Tales of

Sinnoh

Het was altijd leuk om te zien hoe Cinnamon en Aura goed met elkaar overweg leken te kunnen. De twee pokemon renden een eindje voor haar uit, waarbij het erop leek dat de ene de ander aan het uitdagen was om het snelste naar een bepaald punt te rennen. Haar nieuwste aanwinst, een Dedenne had zich rustig op haar schouder genesteld en ze kriebelde de pokemon zachtjes onder haar kin, waarop Spark zich tegen haar hand aandrukte. De pokemon was niet groot, maar een perfecte toevoeging aan de pokemon die ze al had. Doordat de pokemon electric en fairy was, kon ze verschillende mogelijkheden uitproberen, maar ze wilde eerst wat meer een band krijgen met de Dedenne voor ze echt onderzoek zou gaan doen.

Bij het horen van gehuil keek ze snel verderop het pad. Ze hoopte niet dat het de schuld van Cinnamon en Aura was dat er een pokemon aan het huilen was, maar gelukkig leek het erop dat het gehuil van verder weg kwam dan waar haar twee pokemon liepen. Spark spitste haar oren, omdat ze ook het gehuil gehoord had, maar schoot verder dan dat niet in actie. Zelf besloot ze maar eens een kijkje te gaan nemen naar welke pokemon er eigenlijk aan het huilen was en kwam er al snel genoeg achter dat het een Bonsly was. Ze wist dat het niet een pokemon voor haar was om te kunnen gebruiken bij haar onderzoek, maar ze kon moeilijk een pokemon negeren die aan het huilen was. "Wat is er?" Vroeg ze dan ook, ook al wist ze dat de pokemon nooit echt zou kunnen antwoorden. Maar misschien was er een simpele oplossing om de jonge Bonsly te helpen.

Ze had misschien wat meer op haar hoede moeten zijn, wetende hoe pokemon konden zijn. Want hoe graag ze ook elke pokemon wilde vertrouwen, ze hadden allemaal hun eigen trekjes. Zo blijkbaar ook deze Bonsly die een Rock Throw op haar deed het moment dat ze dichterbij kwam. Voor ze gelukkig geraakt kon worden kwam Aura ertussen met een Rock Smash, waardoor de stenen kapot geslagen werden. Ook Cinnamon kwam voor haar staan nu, terwijl Spark vanaf haar schouder naar de Bonsly keek. Het was duidelijk dat de Bonsly haar hulp niet nodig zou hebben en als ze wilde zou ze de pokemon terug kunnen pakken voor de Rock Throw, maar ze besloot om dat niet te doen. "Cinnamon, Aura, laat hem met rust." Het was beter om de Bonsly te laten voor nu en door te gaan. "Kom," Ze kwam overeind en begon weg te lopen van de Bonsly, wetende dat haar pokemon zouden volgen.

Ze kon nog steeds niet geloven dat ze erin getrapt was met de Bonsly. Misschien kwam het omdat ze zelf niet echt een pokemon had die gebruik maakte van de move of ze had gewoon beter op moeten letten. Spark drukte haar kop tegen haar wang aan. Het leek erop dat de Dedenne een idee had van wat er gaande was met haar en nu probeerde ze haar te troosten. Cinnamon en Aura daarentegen hadden alweer iets nieuws gevonden waar hun aandacht naartoe getrokken werd, een Clamperl als ze het goed had. Maar dit was niet een pokemon die haar interesse opwekte. Het was niet een pokemon die het juiste type was of een ability had die voor haar onderzoek te gebruiken zou zijn. Ook de evoluties niet als ze het goed had. "Cinnamon, Aura, kom." Riep ze de twee pokemon dan ook mee. Het was beter om de Clamperl met rust te laten nu.

De Clamperl was niet iets dat bij haar onderzoek zou passen, dat wist ze maar al te goed. Spark zat op haar schouder nog terug te kijken naar de Clamperl, maar Cinnamon en Aura hadden gedaan wat ze van hun vroeg en waren mee komen lopen. Ze waren nog niet eens uit het zicht van de Clamperl toen er ineens een gil klonk gevolgd door een explosie. Ze merkte op dat zowel Cinnamon als Aura meteen alert waren en dat Spark juist dichter tegen haar aan kroop. Ze kon de Dedenne voelen shaken, maar ze wist dat ze niet nu om zou kunnen keren. Als er iemand hulp nodig had, dan zou ze het zichzelf niet echt vergeven als ze nu weg zou lopen en later zou blijken dat er iets gebeurd was. "Kom," Sprak ze dan ook tegen Cinnamon en Aura en begon te rennen in de richting van waar de ontploffing geweest was. Misschien was het wel niks en was het gewoon een gevecht tussen twee pokemon geweest, maar ze kon ook aan de Buneary en Riolu merken dat ze door hadden dat dit wel eens serieus kon zijn.

