Tales of

Sinnoh

Met zijn handen op zijn rug rustende, wandelde de lange man kalm de gym binnen. Er lag rust in zijn ogen en een bepaalde zekerheid straalde van hem af. Hij was erg zeker van zijn keuze, deze gym zou ideaal zijn voor hem. Ice was immers momenteel niet het meest ideale. Ondanks dat hij een Monferno had die een typing had waarvan beide zwaar doorwogen, had hij ook twee Pokémon die ice moves niet goed konden opvangen. Even strekte hij zich wat meer, zijn schouders los schuddende, voordat hij de balie benaderde. Kalm legde hij zijn ID en zijn trainer ID neer. Met korte stappen kwam Shabao, zijn starter, naast hem staan. De klein Sandslash tuurde even over de balie heen. De ground type moest haast op de tippen van haar tenen staan zodat ze iets kon zien. Hij knipperde enkele keren en kon een glimlachje niet onderdrukken. De Sandslash was zijn partner en was langzaam open gaan bloeien sinds ze was geëvolueerd. Hij was blij voor haar, maar ergens ook een beetje teleurgesteld. Hij had gedacht dat de Pokémon op zijn minst over de rolling probleem was gekomen, maar niks was minder waar. Hij zuchtte en kreeg al snel zijn papieren terug. Hij boog even zijn hoofd wat uit respect en als bedankje, waarna hij de papieren deftig op plooide en terug in hun folder stak.

Hij wenkt Shabao mee, die meteen achter haar trainer aan begon te lopen. Hij draaide zich om en wandelde de arena binnen. Met een zelfzekere pas ging hij naar de ene kant van het veld, waarna hij even knikte naar de oude man die zijn tegenstander zou zijn vandaag. Hij vroeg zich af of de ander wist dat hij het toernooi had gewonnen. Hij had er zeker trots in en zou vandaag tonen aan de ander wat hij daar uit gekregen, had verdiend. Vandaag zou hij met een tweede badge naar huis gaan. Kalm nam hij zijn plaats in, waarna Shabao kalm aan zijn voet ging staan. Haar houding bootste haast die van haar trainer na; kalm maar ergens ook gespannen. Er ging een bepaalde aggresie in zijn blik die niet weg te cijferen was.

Kalm luisterde de man naar de voorwaarden, waarop hij even knikte. Op gevechten zoals deze miste hij echt een poison type. Een Pokémon met toxic kon zo korte metten maken met een tegenstander, zeker in gym challenges zoals deze. Oh well. Hij keek even kalm neer, naar zijn Sandslash. Die meteen knikte naar haar trainer en naar voren stapte. Ze sloeg haar klauwen meteen uit, spreidde haar benen wat en nam een aggresieve houding aan. De spikes op haar rug kwamen wat meer overeind en haar normaal vrij koele, zwarte ogen, straalden meteen een passie uit. Ze was zelfzekerder geworden, dat was een feit. Ze zou haar tegenstander kunnen verslaan, ze kende immers ook al een handvol aan tm's. Vandaag zou Shabao toch zeker wat schade kunnen doen en dat wist ze... En dat liet ze merken aan de hele wereld. Hij kon het niet laten even zijn hoofd te schudden, een klein lachje op zijn lippen spelende. Het was ergens fijn om haar zo te zien openbloeien.

