“Goed gedaan, Erebus!” moedigde Eliza haar pokémon aan nadat deze een wilde hoothoot had verslagen. Ze was voor de dag met haar pokémon naar Eterna forest gegaan om te oefening en met dit laatste gevecht kwam hun training tot een einde. Erebus, Keizer, Aëllo en Cerberus waren allemaal moe, net als hun trainer. “Laten we terug naar Eterna city gaan.” Haar pokémon reageerden moe, maar blij en volgden haar terug richting de stad. Erg lang duurde het echter niet voor hun rustige wandeling verstoord werd. “Hoot hoot!” klonk luid en veelvuldig. Eliza draaide zich om en werd begroet door een grote groep kwade hoothoot. Het waren er veel te veel om tegen te vechten en ze wist dat haar pokémon moe waren door de training. Er zat maar één ding op: lopen. Zo snel als hun benen hun konden dragen, vluchten Eliza en haar pokémon weg. De uilen achter haar waren echter sneller dan hen en de confusions en echoed voices vlogen hun om de oren. “Help!” schreeuwde ze zo luid als ze kon terwijl ze haar benen verder sleepte. “Help!” Er moest toch iemand in de buurt zijn?
Karakterkaart Gender: Female Age: 25 years old Rank: 6
Anouk
You don't get what you want... You get what you work for.
32
333
CHARACTER INFO
OOC INFO
-----------
Nu Zola en Zivar waren geëvolueerd, was Zoro wat gefrustreerd geraakt. Hij wilde natuurlijk ook groter en sterker worden. Daarom was ze aan het trainen geslagen in Eterna Forest. Alle pokémon die ruzie met hem zochten mocht hij bevechten en ja hoor. Uiteindelijk overnam een wit licht hem en veranderde hij van vorm. Hij was een Luxio nu. "Roar en maak het af met Thunder Shock", zei ze. Aangezien hij net geëvolueerd was, kon hij waarschijnlijk nog niet ideaal met zijn nieuwe lichaam omgaan. Daarom liet ze hem het gevecht van een afstand afmaken. De tegenstander waarvoor hij evolueerde was immers toch al zo goed als uitgeschakeld.
Zodra het gevecht was afgelopen, liepen ze door. “Help!” Meteen keek Jett op en zochten haar oren waar het geluid vandaan kwam. Een tweede schreeuw om hulp was genoeg om de locatie te bevestigen. Jett sprintte richting de hulpkreten en zag al snel een vrouw op haar afrennen. Achter haar een enorme groep boze Hoothoot. Oh boy. Dit zouden Zivar en Zoro samen niet kunnen stoppen. Ze liet Zola, Zeik en Zaika uit hun pokéball. "Geef die Hoothoot een shock!" droeg ze het vijftal op. De electric type aanvallen waren genoeg om de groep af te remmen, maar niet voldoende om deze te stoppen. "Rennen!" riep ze tegen zowel haar eigen pokémon als tegen de rozeharige vrouw. Zelf zette ze het ook op een rennen. Met twee man was er nog niet genoeg kracht om deze groep pokémon weg te jagen. Ze hadden een extra trainer nodig. "Help ons!" riep ze in de hoop dat er nog iemand in de buurt was die hun zou kunnen helpen.
Eigenlijk had ze de knoop al doorgehakt. De woorden van Am hadden in haar hoofd gespookt totdat ze tot een beslissing waren gekomen. Als ze eenmaal in Jubilife was, dan zou ze ervoor zorgen dat ze haar licentie om zou schrijven en naar een nieuw leven zou gaan. Ze voelde zich niet meer thuis bij Crescent Moon, niet nu haar blauwe plekken langzaam geel begonnen te worden en te vervagen, niet nu ze haar in een situatie hadden gegooid die ze niet machtig was. Een sidderende zucht ontglipte haar en ze schudde met haar hoofd, waarna ze haar Amaura de hand eventjes kort op de nek legde. De dinosaurus durfde nog steeds de pokéball niet in en het reizen met de taxi was dus ook een onmogelijkheid geworden. Heel handig, maar niet echt. Ook haar nieuw uit de shelter geredde Snorunt leek problemen te hebben, elke keer als er iets wat op een gevecht leek kwam, dan verstijfde de Snorunt en wilde ze helemaal niks meer. Heel onhandig, al zei Lucie het zelf. Maar ze deed er niks aan. Ze zou beide Pokémon de tijd geven. Een plotselinge kreet om hulp liet haar echter opschrikken. Als automatisch begonnen haar benen te bewegen, waarna ze de Pokéball van Ruddles in de lucht gooide. Al snel kwam ze in een hoothoot pandemonium en haar hart zat in haar keel. Oh Arceus. Discharge? Nee, dan zou ze de anderen ook raken. Veel bedenktijd had ze niet, want de vleugels begonnen haar ook om de oren te slaan. ”Gebruik Thunderbolt Ruddles!” gilde ze over het lawaai uit. ”Snow, gebruik Icy Wind!” Arceus wat een ellende!