Tales of

Sinnoh

Teruggekomen van het festival, had hij direct zijn rust weer gezocht op zijn vertrouwde plekje. Elec was thuis gebleven en hij had Sem en Essy meegenomen. Zijn ogen flonkerden terwijl hij met zijn nieuwe hengel langs de waterkant liep. Ja, vandaag was de dag. Vandaag ging hij voor het eerst zijn vislijn uitproberen. Door het festival was het eventjes uitgesteld. Hij had het naar zijn zin gehad daar en het was super geweest om Lucie weer te hebben gezien. Toch ging er niets boven de rust van Lake Verity. Helemaal als die dan ook nog lekker kon gaan vissen. Essy zat op zijn schouder en Sem zou hij er straks uitlaten. Op het plekje waar hij vaak zat stopte hij. Hier ging hij het ook proberen, wie weet wist hij er een Basculin te vangen. In kleermakerszit nam hij plaats aan het water. Hij pakte de ball van Sem en liet zijn Basculin eruit. Sem bleef eventjes boven water kijken, wat al een hele verbetering was. Meestal was die direct weg onder de rots. Dit keer keek hij naar Essy. Zijn Shellos maakte een vrolijk geluidje en even zag je iets van herkenning in de ogen van Sem. Een warme glimlach verscheen om de lippen van Mace. Hij pakte wat voer uit zijn zak en gaf dat aan Sem en Essy, waarna hij er ook wat van aan zijn vishengel hing. Toen zocht Sem toch zijn schuilplaats onder de rots weer op en kroop Essy van zijn schouder. Ook zij verdween onder water, om midden op het meer weer boven te komen. Ze klom daar op een steen en keek blij om haar heen. Hier waren zijn pokémon toch het meeste in hun element. Elec ietsje minder, die hield niet van water. Daarom had hij zijn Elekid ook gevraagd of hij thuis wilde blijven. Nou op hoop van zegen. Hij gooide de hengel uit in het water. Ontspannen leunde hij wat naar achteren. Lekker een dagje vissen, heerlijk.

Na een tijdje ontspannen om zich heen te hebben gekeken, schoot de hengel bijna uit zijn handen. Hij was iets te relaxt geweest blijkbaar. Even moest hij om zichzelf lachen, helemaal toen hij Essy heen en weer zag springen. Waarschijnlijk omdat ze al een tijdje zijn aandacht had proberen te trekken, omdat hij ze in gedachten verzonken was. “Dankje Essy, jij let tenminste wel op.” Hij haalde de lijn via het katrol naar binnen en toen verscheen er een Arrokuda boven water. Hij pakte de pokémon voorzichtig vast en haalde de haak uit zijn bek. “Wat leuk je te hebben mogen ontmoeten. Ga nu maar snel weer naar je vriendjes.” Voorzichtig liet hij de Arrokuda weer in het water glijden. Daarna deed hij wat nieuw voer aan zijn vislijn en gooide de dobber weer in het water. De Arrokuda was een leuke pokémon, maar op het moment zou een Arrokuda hem niet helpen. Misschien later ooit. Nu in ieder geval niet. Opnieuw ging hij ontspannen achterover zitten. Waardoor Essy hem scherp aankeek. Een hartelijke lach verliet zijn mond. “Ik zal dit keer beter opletten meisje.” Grinnikte hij schuldbewust. Door de blikken van zijn Shellos.

De dobber bewoog weer, maar dit keer was het een stuk lichter. Er leek ook niet veel tegen gestribbel te zijn. Even keek Mace naar zijn Shellos, die alweer heen en weer stond te springen. Dit keer lette hij alleen wel op. Hij glimlachte en haalde de lijn binnen. Er hing een heart scale aan zijn haakje. Hij haalde de heart scale er weer af en gooide hem en de dobber terug in het water. Aan een heart scale had hij niet heel erg veel. Wie weet wist iemand anders het ook weer op te vissen, die gunde hij het item dan veel meer.

Opnieuw leek er iets aan zijn hengel te zitten. Dit keer koste het iets meer moeite om het omhoog te krijgen. Niet perse dat er iets tegenstribbelde, maar meer dat het een beetje vast leek te zitten. Met zorg trok hij steeds wat aan de lijn, om die niet te laten breken. Doordat hij er een grote ruk aan gaf. ‘Shellos, Shellos, Shellos!’ Klonk er enthousiast vanaf de steen midden op het meer. Essy liet zich in het water glijden en zwom weer naar hem toe. Net op het moment dat hij de soort doos naar boven haalde. Mace keek naar Essy, en Essy keek van hem naar het ding. “Volgens mij…” Zei hij. Terwijl hij het gele ding naar zich toetrok. Hij hield de pokédex erbij. “Ja kijk. Dit is een Electrizer. Dat is iets voor Elec Essy.” Glimlachte hij. Die kon hij nog wel gebruiken. Dus maakte hij hem schoon met een handdoek.

Hij liet de Electrizer in zijn rugzak glijden. Daarna wenkte hij Essy en Sem. “Kom jongens we gaan weer naar huis. Elec zal wel al op ons zitten te wachten. Kunnen we hem het direct laten zien.” Essy sprong weer in het water en zwom naar hem toe. Ook Sem kwam na een korte aarzeling weer uit zijn schuilplaats. Hij liet beide pokémon weer in hun pokeballs. Daarna deed hij de rugzak op zijn rug en ging opweg naar zijn huis. Later zou hij wel een keer verder vissen naar een Basculin.

[Topic uit]