Kalm keek hij op toen de enigste Pokémon op het veld kwam die iets kon maken tegen Shabao. Maar goed, daar had Morgan zich al op voorbereid. Niet dat de tegenstander dat wist uiteraard. Toen hij echter zijn eerste move opdroeg, zuchtte de man even. Nou, dat was nutteloos of niet? HIj keek dan ook even kalm naar de zaadjes die rond zijn Pokémon vielen en begon zijn opties af te wegen. Was het beter hier korte metten mee te maken of de gymleader zelfzeker te laten zijn van zijn stuk? De lange man had meer verwacht van de kennis van de oudere man en dus voelde hij zich dan ook meteen teleurgesteld. Iedereen wist toch dat Sandslash Rapid Spin kon. Of was hij de enigste? HIj zuchtte dan ook even, liet zijn goudkleurige ogen naar de ground type gaan, die haar klauwen al uit elkaar had geslaan. Hoe dan ook had de trainer al snel zijn keuze gemaakt. Hij zou hier niet te lang mee willen dealen, beter nu dan straks. "Rapid SPin en volg dat op met een Sand Attack," Wel meteen sprong Shabao op, waarbij ze razendsnel rond haar as begon te draaien van zodra ze zich in een balletje had gerold. Ze begon snel te bewegen, waarbij ze al snel de zaadjes van haar weg had geblazen. Razendsnel schoot het draaiende ding richting de tegenstander, welke raak was. De Sandslash sprong echter op, zich zo uit haar eerste aanval werkende, waarna ze even rond haar as draaide en met een vloeiende beweging zand in de ogen van de geit gooide. Een pijnlijk geluid kwam van de lippen van de Gogoat, die even gefrustreerd zijn kop begon te schudden, zijn ene poot optillende om langs zijn snuit en gelaat heen te brengen. De gymleader leek echter niet verbaasd te zijn, zoals Morgan had verwacht. Wist hij dat dit eraan zou komen? Was hij fout geweest in zijn inschatting? HIj fronste dan ook even, de ander strak aankijkend. Voor Morgan waren Pokémon gevechten net als schaken.... En de man wilde altijd vijf stappen voor zijn op de persoon tegenover hem. Het was niet alleen iets dat hem zekerheid bracht, maar ook een gevoel van voldaning. Hij slikte dan ook even, maar voelde een licht gevoel van opluchting toen de man opdroeg een Razor Leaf te doen. Hij had dus geen ace die hij achter hield. De man wist perfect wat hij kon verwachten van deze geit en dat zou hij nog es goed misbruiken ook.

Shabao rolde zich meteen op in een ball en begon razendsnel weg te rollen van de aankomende storm aan blaadjes. De man keek kalm toe, hij wilde eigenlijk niet dat ze wegliep maar nu ze al op afstand aan het komen was was er weinig dat hij kon aankaarten om dat plan nog te laten werken. "Agility," Wel meteen versnelde de Sandslash, waardoor deze al snel de meeste blaadjes wist te ontwijken. Hoe dan ook was dit niet alle blaadjes en kon Morgan zien dat ze wel wat van schade had opgelopen. Met een sprongetje kwam de ground type terug overeind. Goed, tijd om te zorgen dat dat beest hun niet meer kon raken, dan kon hij aan het echte werk beginnen. "Je weet de drill, zoals gepland, maak hem blind," sprak hij kalm waarop Shabao meteen een Rollout aanval over ging. Ze rolde zich op en schoot op de tegenstander af, zand afstuivende van haar klauwen en de uitstekels van haar rug, die nu de grootste deel van het rakende oppervlak opmaakte dankzij de aanval. Morgan volgde haar met zijn goudkleurige ogen, elke beweging die ze maakte nam hij in zich op en een tevreden gevoel trok over hem. Ze was niet duizelig, zoals ze eerst hadden gehad, en er was zekerheid in haar aanval en manier van doen. Hij knipperde en keek toe hoe de Gogoat snel omdraaide, zijn gezicht wegdraaiende van de aanval van de Sand Attacks van de ground type, maar veel kon hij niet doen aan de snelheid van de Sandslash. Behendig bewoog ze rond hem, cirkels draaiende die oversloeg om meervoudige figuren, af en toe uit haar balvorm komende om een sand attack uit te voeren. De geit gromde luidkeels toen zand in zijn ogen kwam. Wild schudde hij zijn kop, zijn poot opheisende om aan zijn neus en gezicht te krabben. Shabao nam echter meteen deze kans om nogmaals zand de kant van de geit op te werken, gevolgd door een derde en vierde keer. De geit schreeuwde, een schel geblaat die door de gym te horen was. Ondanks dat Sand attack geen move was die damage kon doen, irriteerde het de andere Pokémon enorm. Aangezien Morgan heel erg wat had met ground Pokémon was het dan ook natuurlijk dat hij tegen nu het effect kende ervan.

