Elijah zette zijn handen in zijn zij en wreef met zijn hand ongemakkelijk over zijn nek toen hij de volgende bocht passeerde en de uitgang nog niet in zicht had. ”Ik zou toch zweren dat we van deze kant gekomen waren,” mompelde hij tegen Armor, welke daarop met zijn ogen rolde. Het was niet de eerste keer dat hij samen met zijn trainer ergens verloren liep, al moest hij toegeven dat dit wel beter was dan die ene keer dat ze in Eterna Forest achterna gezeten werden door een zwerm Beedrill. Zijn trainer kreeg het dan ook altijd voor elkaar om in dit soort situaties verzeild te geraken en meestal resulteerde dat in uren doelloos rondlopen en hopen dat ze de uitgang konden vinden. Elijah wilde net iets tegen Armor zeggen toen hij een schel gepiep hoorde. Hij keek kort over zijn schouder en zijn ogen werden groot toen hij een zwerm Zubat in hun richting zag vliegen. Met een duik waar een Olympische topzwemmer jaloers op zou zijn, dook hij snel naar rechts om te voorkomen dat hij geraakt zou worden door de uitgestrekte poten van de Zubat. Het voordeel daarvan was dat de Zubat gewoon door vlogen en het nadeel was dat net op dat punt een scherpe steen stak, waar Elijah dus op knalde. De jongen zakte kreunend tegen de grond neer en liet zijn hoofd op de grond onder hem rusten. Armor kwam bezorgd naast hem zweven en besloot om de wacht te houden terwijl zijn trainer weer bij bewustzijn probeerde te komen.
De man keek even op toen hij gepiep hoorde, vast een flock van Zubat die even verschoten was. Cody piepte meteen en fladderde wat naar voren terwijl hij af en toe eens omkeek naar zijn trainer. Het was een goed idee geweest zijn vleermuis uit de ball te laten in deze grot, waar hij zich als de beste kon navigeren. Jellies lag zoals gewoonlijk in zijn armen wat te nappen en Candy? Nou die liep dicht tegen haar trainer aan. Elk geluidje liet de Pokémon bang opkijken. Lillian lachte even zachtjes, maar werd meteen verstoord door zijn Zubat, die luid piepte naar zijn trainer. Met snelle passen wandelde hij naar de poison type toe. Hij was bij een jongen die schijnbaar bewusteloos was. De redhead fronste even en plaatste Jellies op de grond. Wel meteen keek de Starly slaperig op, waarbij hij even boos begon te piepen naar zijn trainer. Ah... Rustig aan jongen, dit was belangrijker. De man knielde neer bij de bewusteloze man en keek op naar diens Beldum. Lillian tilde de man zijn hoofd op en probeerde hem netjes rechtop te zetten. Hm... misschien zou wat water helpen. "Candy, schat, kan je een water gun in mijn hand doen," De Ducklett kwam meteen dichter en spoot wat water in de handen van haar trainer, die deze als een soort kuipje voor zijn vogel had gehouden. Met een snelle beweging gooide hij het water in het gezicht van de man. Eens zien of dit werkte.
Armor keek een tikkeltje wantrouwend naar de jongen die aan kwam zetten met drie Pokémon achter zich aan. Hij zweefde echter uit de weg toen de man zich over zijn trainer ontfermde, maar was wel bereid om zijn Tackle uit te voeren als de man iets raars zou uithalen met zijn trainer. Hij keek toe hoe Elijah overeind werd gezet – die zachtjes kreunde – en hoe er water in Elijah’s gezicht werd gegooid. Elijah schoot op dat moment wakker en greep naar zijn hoofd. Zijn hoofd explodeerde van de pijn en hij voelde warme vloeistof over zijn voorhoofd naar zijn wang druipen. ”Shit,” vloekte hij en hij kneep zijn ogen voor één moment stevig toe, waarna hij ze weer opende en keek naar de man die over hem heen hing. ”Bedankt,” zei hij zwakjes tegen de man, beseffende dat hij diegene was die het water in zijn gezicht had gegooid om hem weer bij bewustzijn te brengen. Armor kwam wat dichterbij hem zweven en Elijah gaf hem een geruststellende aai over zijn bol. ”Ik ben met mijn hoofd tegen die steen geknald toen ik uit de weg wilde springen voor een zwerm Zubat,” zei hij en ook al was het niet grappig dat hij hier nu met knallende hoofdpijn en een bloedend hoofd lag, toch moest hij even grinniken. Het was dan ook weer typisch iets voor hem. Armor maakte een geïrriteerd geluidje en stootte zacht tegen de arm van zijn trainer aan. Hij vond hier duidelijk niks grappigs aan.
