en licht briesje van de wind speelde met Aydin zijn haren en bewoog de vlam op Rahlos zijn staart. Het getjirp van Sora, die op Aydin zijn schouder zat, weerklonk in de grot die hij van plan was binnen te gaan met een aantal van zijn Pokémon. Daar hoopte hij een Gible te vinden, waarvan hij wist dat deze zich graag in grotten verborgen hielden. Zich half omkerend riep hij naar de Growlithe die een stuk of tien meter achter hen op de grond zat ''Naga, kom nou mee. Het is heus niet zo dat het plotseling in gaat storten. Er komen wel vaker mensen én Pokémon hier, dus daar word heus wel op gelet.'' probeerde hij de Growlithe gerust te stellen, die nu al een minuut geleden stil was blijven staan en koppig ging zitten. Natuurlijk kon hij haar in een Pokébal doen, maar dan overwon ze haar angst nooit. ''Bovendien..'' hij haalde een koekje tevoorschijn die vuurpokémon vaak lekker vonden, gemaakt door zijn Opa. ''Zou het toch jammer zijn als je deze niet meer zou krijgen omdat je niet wil luisteren.'' ging hij verder en deed een paar stappen naar voren, richting de grot. De Growlithe stond toen op, zette een paar stapjes vooruit maar bleef weer staan, met grote ogen naar de ingang kijkend. Toen liep Aydin maar gewoon door, terwijl Rahlos moedig voor hen uit liep en zijn staart de wanden verlichtte toen hij de tunnel betrad. Sora bleef op zijn schouder zitten, ook niet helemaal gerust, maar wilde niet net als Naga bang weg kruipen. Ze was daar te trots voor en wilde zich niet verlagen tot de jonge Growlithe. Maar ook Naga leek uiteindelijk overtuigd toen Aydin naar binnen ging en bijna uit zicht was. Als beloning kreeg ze dus ook een koekje, die ze gretig op at. Maar kort daarop ging haar neusje ging even de lucht in. Rook ze iets?
Op de grond verderop ligt een Lure... Het dopje is een beetje open, maar als je die snel dicht draait zit er nog genoeg in! Laat je het liggen of neem je het mee?
e grot grot was indrukwekkend. De vier keken om zich heen en Aydin onthield bepaalde punten om de weg terug te vinden, maar anders kon hij Naga altijd nog gebruiken. Deze had echter een geur in de neus die ze enthousiast volgde en bracht hen bij een flesje uit. Rahlos stopte en keek vragend om toen zijn trainer er op af liep.. Fronsend boog Aydin voorover om het flesje te inspecteren, waarbij Sora even bewoog om haar balans niet te verliezen op zijn schouder. ''Nee Naga.'' zei de trainer toen ze dichterbij kwam en het in haar mond wilde pakken. ''Laat dat staan. We weten niet van wie het is en zo te zien is het nog maar net geopend. Laten we maar door lopen om te zoeken waar we hier voor kwamen.'' vervolgde Aydin, die weer rond keek en verder liep. Even raakte hij de ketting om zijn nek aan, waarvan zijn oma had gezegd dat deze geluk zou brengen. Dat was dan nog de vraag, maar het kon geen kwaad om in zichzelf een klein schietgebedje te doen.
Er glinstert iets in de rotswand... Een diamant? Goud? Zou het? Als je dichterbij komt zie je dat het 'slechts' om een Pearl gaat. Ach, die levert nog steeds een klein zakcentje op!
aga begon zich te vervelen, want de grot was al lang niet meer eng voor de Growlithe. Het was alleen maar lopen door tunnels zonder veel bezienswaardigheden, vond ze. Eerst begon ze wat om hen heen te lopen, uiteindelijk vooruit te rennen en weer terug en op gegeven moment begon ze Rahlos uit te dagen. Eerst negeerde de Charmeleon het nog, maar net toen hij geërgerde met zijn staart zwiepte en naar haar wilde grommen sprak Aydin ''Wacht..'' commandeerde hij, want toen Rahlos met zijn staart zwiepte zag hij iets in de muur glinsteren. De trainer kwam dichterbij en wreef even over het kleine object. Een parel? Hoe kwam die nou hier? Met zijn nagels probeerde hij wat steen er omheen weg te krabben om te kijken of hij het er uit kon krijgen, maar dit lukte niet. Het zou een leuk zakcentje op kunnen leveren, maar Naga begon ongeduldiger te worden. Dus nu besloot hij maar door te lopen, want het leek er ook niet op dat hij zonder de juiste materialen het ding uit de muur zou kunnen krijgen. Dus ging hij verder, zoekend naar de kleine pokémon genaamd Gible.