Een laatste Sand Attack, waarna ze opsprong en recht tegenover de grass type stond. Wild schuddende keek de herbivoor naar zijn tegenstander, een verwilderde expressie op zijn gelaat, maar zijn ogen fijn geknepen door het pijnlijke zand in zijn kijkers. Shabao bewoog haar vlijmscherpe klauwen even wat heen en weer, waarna ze zich in een gevechtshouding overbracht. De gymleader droeg meteen op om een Vine Whip uit te voeren, waarom de Sandslash meteen opzij sprong en de grastentakel wegsloeg met een Crush Claw. Snel pinde ze het andere ding neer met haar ene klauw, waarna ze met de andere het tentakel afsneed. Pijnlijk gebleet weerklonk door de gym, waarop Morgan even knikte naar zijn Pokémon, dat was immers mooi opgevangen. Hij had nooit snel genoeg iets kunnen voorleggen aan de Sandslash die even mooi zou afgerond zijn, dus veel bezwaar had hij er niet tegen. Maar goed, nu werd het tijd om hier korte metten mee te maken. "Leech Life, Furry Cutter," bracht hij op aan zijn Pokémon. Wel meteen schudde de kleine Pokémon haar kopje wat, waarna ze haar klauwen even schudde en tegen de grond aantikte voordat ze naar voren schoot, het kapotte stukje tentakel weg gooiende in het proces. Kort gegrom kwam van de geit af, zijn zicht verblind door het vele zand. De ground type versnelde haar tred, haar klauwen groen oplichtende waarna een hevige klap tegen de grass type werd gebracht. Wel meteen verloor de tegenstander zijn balans, waarop hij bevend op zijn zij viel, een smekend geluid komende van diens lippen. MOrgan vernauwde zijn ogen toen hij zag dat de ander een Seed Bomb voorbereidde zonder commando van diens trainer, maar hij wist dat de aanval die hij had opgedragen zeker goed zou zijn voor wat zou volgen. De bruine Pokémon had al snel door wat de ander aan het doen was, sprong opzij en liet een hevige slag van Furry Cutter raken in diens zij. De geit slaakte een pijnlijke kreet, verloor grip op zijn zaden, die naar de grond vielen en wankelde op zijn al onstiebel poten. Shabao nam meteen het initiatief om nu de knieën van de tegenstander te raken met een tweede en derde slag. De grass type zakte hierdoor door zijn voorpoten en leek al buigend voor de Sandslash te staan. Een intense blik in de ogen van de kleine Pokémon gevolgd door een vierde slag tegen diens smoelwerk.

Gogoat viel wederom om, waarop Morgan meteen een opportuniteit zag. "Furry Cutter en Leech life," Als Morgan al de health van Shabao terug kon genereren kon hij de Sandslash nog voor een volgend gevecht gebruiken. De geit was immers nutteloos nu. Ondanks dat hij wat schade heeft kunnen aanbrengen in het begin van het gevecht, herstelde de Sandslash zich nu netjes met de super effective moves. Hij kon enkel hopen dat de geit niet neer ging  voordat hij haar helemaal terug op krachten had gekregen. De ground type zette een stap naar voren en sloeg nogmaals tegen de kin van de geit aan met een eerste Furry cutter, snel gevolgd door een tweede en derde tegen diens keel en hals. De Gogoat sloeg een pijnlijk kreet, opdat de bug type move in diens huid beet. De pijn leek tot zijn bot door te dringen, knauwde aan hem, brandde hem... En dat was hetgeen dat hij wilde. Een vierde en vijfde slag van Furry Cutter tegen de buik van de geit, die nu zichzelf op zijn rug had gedraaid. Gaf hij zich over? Of was de pijn teveel? Misschien een combinatie van de twee. Morgan richtte even zijn hand op en streek langs zijn kin, nadenkend kijkende naar de acties die werden opgevolgd door een Leech Life. Wel meteen zag de zwartharige dat zijn Pokémon gezonder werd, maar nog niet alles van de schade was hersteld. Hij wilde daarop dan ook zekerheid. De Gymleader liet er echter geen gras over groeien en droeg zijn Pokémon op om een Synthesis uit te voeren. Oh... No you don't. "Onderschep dat met leech life en werk door, gebruik Bulldoze en Earth Power om hem uit balans te houden als het nodig is," Shabao knikte wel meteen, ze maakte immers nooit geluidjes... En dus waren haar gebaren en lichaamstaal de enigste manier van communiceren dat ze had. Ze sprong wat naar achter en sloeg een van haar groen gloeiened klauwen tegen de ander aan. De Bug type move lande dan ook, maar de geit zette door en kwam moeizaam overeind, wankelend... Maar hij deed het. De kleine Sandslash greep dan ook meteen haar kans, ze sprong naar achter, stampte tegen de grond en maakte een vreemd beweging met haar klauwen, waarna ze dergelijke de grond in plantte. Wel meteen splitste de grond onder de poten van de geit open, waarbij stenen en stukken grond niet alleen inzakten, maar ook tegen het lichaam van de tegenstanedr aan werden gedrukt. Niet aangenaam of traag, maar snel en pijnlijk. Stukken aarde schoten alle kanten op en raakten de herbivoor in verschillende plaatsen waardoor de lucht uit diens longen kwam, hij kwam niet op adem en viel om.