Ze wist niet goed wat ze aan zou treffen eenmaal ze op locatie aan zou komen, maar het was zeker niet iemand die omsingeld was door een groep Stunky's, waarvan er een uitgeschakeld was en een volgende ook niet veel later explosion gebruikte. Ze hield haar afstand voor nu, vooral omdat ze geen idee had hoe de situatie uit ging pakken, maar ze ging ook niet weg. Ze was aan het proberen te bedenken welke pokemon ze allemaal bij zich had en of er een geschikt zou zijn om te helpen in deze situatie. Ze kon de Stunky's stuk voor stuk aan proberen te vallen, maar ze wist dat er dan steeds meer explosion zouden gebruiken en dat wilde ze nu ook weer niet hebben. Dit maakte het niet makkelijk moest ze eerlijk toegeven. Ze had een pokemon waarop Explosion helemaal geen effect zou hebben, dat wist ze. Ze pakte dan ook de pokeball van Hex erbij en liet de pokemon eruit. Ze moest een opening maken, dan zou degene in het midden weg kunnen geraken. "Hex, gebruik Shadow Sneak om een opening te creëren." Vervolgens richtte ze haar aandacht op de vrouw. "Gebruik de opening om te ontsnappen." Dan zou ze daarna de aandacht van de Stunky's naar Hex kunnen laten gaan, zodat de Explosions geen effect meer zouden hebben.

De opening was genoeg om de vrouw weg te laten komen van de Stunky's, helaas bleek er nog een pokemon aanwezig te zijn. Een die duidelijk nog niet van plan was om de vrouw te laten gaan. Ze wist dat ze snel moest wezen, wilde ze de vrouw redden van die Flamethrower. "Cinnamon, Aura, haal haar daar weg," Ze wist dat de Skuntank dark type was ook, maar dit leek haar toch de beste verdeling tot ze de vrouw weg had weten te krijgen daar. "Hex, gebruik Feint Attack," De Shuppet wist precies wat ze daar ook mee bedoelde en op het moment dat Cinnamon en Aura de vrouw mee begonnen te slepen sloeg de Shuppet tegen de zijkant van de kop van de Skuntank aan, waardoor de Flamethrower net langs de pokemon en de vrouw heen ging. Dit trok natuurlijk de aandacht van de Skuntank naar de Shuppet, welke hij vast greep met een Bite Dat moest pijnlijk zijn voor Hex, dat kon niet anders, maar ze konden niet opgeven hier. Ze wist dat ze Sparks ook zou kunnen gebruiken, maar voor nu liet ze de Dedenne op haar schouder zitten. De pokemon was tenslotte niet groot genoeg om te helpen met het verplaatsen van de vrouw en zolang Shuppet nog aan het vechten was, was de pokemon ook niet nodig om de Skuntank tegen te houden. "Night Shade," Dat was mogelijk de move die op het moment de meeste schade aan zou richten en het liet de Skuntank duidelijk schrikken, waardoor Hex de kans zag om tussen de kaken van de Skuntank te ontsnappen en weer afstand te nemen. De Skuntank opende zijn bek weer en ze kon zien hoe nieuwe vlammen daar begonnen te vormen om nogmaals een Flamethrower af te vuren. "Shadow Ball," Ze hoopte dat het genoeg was om de Flamethrower tegen te houden. De twee moves kwamen in contact met elkaar, wat een explosie veroorzaakte en stofwolk op deed zetten. Ze kon voor een moment niet meer zien wat er gaande was, maar hoopte dat Hex dat nog wel kon voor het geval de Skuntank aan zou vallen. Het stof begon te gaan liggen en ze kon de twee pokemon nu zien. Ze moest hopen dat de Skuntank het snel op zou geven. "Shadow Sneak," Dit zou een move zijn die de Skuntank niet aan zou kunnen zien komen en hopelijk was het genoeg om de Skuntank weg te jagen.

Haar ogen werden iets groter toen ze doorhad wat de Skuntank en Stunky's van plan waren. Er zat nog maar een ding op wist ze. "Hex, kom." De andere twee waren de vrouw al aan het meeslepen en hadden al een voorsprong. Misschien zou de schade niet veel kunnen doen aan de Shuppet, maar toch wilde ze dat hij daar weg zou gaan. Zodra hij dan ook bij haar was draaide ze zelf om en begon ze te rennen. Ze voelde de grond onder haar trillen toen de explosies begonnen en ze rende zo hard als ze kon achter de anderen aan. Hex leek nog een keer achterom te kijken, maar besloot wel met haar mee te bewegen. Nu was het hopen dat niemand meer achter hun aan zou komen.

Ze wist niet goed wat er gebeurde, terwijl er een rookwolk zich verspreidde, maar toen de rook zich weer begon op te lichten waren zij en haar pokemon de enige die er nog waren. Ze kon zien dat Cinnamon en Aura verward waren hoe de vrouw ineens verdwenen was en zelf snapte ze er eigenlijk ook niks van. Maar alles leek nu weer rustig, ondanks alle explosies die er net gebeurd waren. Ze haalde haar schouders dan ook wat op en begon weg te lopen van de plek.