Tales of

Sinnoh

Ze had haar eerste pokémon binnen, wat betekende dat ze kon beginnen met haar reis als echte Pokémon trainer! Ze was nu net op weg naar Veilstone City nadat ze Zappy opgehaald had bij de Professor in Sunyshore City, en besloot even om een pauze te nemen aan de rand van Lake Valor want dat lag toch een beetje op de route. Het maakte haar niet zoveel uit of ze nou de snelste route had of niet, zo lang ze voor het donker werd maar in Veilstone aan zou komen.

Nu ze daar bij de waterkant van Lake Valor zat besloot Will om Zappy maar uit zijn pokéball te laten. De tynamo bewoog rustig door de lucht boven het water van het meer terwijl Will zelf in haar rugzak rondgraaide naar het lunchpakketje dat ze voor vandaag gemaakt had. Ze mompelde wat onverstaanbare woorden voordat ze uiteindelijk toch de ingepakte boterham met pindakaas vond. "Hebbes." Ze viste het zakje met brood uit de rugzak, scheurde het open, en propte vervolgens de grootste hap die ze ervan kon nemen in haar mond. Ze keek naar Zappy, die nog steeds kalm aan boven het water zweefde. Het leek bijna alsof de tynamo door de lucht zwom, wat waarschijnlijk beter was dan wanneer deze in het water zou zwemmen gezien hij een electric-type pokémon was.

"Zappy," zei Will in een lief stemmetje tegen de tynamo nadat die de grote hap brood doorgeslikt had, "Zappy, kom eens hier, ik heb iets lekkers voor je." De tynamo leek een beetje verward te zijn, maar kwam in ieder geval niet naar zijn trainer toe. Met een zachte kreun kwam Will overeind en liep richting Zappy. "Hallo?" Die wuifde hun hand voor de pokémon, die wel in hun richting keek maar niet zozeer naar hen leek te kijken. Hij zweefde ook net iets te ver weg van de rand van het meer om aan te kunnen raken, maar dat wilde Will ook niet doen aangezien die eerder vandaag ook al een schok van de tynamo gekregen had. Helaas gaf de tynamo ook geen reactie op het gezwaai van zijn trainer. "Zappy?" Nu klonk Will lichtelijk bezorgd, "Is alles oké?" Oh! nu was er wel reactie van de pokémon, hij keek nu iets meer in hun richting en maakte een zacht geluidje.

In lichte paniek keek Will om zich heen. Er waren wel enkele andere mensen hier aan het water bij Lake Valor, vrij logisch gezien het heerlijk warme weer. Maar de vraag was niet zozeer hoeveel mensen er waren, de vraag was eerder of er hier mensen waren die duidelijk meer verstand hadden van pokémon en haar uit zouden kunnen leggen wat er mogelijk met haar tynamo aan de hand was. Ze wist enkel niet zo snel hoe zo iemand er uit zou zien, dus ze bleef staan waar ze stond en probeerde nogmaals de aandacht van haar pokémon te krijgen. Helaas geen succes...