Morgan staarde kalm naar het wezen dat zijn balans was verloren door de ground type move. Geen empathie. Als hij medeleven had met het wezen werd het zijn ondergang. "Leech Life," Shabao zette meteen een paar passen naar voren en sloeg hevig met haar grote klauwen tegen de kop van de Gogoat. Eenmaal, tweemaal... En driemaal. Geen Furry cutters, nee, leech lifes. Hij moest dit doen, niet alleen omdat het gevecht gewoon nutteloos was, maar ook gewoon omdat hij verder wilde met dit. Wat kon hij nog meer doen? Alles dat de ander naar hem toe gooide zou hij kunne  weren met Sand attack, Earth power en bug moves. Het was gegaan zoals hij had verwacht en Shabao was dan ook de ideale keuze geweest voor dit gevecht. Hij had haar hiervoor gekozen, hij had haar hiervoor getrained. De ander dacht dat hij een stapje voor was geweest op hem met leech seed, maar zelfs dat was nutteloos geweest dankzij rapid spin. Morgan keek kalm op naar de oudere man. HIj wist niet of hij nog respect moest voelen voor de ander. Had hij dit werkelijk niet zien aankomen? "Furry Cutter," Shabao lichte haar klauwen op en begon hevig te slaan op het lichaam van de zwaar gewonde Gogoat. Strak bleef de man de tegenstander aankijken. Hij wilde dat het teken kwam, het teken dat de ander opgaf, dat zijn Pokémon niet meer verder kon. En zolang hij dat niet had zou hij de geit tegen de grond houden en Shabao opdragen het daar te houden met ground en bug type moves.

1x Rapid Spin, 6x Sand Attack, 1x Crush Claw, 6x Leech Life, 3x Furry Cutter (1x 4 times, 2x 5 times), 1x Earth Power

De wenkbrauwen van de lange, slanke man gingen even de hoogte in toen hij de stem van de gymleader hoorde. Shabao keek hierdoor meteen op naar haar trainer en stopte enkel toen hij eenmalig naar haar knikte. Ze zette een pasje naar achter en gaf de ruimte aan de gymleader om de geit te laten terugkeren. Morgan liet zijn goudkleurige ogen over de Pokémon gaan en vervolgens naar zijn tegenstander. Hij hoopte dat hij zou opvolgen met het paard, aangezien hij dan Shabao nog even kon sparen voor zijn fire en normale types. Hij had de ground type immers best wat moves geleerd die sterk waren tegen vooral normale types. Dus het zou heel erg goed van pas komen voor hem. Zijn ogen scanden de omgeving even waarbij hij kort zijn armen over elkaar sloeg en rustig afwachtte. En zoals verwacht zond hij zijn Mudsdale in het gevecht. De trainer haalde diep adem en liet zijn Sandslash terugkeren in haar ball. Hij wisselde al snel naar de ball van zijn Duskull en liet de grote ghost typer eruit. De spook keek even rond en liet zijn oogbal toen op het paard vallen. Morgan moest zijn best doen om dit gevoel van overmacht niet naar zijn hoofd te laten stijgen. Hij wist immers nog niet of zijn tegenstander doorhad dat hij letterlijk geen enkele move had om mee te raken. Dit zou een erg eenzijdig gevecht worden. Eentje die Morgan in de hand zou hebben.

De man opende wel meteen met een High Horsepower waarbij het paard op Heiying afvloog. Hoe dan ook kon ze hem niet raken en viel ze tegen de grond aan, verward, net zoals haar trainer die even zijn ogen vernauwde. Morgan, die zijn armen over elkaar had geslaan, kon het niet laten een klein lachje op zijn lippen te laten vormen toen hij de realisatie zag op het gezicht van de oudere man. Levitate. De ability van de Duskull zorgde ervoor dat ground moves geen effect hadden. En de ander was daarbij ook slim genoeg om te beseffen dat de rest van Mudsdales moveset, die vooral normal en fighting type was, niks konden doen tegen ghosts. De zwartharige man haalde diep adem, waarbij hij rustig de emoties van zijn gezicht liet gaan om de kalmte terug te vinden in zijn houding en gelaat. "Confuse Ray, Will-O-Wisp," commandeerde hij waarbij Heiying meteen zich omdraaide naar de Mudsdale en een combinatie van vlammetjes en kleine paarse balletjes op de tegenstander afvuurde. Kort begonnen de kleine dingen te tollen rond het hoofd van het wezen, waarbij hij zag dat ze confused werd. Hierna schoten de vlammen tegen haar aan waardoor een pijnlijk geluid uit de keel van de herbivoor rees. Ze sprong wel meteen overeind en draafde terug naar haar kant van het veld, onrust in haar houding en ogen. Zoal zij als de gymleader wisten dat dit gevecht al over was nog voor hij begonnen was. Maar Morgan zou ze geen tijd geven om iets te doen. "Mean Look," Een blik van afkeer werd op de jongen geworpen, maar het kon hem niks schelen wat deze gymleader van hem dacht. HIj speelde het spelletje zoals het gespeeld werd; met eerlijkheid. En als hij het daar niet mee eens was, dan moest hij geen gymleader zijn.