Niet eng zei je? Er klinkt plots een laag gebulder, de grond onder je voeten begint te trillen. Vanuit de diepte van de grot komt ineens een reusachtige Onix tevoorschijn.
et zijn handen in zijn broekzakken gestoken sjokte Aydin voort. Sora was zelfs een dutje gaan doen en zat als een klein bolletje veren op Aydin zijn rechter schouder. De kleine oogjes in haar kleine rode koppie schoten echter open toen de grond begon te trillen en te schudden. Naga, Rahlos en hun trainer bleven staan terwijl kleine brokstukken naar beneden kwamen. Een aardbeving? ging er door Aydin zijn gedachten, tot er een punt door de grond kwam, gevolgd door een rotsachtige kop met ogen er in en de lichaam van.. Een Onix! Ze keken alle vier omhoog en Sora kwetterde geschrokken, van Aydin zijn schouder vliegend terwijl Naga letterlijk in zijn armen sprong die hij met een zachte 'Oef!' op ving. Rahlos maakte zich al op om de Onix te bevechten en vlammen kwamen in zijn mond. ''Laat maar Rahlos, we komen een andere dag wel terug.'' zei Aydin nog verrassend kalm, maar voelde er nu ook niet veel voor om een Onix te bevechten. Misschien kon hij de volgende keer wel een Gible vinden. Het had geen haast. Maar toen ze zich hadden omgekeerd en Sora voor hen uit de grot door vloog begon ze te gloeien. Ze werd groter en haar veren werden langer. Na een paar seconden zag Aydin dat ze was geëvolueerd in een Fletchinder en grijnsde hij, ondanks ze half aan het wegrennen waren voor de Onix. Ze zag er nu niet meer zo schattig uit, maar dat vond Aydin juist niet erg.
Eenmaal uit de grot zie je iets op de grond glinsteren. Een Heart scale! Durf je het aan om die nog snel op te pakken voordat de Onix naar buiten komt?
e kust leek uiteindelijk veilig na een stuk te hebben gerend en Aydin zette Naga op de grond toen hij en Rahlos weer rustiger aan gingen lopen. Even ademde de trainer diep uit en hees zijn rugzak ever verder op zijn rug. Ze was een kleine Growlithe, maar toch nog aardig zwaar om te tillen en te rennen tegelijk samen met een rugzak. Ze ging voor hem lopen, naast Rahlos, die de grot nu weer zo snel mogelijk wilde verlaten toen Aydin haar op de grond had gezet. Ze zocht wat steun bij Rahlos die de Onix wilde bevechten. Ergens voelde Aydin zich wel ietwat schuldig dat hij persé de grot in moest om naar de Gible te zoeken, maar hij had er niet aan gedacht dat er ook Onix konden zitten die haar de stuipen op het lijf konden jagen. Toch was hij wel van plan weer terug te komen. Naga moest wat meer stalen zenuwen krijgen. Met een glimlach keek hij naar Sora die op zijn arm landde toen de trainer deze uit stak. Hiervoor moest hij even zijn spieren aanspannen want ze was nu een heel stuk zwaarder- zwaarder dan hij had verwacht in ieder geval. Met zijn andere hand aaide hij haar even over haar hoofd voor ze weer weg vloog, duidelijk in haar nopjes doordat ze geëvolueerd was. Vrijwel altijd had Aydin haar ook uit de Pokébal als hij even niet op zijn motor zat. Nu kon ze hem misschien zelfs bijhouden als hij met de motor reed. Toen ze de grot uit vloog landde ze achter op de grond nadat ze iets gespot had. Ze uitte even een nieuwsgierig geluidje en pikte met haar snavel op iets. Toen Aydin bij haar kwam met Naga en Rahlos naast zich, bukte hij iets om te kijken wat op de grond lag. ''Goede vondst Sora'' complimenteerde Aydin, de Heartscale even voor zich houdend in het licht. De regenboogkleuren gleden er overheen en hij stopte het in een jaszak. Kort daarop klonk er gerommel in de grot en het gebrul van de Onix klonk weer. Daarop ging Aydin snel naar zijn motor na Naga en Rahlos weer in hun Pokébal te hebben gedaan. Toen hij zijn helm op had gezet startte hij de motor en keek naar Sora die rond cirkelde. ''Laat maar eens zien hoe snel je kan!'' en reed vol gas weg, waarop Sora op hoge snelheid met hem mee vloog.
![[Journey] Gib Gible Z9wChGg](https://i.imgur.com/Z9wChGg.png)
![[Journey] Gib Gible BogusIncredibleBass-size_restricted](https://thumbs.gfycat.com/BogusIncredibleBass-size_restricted.gif)
Common Lure
Pearl
Heart scale