Tales of

Sinnoh

Hij had geen idee of het verstandig was om hier naartoe te gaan, vooral niet met de verhalen die hij van deze plek gehoord had, maar het zou hem er eigenlijk ook niet weg moeten houden. Ook al besefte hij zich na de raid battle wel dat hij misschien wat sterker zou moeten worden binnenkort. Zijn pokemon hadden misschien genoeg moves, maar zolang ze laag level waren zou hij er nog niet veel mee kunnen. Hij liep ook nog steeds rond met een Scatterbug op zijn hoofd die hem niet los wilde laten. Niet dat hij het heel erg vond, maar hij was stiekem wel benieuwd wanneer hij de pokemon zou kunnen vangen. Voor nu liet hij hem gewoon zitten en had hij Minerva en Pollen uit hun pokeballs gedaan. Hij wist dat het niet het verstandigste was om de Rowlet eruit te laten, vooral niet omdat ze er een handje van had om recht tegen zijn hoofd aan te vliegen. Misschien kwam het door de Scatterbug of het kwam doordat de pokemon uit de shelter kwam, hij wist het niet goed.

Hij kreeg al snel genoeg het idee dat het niet verstandig was geweest om hier naartoe te gaan met een Scatterbug op zijn hoofd. Ondanks dat Pollen en Minerva hier waren om hem en de Scatterbug eventueel te beschermen was de Scatterbug nog steeds een makkelijke prooi voor andere pokemon. Plots verscheen er een Woobat vanuit het donker en het was duidelijk wat voor doel de pokemon voor ogen had. "Pollen, Gust," Hij wilde niet een te sterke move gebruiken, maar hij wilde er wel voor zorgen dat de Woobat weggeblazen zou worden wat gelukkig leek te lukken voor de pokemon bij de Scatterbug wist te komen. Wat hij alleen niet verwacht had was dat de Rowlet zou besluiten om dat moment te kiezen om in zijn gezicht te vliegen. Hij pakte Minerva vast en trok haar van zijn hoofd af, gelukkig leek de Scatterbug er nog te zitten, zonder dat een van de andere twee pokemon hem er weg had gehaald. Voor nu hield hij de Rowlet maar in zijn armen en begon door te lopen, hopende dat er niet nog iets zou komen dat de Scatterbug er wel als eten uit vond zien.

Ze hadden de vorige pokemon nog maar net achter hun gelaten toen zijn licht op een andere pokemon scheen. Hij wist alleen vrij zeker dat dit niet de normale kleuren van een Solrock waren, ook al was het verschil niet heel groot. Hij liet zijn blik van Pollen naar Minerva gaan en voelde voor de zekerheid of de Scatterbug nog steeds zat waar hij de pokemon gelaten had. Waarschijnlijk was het beter om de Rowlet in zijn armen te laten voor nu en dit over te laten aan Pollen. Een Solrock kon mogelijk nog best wel eens van pas gaan komen. Hij wist wel dat hij op moest passen, want het zou hem niks verbazen als de Solrock een fire type move zou weten. Ze zouden moeten uitkijken ervoor, want alle pokemon die hij eruit had konden niet tegen een fire type move. "Pollen, begin met Razor Leaf," De Whimsicott vuurde een aantal blaadjes af in de richting van de Solrock, welke snel Rock Polish deed om sneller te worden en het merendeel te ontwijken. Dat was verrassend moest hij eerlijk toegeven. Verschillende stenen begonnen te verschijnen rond de Solrock en niet veel later werd ze afgevuurd met een Rock Throw. Hij wist wat hij moest doen. "Cotton Guard," Het zou de defense omhoog brengen en ervoor zorgen dat de schade beperkt bleef. Ook al kon hij wel zien dat het nog steeds pijnlijk was voor Pollen. Minerva liet een geluid horen en begon wat tegen te stribbelen. Hij had geen idee wat de Rowlet van plan was, maar hij besloot om de pokemon voor nu goed vast te houden in de hoop dat ze zich er niet mee zou gaan bemoeien. "Energy Ball," Een groene bal verscheen voor de Whimsicott en werd vervolgens afgeschoten. De Solrock probeerde het ook deze keer te ontwijken, maar was niet snel genoeg. Hij had moeten verwachten dat dit de Solrock irriteerde, vooral toen de pokemon zich in vlammen begon te bedekken en naar voren schoot richting de Whimsicott. Dit was niet goed, dit was Flare Blitz als hij het zich goed herinnerde. Het richtte ook schade aan bij degene die er gebruik van maakte, maar zou veel meer schade aanrichting bij Pollen. Pollen werd dan ook een muur in gedrukt, waar ze omgeven werd door vuur voor een moment. Ze moesten wat schade weten te verstellen als ze nog even vol wilden kunnen houden. "Giga Drain," Dit was niet een move waar de Solrock aan zou kunnen ontsnappen, dus dit zou wat van de schade moeten herstellen. Toch wist hij dat hij meer moest doen wilde hij de pokemon kunnen vangen. "Stun Spore," Dat zou de Solrock paralysed moeten laten. Zou dit genoeg zijn? In ieder geval gaf de Solrock het nu nog niet op en deed een Confusion. Ze moesten niet opgeven nu. "Doe nog een Energy Ball," Zodra de move was uitgevoerd pakte hij een pokeball erbij en gooide deze op de Solrock, hopende dat de pokemon zou blijven zitten.