Nu het paard niet kon switchen dankzij de blik die de Duskull op haar had gelegd, leek er een stilte te vallen aan de andere kant van het veld. Morgan lette er echter niet op en richtte een hand op. "Payback tot ze neer gaat," Wel meteen schoot het spook naar voren waarbij het een paar hevige slagen aan de herbivoor uitdeelde. Het paard kreeg een, twee, drie klappen in het gezicht en na de vierde zette ze toch even met luid gesnuif een pas naar achter. Haar oren waren plat in de nek gelegd terwijl ze even haar voorbeen op de grond stampte en een ijzeren laagje over haar heen kwam. Daar was het dus. "Disable," De Duskull staakte zijn aanvallen en richtte zich op om de Pokémon haar move te disablen. Wel meteen zag Morgan frustratie in de ogen van het wezen, die even probeerde een Stomp uit te voeren naar de Duskull, maar veel deed het niet dan door zijn lichaam gaan. Heiying liet een blij geluidje horen en schoot weer op de ander af om nog een Payback uit te voeren. Even keek de ghost type naar zijn trainer, die nog steeds niks verder had gezegd waardoor hij knikte en verder deed met de Payback aanvallen. Nog een in het gezicht van het paard, gevolgd door een verwoestte Bulldoze, tervergeefs. Nog een Payback, gevolgd door een Strength, niks. Nog een Payback, gevolgd door een double kick, noppes. Alles wat de tegenstander probeerde te doen om de ghost type te raken was tervergeefs. Het was hopeloos voor de Mudsdale om hem te raken en naarmate meer Paybacks de ander raakte, drong het tot haar door dat alles tot haar neerval zouden leiden. Morgan, die helemaal geen medelijden had voor zijn tegenstander, liet het gewoon allemaal gebeuren. HIj zou pas opdragen van zodra Heiying niet meer de aanval kon uitvoeren.

En die kwam al snel. De Duskull kwam dan ook naar zijn meester en draaide zich kalm naar de herbivoor toen Morgan even neer hem knikte. De Mudsdale leek onstabieler op haar brede benen te staan. Een combinatie van de aanvallen, burn en het feit dat ze zich tweemaal had geraakt in haar confussion zorgde ervoor dat de trainer wist dat er nog maar vrij weinig was dat ze zouden moeten doen. "Shadow Sneak verder," De Duskull rechtte zich wat, maar staakte zijn aanval toen hij zich iets besefte. Uit zichzelf voerde hij een tweede Mean Look uit. De lange man haalde even zijn wenkbrauwen op. Niet wat hij had gevraagd, maar het was niet ongewenst. Het was uit voorzorg en dat apprecieerde hij wel. Vervolgens schoot de spook naar het wezen toe waarna hij het begon aan te vallen met verschillende SHadow Sneaks. Net zoals het vorige gevecht gaf Morgan geen teken aan de Duskull om te stoppen. Deze zou doorgaan tot het paard eindelijk neer zou vallen. Ze kon niks doen tegen de Duskull en ondanks dat het paard heel erg bulky was en defensively build, zouden de vele aanvallen en schade van de burn haar uiteindelijk wel neerhalen. Nu was het enkel wachten tot de laatste Shadow Sneak zou komen om er een einde aan te maken.

Burned, 10x Payback, 2x Hit by confussion, 7x Shadow Sneak

Een Bulldoze? De lange man rolde met zijn ogen en schudde zijn hoofd. "Dit is hopeloos." murmelde de lange man naar de gymleader, waarna hij zijn armen over elkaar sloeg. "Dit gevecht is al gevochten, oude vent, je Mudsdale kan mijn Pokémon niet eens raken. Wat een gymleader..." Diepe teleurstelling was te horen in de stem van de trainer, die toekeek hoe de aarde beefde... En niks deed tegen de Duskull dankzij diens ability. Het was sad om dit te zien van een man die ervaring moest hebben, die sterk moest zijn, die slim moest zijn. Hij had zoveel meer verwacht van zijn tweede gymgevecht. Maar teleurstelling was het enigste dat hij momenteel kon voelen. Het was zielig, zo zielig.

