Tales of

Sinnoh

Warren liet zijn blik kort naar zijn Turtwig glijden en een lichte glimlach gleed om zijn lippen toen hij zag hoe erg Fall zichzelf aan het amuseren was door gewoon om zich heen te kijken. Hij had het idee dat ze nu al wel alles op dit festival hadden gezien, maar alsnog vond zijn Turtwig steeds weer nieuwe dingetjes om zichzelf mee te vermaken. Het was dan ook voornamelijk door zijn Turtwig dat Warren nog steeds rondliep op dit festival. Als het aan hemzelf had gelegen, was hij hier al eerder weggegaan. Hij hield niet zo van druktes, maar hij had het idee dat hij door zijn Turtwig meer aandurfde of aankon. Hij kon het niet goed plaatsen. Hij liep wat doelloos over het festival heen terwijl hij zijn donkergrijze blik langs de verschillende kraampjes liet glijden. Opeens kwam een wel heel erg enthousiaste verkoper out of nowhere voor hem opdoemen en begon hem aan zijn arm mee te trekken naar één van de kraampjes waar hij blijkbaar horloges verkocht met als achtergrond op de wijzerklok verschillende afbeeldingen van Pokémon. Warren zag zo al aan de prijs dat het veel te hoog was voor wat er normaal voor gegeven zou worden en wilde dan ook vriendelijk weigeren, maar de man had inmiddels een hand in zijn nek gelegd en sleurde hem zowat overal mee naartoe, enthousiast pratend over de verschillende spullen dat hij had. Warren voelde zijn hart al in zijn keel hameren bij het idee dat hij de man dadelijk openlijk moest gaan weigeren terwijl hij het idee had dat de man niet echt een “nee” aan kon nemen en zijn blik gleed hulpeloos naar Fall, welke hem verdwaasd aankeek.