Tales of

Sinnoh

Het Harvest Festival leek vol in gang te zijn en het leek erop dat Alex net op het juiste moment naar Sinnoh was verhuisd. Niet dat hij in Hoenn veel had om te blijven; zeker na dat laatste incident was het voor beide partijen beter geweest als hij weg zou gaan, maar om nu op dit moment juist in Sinnoh te arriveren, was natuurlijk wel een pluspunt. Alex had Ikari, zijn Meditite, opgehaald in het lab van Professor Hazel in Sandgem Town. Zijn Meditite liep op een trotse manier naast hem en Alex wilde zichzelf laten geloven dat dat enkel kwam omdat hij de Meditite een goedkeurende blik had geschonken nadat hij bijna niks van zijn tegenstander heel had gelaten tijdens het trainen. Dat was precies het soort Pokémon dat hij in zijn team wilde hebben, al zou de Meditite zijn kapsones wel wat in moeten tomen of juist waar voor zijn geld moeten geven. Als hij zijn kapsones zou behouden en hij zou Alex teleurstellen, dan zwaaide er wat. De Meditite leek dat op de één of andere manier ook wel aan te voelen en hield Alex tot nu toe wel tevreden. Alex’ aandacht werd kort getrokken door een portemonnee dat op de grond viel. Zijn goudgele ogen scanden razendsnel zijn omgeving alvorens hij naar de portemonnee rende en het opraapte. Hij hield zijn brede schouders zo dat de mensen achter hem niet konden zien wat hij deed en checkte snel de inhoud van de portemonnee, redelijk teleurgesteld zijnde met wat hij vond. Dan maar terugbrengen naar de rechtmatige eigenaar. En dat was een kind dat nog maar net de puberjaren voorbij was, leek het zo te zijn. Alex kwam overeind en binnen enkele passen was hij bij haar, waarna hij op haar schouder tikte om haar aandacht te trekken. ”Hey,” sprak hij met zijn diepe, hese stem om haar aandacht te trekken. ”Je hebt wat laten vallen.” En gelukkig genoeg voor jou zit er niks wonderbaarlijks in, anders had je hem niet meer teruggezien ook, voegde hij er in gedachten aan toe.