"Heiying. Maak het paard af. Het is burned, dus uiteindelijk zal die schade genoeg zijn," Het was duidelijk dat de man zijn interesse in het gevecht compleet verloren was. Want hij had gehoopt dat de gymleader iets van trumpcard had, maar helaas. Het was alleen maar saaie herhaling en dingen die zelf een 6 jarige kon als hij kon lezen. De Duskull maakte wat geluidjes en verdween weer, waarna het achter het paard tevoorschijn kwam en een klap uitdeelde. Payback, opdat het paard net had aangevallen... En niks had uitgemaakt maar goed, werd deze geraakt met dubbele kracht. De Mudsdale haar hoofd werd naar grodn gedwongen, maar Heiying verdween weer en kwam naast haar hoofd tevoorschijn, waarna het een klap uitdeelde. Shadow Sneak. En weer verdween ze. Het hoofd klapte de andere kant op en toen de Duskull weer verscheen werd een nieuwe klap van Shadow Sneak uitgevoerd. Het hoofd ging weer een andere kant op en Heiying volgde deze even op met nog een Shadow Sneak tegen de kaak van het paard. En nogmaals. En nogmaals. En het paard? Die kon niks maken. Bulldoze, Stomp, Double Kick, Counter, High Horsepower, Rock Smash, Mud-slap. Niks werkte, want alle moves konden hem niet bereiken of hem niet raken dankzij zijn typing. Wat een zielige display was dit. De Mudsdale werd in elkaar geranseld door een Duskull. En dat te bedenken dat dit een gymleader moest zijn.

Toen het paard een STomp uitvoerde, die recht door het lichaam van het spook ging, werd een tweede dubbel krachtige Payback uitgevoerd op het paard. Recht tegen de snuit van het wezen verdween de Duskull weer waarna hij wederom verscheen langs de flank van het wezen om een Night Shade uit te voeren, een krachtige klap tegen diens achterhand dwong het te wankelen. Dus verdween de Duskull weer om enkele meter langs het paard weer te verschijnen en een klap tegen de andere flank te geven met SHadow Sneak. Boos briesend begon het wezen te stampen, double kick uitvoerende. De hoeven gingen door zijn lijf heen, maar wederom nam Heiying de opportuniteit om een double powered Payback tegen de buik van het paard te brengen. Hij verdween weer en kwam tevoorschijn langs de rug van het paard aan diens achterhand om er een klap uit te delen met Shadow SNeak. Het paard ging door haar achterbenen en hinnikte in pijn, maar Morgan gaf het commando niet aan zijn Pokémon om te stoppen. Dit was belachelijk. En hij zou Heiying zo lang laten doorgaan tot het zou doordringen bij de oude man dat hij beter met pensioen ging dan doorgaan met deze vreemde taferelen. Dement was hij duidelijk... Dus tja. De Duskull verdween weer, waarbij diens schaduw langs de grond kroop en het been van het paard vastgreep om deze weg te trekken. Onder diens gewicht hoorde hij iets kraken, waardoor ze omviel en op haar zij belande.

AL snel verdween de Duskull weer, waarna hij boven haar verscheen en een klap uitdeelde, voordat hij weer verdween en terug verscheen ana het hoofd. Nog een klap. En nog een tegen de nek en nog een tegen de luchtpijp en nog een tegen de flank. Het spook verdween steeds, duidelijk nog lang niet uitgeput door alles. Want tja, hij was nog geen enkele keer geraakt. Het was een free kill als je het hem vroeg. Hij had een streepje voor terwijl de oude demente man duidelijk niet goed bij z'n hoofd was. Heiying verscheen weer, klap tegen het hoofd, klap tegen de neus, klap tegen de hals. KLap tegen de schoft. En hij bleef maar doorgaan. Hij zou niet stoppen tot Morgan het woord gaf, zoveel was duidelijk.

Burned, 3x Payback (double power), 16x Shadow Sneak, 2x Night Shade
Duskull heeft levitate, ground moves raken niet. Duskull heeft hele gevecht nog geen schade opgelopen.