Het was duidelijk nog niet genoeg voor de Solrock en hij beet kort op zijn onderlip, terwijl hij bedenkelijk naar de Solrock keek die een Rock Throw uitvoerde. Omdat het zo plotseling was gekomen nadat de Solrock uit de pokeball was ontsnapt, had Pollen het niet aan zien komen en werd ze tegen een muur aan geslagen door de stenen, waar ze bleef liggen. Dat was niet goed. Hij pakte de pokeball van Pollen erbij en riep haar terug. Hij kon de Scatterbug een klein beetje voelen trillen op zijn hoofd, maar liet zijn eigen blik naar de Rowlet in zijn armen gaan, die ondertussen nog harder aan het tegenstribbelen was. Hij liet haar los en Minerva ging vrijwel direct op de Solrock af. Hij wist dat de moves van de Rowlet een stuk minder sterk waren, maar hopelijk zouden ze het ermee redden. "Leafage," Dit was minder sterk dan Razor leaf, maar zou nog steeds schade aanrichten. Alleen omgekeerd was Rock Throw nu effectief tegen Rowlet. De Solrock deed voor nu eerst een Tackle, waardoor hij de Rowlet tegen de muur aan drukte. "Astonish," Gelukkig deed het wat hij verwachtte en schrok de Solrock ervan, waardoor de pokemon een stukje achteruit ging, maar ook niet direct aan kon vallen en een opening voor hem liet. "Nogmaals Leafage," De Rowlet schoot snel tussen de Solrock en de muur uit en deed vervolgens een Leafage af te vuren op de rug van de Solrock. De pokemon draaide zich snel naar de Rowlet om en begon weer stenen te verzamelen om een Rock Throw uit te voeren. De Rowlet deed haar best om het merendeel van de stenen te ontwijken, maar de laatste raakte haar dan toch. Moest hij dan toch een andere pokemon nog in gaan zetten? Zijn blik ging naar de plek waar Minerva geland was en ineens schoot de Rowlet weer omhoog, duidelijk nog niet klaar. Hij kon een kleine glimlach niet onderdrukken. "Oke, doe Tackle," Hij hoopte dat dit genoeg zou zijn en pakte er weer een pokeball bij. Zodra de Rowlet haar lichaam tegen de Solrock aan gegooid had en deze daardoor de muur in gedrukt werd, gooide hij de pokeball er achteraan, hopende dat de Solrock deze keer wel zou blijven zitten.

