Tales of

Sinnoh

Hey, ze kreeg oogcontact. Dat was in ieder geval al iets. De vraag was alleen of ze nog een goede reactie zou gaan krijgen. Oogcontact was leuk en al maar daar kon je uiteindelijk toch weinig mee. Ze had niet het idee dat het vuur helemaal tot hier zou verspreiden maar die kans was er altijd. In dat geval wilde ze wel voorkomen dat een onschuldig persoon zou verbranden door haar 'ongelukje'. ”B-brand!” Ehm, no shit. De vlammen die de lucht oplichtte waren waarschijnlijk van steeds verder te zien. Ciora zette haar handen op haar heupen terwijl ze keek hoe de witharige vrouw voor haar helemaal in paniek was. Yeah. Die moest hier weg. Ciora keek kort om zich heen voor ze de pols van de witharige vrouw vastpakte. Dan maar proberen mee te trekken. Ze kon haar hier in ieder geval niet laten zitten.

Ze kreeg de witharige vrouw overeind. Dat was al een hele overwinning. Het kostte behoorlijk wat kracht om er tempo in te houden terwijl ze de ander meesleurde. Nu ze er over na begon te denken. Dit was niet de eerste keer dat ze mensen mee moest trekken van vuur. Het was niet dat ze er zo betroverd door waren als zij was. Nee. Ze waren er eerder bang voor. Maar waarom zou je nou bang zijn voor vuur? Niets zo genadeloos als dat. Langzaam verdween alles in het licht dat zich langzaam maar zeker verspreidde door het duister. Vuur was geweldig. Maar blijkbaar dacht niet iedereen daar het zelfde over. Geïrriteerd keek Ciora om toen het witharige meisje bijna struikelde en hun nog net niet naar de grond trok. "Weet je, het zou helpen als je zelfstandig zou kunnen rennen? We willen niet dat iemand ons daar onterecht van gaat verdenken, of wel?" zei ze op een haast snauwende toon. Het was best terecht als iemand haar er van zou verdenken, maar goed. Daar hield ze haar mond wel over. Niemand hoefde te weten dat dit haar werk was. Nu ze naar de witharige vrouw omkeek, merkte ze pas op dat deze aan het hyperventileren was. "En een beetje normaal ademen zou ook helpen. Adem in, adem uit. In... Uit..." Hoewel haar woorden misschien wel behulpzaam klonken, was haar stem duidelijk geïrriteerd en dwingend.

Gek genoeg leken haar woorden door te dringen. Gezien het gedrag van de jonge vrouw tot dus ver had ze dat eigenlijk helemaal niet verwacht. "Sorry.." zei de vrouw zacht. Ciora merkte dat ze langzaam maar zeker beter begon te adem. Uiteindelijk ging ook het tempo omhoog. Hey, nu maakte ze eindelijk wat vooruitgang. Er kwam afstand tussen hen en het vuur. De hand van de jonge vrouw liet ze echter niet los. Feu rende voor haar, hij zou hen wel naar een veilige plek kunnen leiden. Hono en Ahi rende achter hen aan, zodat ze niet bang hoefde te zijn voor problemen die hun van achter overvielen. Ciora liet de hand van de ander echter niet los. Ze wilde voorkomen dat deze vrouw als de dader werd gezien. Meestal vond ze dat niet zo erg maar voor een typ als dit zou dat toch wel zielig zijn.

Tegen de tijd dat het vuur niets meer dan een rookwolk boven de boomtoppen uit was, ver van hun vandaan, kwam Ciora tot stilstand. Ze hadden een flink eind gerend dus moest ze toch wel een beetje om adem happen. "Gaat het een beetje?" vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw aan de witharige vrouw.

Ze was er van bewust dat er mensen waren die bang waren van vuur. Vaak door een gebeurtenis eerder in haar leven. Begrijpen kon ze het echter niet. Zelf had ze natuurlijk ook slechte herinneringen aan vuur, niet elke ervaring was positief. Maar er bang voor was ze alles behalve. Sterker nog, ze had er een enorme liefde voor. Er was een reden dat ze alleen maar fire type pokémon wilde. Hono en Ahi waren dan ook druk bezig met het fatsoenlijk begroeten van hun nieuwe aanwinst; Feu. "Ja.. Jawel," reageerde de jonge vrouw. Het was duidelijk dat ze behoorlijk shaky was door de hele gebeurtenis. Niet heel gek, gezien haar eerste reactie op de brand. "De Rangers.. De brandweer.. Ze.. Ze zo wel komen toch?" Ciora haalde haar schouders op. Ze zouden waarschijnlijk snel wel door hebben wat er aan de hand was. De hemel was immers vrij helder op de zwarte rook van het vuur na dan. Het kon haar niet zo veel boeien als ze eerlijk moest zijn. "Ik ben Ciora trouwens, hoe heet jij?" vroeg ze om de ander af te leiden van de situatie met het vuur achter haar.