Hij had het gevoel dat een aantal mensen hem na aan het kijken waren. Of het kwam doordat zijn gezicht op onweer stond of dat het kwam omdat hij al zijn pokemon eruit had gelaten wist hij niet. Mega 1, 4, 5, 6, 8 en 9 liepen allemaal met hem mee en Mega 9 bleef dicht aan zijn zijde lopen. Hij begreep nooit goed waarom de Combusken toch wel aardig gehecht aan hem bleek te zijn, want de anderen waren dat totaal niet. De Mawile draaide zich zelfs naar hem om en hij wist alweer hoe laat het was. Het was een fout geweest om zijn hand kort uit te steken want al snel genoeg had de Mawile haar tanden erin gezet. "Laat los," Sprak hij haar streng toe. Ze zouden echt wat aan dat bijt probleem moeten doen.
Chase liep op zijn dooie gemakje door Pastoria City. Nu het strandfeest tot zijn einde begon te lopen, wilde hij zijn training met zijn Pokémon weer oppakken zodat ze straks de gym konden gaan uitdagen. Het zou niet meer lang duren eer dat iedereen klaar was om dat te gaan doen en hij was zelf ook wel meer dan klaar om die gym uit te gaan dagen. Dat zou dan alweer zijn tweede zijn, bedacht hij zich met een tevreden gevoel in zijn binnenste. Hij ging als een speer vooruit en had zelfs al een vijfde Pokémon in gedachten die hij aan zijn team toe wilde voegen. Chase werd uit zijn gedachten gehaald door Zuko, die zacht onder zijn adem gromde. Hij had Reflecta, Hydro en Flora ook uit hun bal gelaten, maar het was Zuko die het probleem voor hun in de gaten had en Chase richtte zijn blik gealarmeerd naar de Mawile, welke haar tanden in de hand van een man had gezet. ”Zuko, leid haar af met een Flamethrower, maar zorg dat je haar niet raakt,” droeg Chase zijn Pokémon kalmpjes op. De Arcanine gromde onder zijn adem door en laadde een Flamethrower door, waarna hij die waarschuwend liet landen vlak voor de Mawile. Hij zorgde er hierbij voor dat hij zowel de Pokémon als de man niet raakte en dat het echt enkel als een waarschuwing beschouwd kon worden. Chase had zijn handen in zijn zakken gestoken en liep dichterbij, zijn blik strak op de Mawile gericht. Als dit niet zou lukken, zouden ze iets anders moeten proberen.
Hij zou er misschien gewend aan moeten raken dat de Mawile hem of anderen wilde bijten, maar het was toch jammer wanneer ze zijn eigen hand koos. Blijkbaar dacht iemand hierdoor dat het nodig was om hem te helpen, want plots werd er ineens een Flamethrower afgevuurd op niet al te ver van hem af. Hij vernauwde zijn ogen wat naar de man, ook al merkte hij wel op dat Mega 8 hem nu losgelaten had. Dit had er alleen wel voor gezorgd dat al zijn pokemon hun aandacht hadden gericht op de man en zijn pokemon, duidelijk niet blij met het feit dat hij een Flamethrower had afgevuurd al was het niet eens raak geweest. "Ik denk niet dat dat nodig was?" Sprak hij dan ook en kwam overeind om de man aan te kijken. Er stonden wat tandafdrukken in zijn arm, maar dat boeide hem niet.
Terwijl Flora zich een tikkeltje angstig achter zijn been verborg bij het aanzicht van alle Pokémon van de man die nu in zijn richting keken, kwamen Zuko, Reflecta en Hydro juist wat dichterbij hem staan. Zuko gromde laag, Hydro balde zijn vuisten en Reflecta vernauwde haar ogen, maar Chase gaf nog geen teken dat ze aan moesten vallen, dus hielden ze zich gedeisd. Chase knipperde kort met zijn ogen toen de blauwharige man zijn aandacht op hem richtte en zijn woorden sprak, waar Chase redelijk koeltjes zijn schouders op optrok. ”Het was of dat of misschien een paar missende vingers. Het zag er pijnlijk uit, dus ik dacht dat je wel wat hulp kon gebruiken.” Hij merkte de blikken van zijn Pokémon op hem heus wel, maar hij trok zich er weinig van aan. Hij wist dat hij zijn Pokémon bij zich had die hem konden beschermen, al boog hij zich voor de zekerheid wel naar Flora toe zodat de Budew in zijn armen kon springen. ”Maar geen dank nodig, hoor,” vervolgde hij droogjes, waarna hij zijn roodkleurige blik net iets langer op de man liet rusten dan nodig was en hem vervolgens koeltjes voorbijliep. Als zijn hulp niet welkom was, dan niet. Hier ging hij zijn tijd niet aan verspillen.