De Solrock had er duidelijk geen zin in en hij liet zijn blik kort naar Rowlet gaan. Hij verwachtte eigenlijk dat de pokemon weer opnieuw aan zou vallen, maar dit was niet het geval. In plaats daarvan ging het verder terug de gang in en was het snel genoeg in het donker verdwenen. Hij wist dat als hij de pokemon wilde vangen, dat hij geen andere keuze zou hebben dan om te volgen. Nog een keer liet hij zijn blik naar de Rowlet gaan, welke wild met haar vleugel in de richting van de Solrock aan het wijzen was. Duidelijk wilde ze nog niet opgeven en wie was hij om haar dat af te nemen? "Laten we volgen," Hij hoopte dat de Solrock makkelijk te vinden zou zijn en dat er niet ineens een splitsing in de weg zou zijn, waardoor hij zou moeten kiezen. Hij pakte zijn zaklamp wat steviger vast en begon in de richting te gaan waar de Solrock verdwenen was. Rowlet vloog een stukje voor hem uit, maar wel binnen het licht zodat hij kon zien waar ze was. De Scatterbug leek ook wat onrustig te zijn nu, maar hij hoopte dat de pokemon zou blijven zitten. Nu was het alleen hopen dat er geen splitsing zou komen of een zij gang. Hij bleef in ieder geval ook de wanden goed in de gaten houden voor het geval er ergens een plek was waar de Solrock misschien zou kunnen zitten.

Natuurlijk had hij over het meer gehoord dat hier ergens binnenin te vinden zou zijn. Alleen had hij hem niet verwacht te vinden. Door de Solrock te volgen had hij het meer blijkbaar gevonden en nu de pokemon erboven zweefde kreeg hij een idee. Het was alleen hopen dat Rowlet nog sterk genoeg zou zijn om het uit te voeren. "Laten we beginnen met Leafage," De Rowlet vuurde de blaadjes recht op de Solrock af, maar deze ontweek het snel, waardoor ze tegen het plafond aankwamen en er kleine stenen naar beneden vielen in het water. De Solrock ging vervolgens in de tegenaanval met een Rock Throw. Rowlet deed haar best om zoveel mogelijk te ontwijken, maar werd alsnog geraakt door de laatste paar stenen, waardoor ze naar beneden viel richting het water, maar vlak voor het water wist ze haarzelf te herstellen. Ze moest een manier zien te vinden hoe ze dichterbij de Solrock zouden kunnen komen. "Astonish," Het ging hem niet om de schade die de move zou doen, maar wel om het feit dat de Solrock zou flinchen. Dit zou hun de mogelijkheid geven om dichterbij te komen. "Tackle de Solrock in het water," De Rowlet vloog zo snel als ze kon tot boven de Solrock en ging toen in een rechte lijn naar beneden om de pokemon het water in te duwen. Beide pokemon verdwenen in het water en gespannen keek hij toe of het gewerkt had. De Solrock moest tenslotte niet heel goed tegen water kunnen. Rowlet was de eerste die weer tevoorschijn kwam en ze schudde zich uit. Vervolgens kwam de Solrock wat moeizamer uit het water en begon Morning Sun te doen. Hij wist dat hij snel moest zijn wilde hij de pokemon nog kunnen vangen. "Leafage," De blaadjes werden weer afgevuurd en deze keer kon de Solrock niet ontwijken. Hij pakte er een pokeball bij en gooide deze er achteraan, hopende dat het deze keer eindelijk genoeg zou zijn.

Hij kon het bijna niet geloven toen de pokeball eindelijk stil bleef liggen en het dus betekende dat hij de shiny Solrock gevangen had. Hij moest het meer dankbaar zijn wist hij, want anders was dit misschien niet gelukt. Hij glimlachte naar Minerva en de Rowlet kwam iets te enthousiast schreeuwend op hem af. Hij wist wat het doel was van de Rowlet en voor hij het wist vloog de pokemon dan ook tegen zijn hoofd aan. Toch kon hij een lach niet onderdrukken. Het was ze gelukt.