Hij wist dat de Mawile een klein bijtprobleem had, maar met de tijd was dat vast en zeker op te lossen. Het ging in ieder geval zeker niet opgelost worden door anderen die zich ermee zouden bemoeien. Hij merkte op dat de man wat defensiever leek te worden, misschien kwam het door zijn eigen pokemon die ook niet al te blij leken te zijn. "Ze had mijn vingers er niet afgebeten." Dat was iets waar hij al wel achter was sinds dat hij de Mawile had. De pokemon hield van bijten, maar zijn vingers eraf was niet iets dat al gebeurd was. "Het is iets waar we nog aan moeten werken." De ander begon al weg te lopen, maar zo makkelijk ging hij hem er niet vanaf laten komen. "Denk je niet dat je Mega 8 een excuses aan moet bieden?" Die Flamethrower was tenslotte niet nodig geweest.
Chase haalde zijn schouders op toen de man aangaf dat de Mawile zijn vingers er niet afgebeten zou hebben. En dat ze er nog aan moesten werken. Prima. Als dat was hoe hij er over dacht, dan was het toch goed? Maar blijkbaar liet hij Chase er niet mee wegkomen en Chase voelde een vlaag van irritatie in zich opzetten toen de man hem ook nog eens dwong om zich te verontschuldigen naar de Mawile. Hij stopte met wandelen en keek licht over zijn schouder, zijn roodkleurige ogen naar de man gericht. ”Ik ga me niet verontschuldigen omdat ik iemand wilde helpen. De Flamethrower was als een waarschuwing en niet eens raak. Jij en je Pokémon zijn niet gewond geraakt, dus ik hoef nergens spijt van te hebben.” Toen herinnerde hij zich hoe de man zijn Pokémon had genoemd en een frons verscheen op zijn gelaat. Hij draaide zich om en liet zijn blik kort naar de Pokémon glijden dat de man bij zich had. Verschillende types, maar één ding hadden ze allemaal gemeen: ze konden Mega evolven. De man onderzocht Mega evoluties of was een trainer en erdoor geobsedeerd. Iets zei hem dat het het eerste was. Als je een trainer was, dan was je veel hechter met je Pokémon dan ze zulke namen te geven. ”Dat zijn interessante nicknames die jij je Pokémon geeft. Betekenen ze zo weinig voor je dat je ze meer als een collectie ziet dan als partners?” Zijn blik gleed kort naar Hydro, Reflecta, Flora en Zuko. Hij zou hun nooit zo laag behandelen en ze zulke namen geven, alsof ze onderdeel uitmaakten van een simpele verzameling dan wezens met emoties op zich waren. Nooit.
Een verontschuldiging ging hij duidelijk niet krijgen. De ander dacht niks verkeerd gedaan te hebben met de flamethrower, maar als hij dacht dat hij dit ging goedkeuren, dan had hij het mis. "Is het zo moeilijk om je verontschuldiging aan te bieden?" Het leek hem maar een kleine moeite, ook al deed hij het zelf ook nooit. Hij vroeg er eerder om zoals nu. De Mawile zat nu ook naar de man te staren, duidelijk afwachtend of er nog wat ging gebeuren. En natuurlijk kon hij het ook nog eens niet laten om over de namen te beginnen. "Zo zijn ze makkelijk uit elkaar te halen en te onthouden." Een andere reden had hij er toch echt niet voor nodig. Wat maakte de namen dan uit die je ze gaf? Zijn pokemon leken er tevreden genoeg mee te zijn.
Een vlaag van irritatie kwam bij Chase opzetten toen de man het onderwerp niet leek te willen droppen. Zijn rode ogen gleden bijna geërgerd naar de man toe en hij nam een paar seconden te tijd om zijn gedachten te ordenen. ”En is het voor jou zo moeilijk om te accepteren dat er weinig reden voor me is om mijn verontschuldigingen aan te bieden?” vroeg hij koeltjes aan de man. Nee, hij ging niet toegeven. Zuko had zijn blik op de Mawile gericht en gromde onder zijn adem door terwijl Reflecta en Flora de man meer in de gaten hielden. Hydro zag eruit alsof het conflict hem weinig interesseerde, maar ook hij had zijn aandacht gefixeerd op de man, klaar zijnde om in te grijpen als dat zou moeten. Chase haalde zijn schouders op toen de man zijn woorden over zijn Pokémon sprak. ”Dat kun je ook door ze nicknames te geven die aan hun persoonlijkheid of uiterlijk gebonden zijn. Het lijkt me met cijfers juist lastig om ze uit elkaar te houden.” En ook ontzettend onpersoonlijk, maar dat was zijn probleem. ”Misschien dat je Mawile de drang voelt om je te bijten juist omdat je haar behandelt alsof ze onderdeel uitmaakt van je collectie en geen wezen met gevoelens op zich is. Maar hé, ik ben geen expert op vlak van gevoelens.” Toch een lichte hint van uitdaging terwijl hij zijn handpalmen in een sarcastisch gebaar van overgave naar de man toedraaide. Zo was hij dan weer wel.
