Tales of

Sinnoh

De man was helemaal in zijn nopjes. Nadat hij het doolhof uit was gekomen had hij de bal terug moeten afgeven, maar al snel had iemand hem iets aangeboden. Een applin! En een mooitje ook nog! Hij was goudgeel van kleur en droeg chocoladebruine accenten. Griffin vond het ergens raar maar zei geen nee tegen een gratis Pokémon en nam deze dan ook gretig aan. Hij had de appel Jor genoemd en liep nu tevreden rond met het etenswaren in zijn armen. Kit had hem een beetje raar aangekeken, aangezien ze het zicht van haar trainer met een appel in zijn armen maar raar vond. Maar Grif lachtte het weg en bleef tevreden door gaan. De shiny moest er maar aan wennen. hij wilde zowiezo zijn team uitbreiden en als dat kon met een paar grass Pokémon dan stond hij daar zeker voor open!

Gepiep van Kit zorgde ervoor dat hij even opkeek. Ze stond te kijken naar een kraampje verderop, haar focus houdende op een tafeltje die nog vrij was. De man kantelde zijn hoofd en lachte vervolgens even zachtjes. Hij had wel wat geld op zak om wat te kopen dus dit was geen probleem. Hij had gewoon niet verwacht dat zijn vosje trek zou hebben naar... uhm... Wat was dit? Chili? Hij kantelde zijn hoofd en liet zijn blik van het bord naar zijn starter gaan, die gretig haar lippen al aan het aflikken was. De lange man lachtte even zachtjes en knikte naar haar. "Nou goed dan," gaf hij toe aan haar, waardoor ze een blij sprongetje maakte en richting de vrije tafel holde, op de voet gevolgd door haar trainer. Kalm nam de researcher zijn appel in een hand zodat hij met de andere de stoel kon vastnemen, maar zijn actie werd verstoord. Een dame leek hetzelfde idee te hebben als hij en kort kantelde hij zijn hoofd, waarbij zijn lange haar kort langs zijn rug viel. Ze begon te spreken, waarop hij even zachtjes begon te glimlachen. "Lijkt me leuk!" zei hij enthousiast, waarna hij plaatsnam en de Applin op de tafel plaatste. Kit sprong meteen enthousiast op de schoot van haar trainer zodat ze boven tafel kon piepen om een beter zicht te krijgen van de vrouw. De man lachte even zachtjes en begon de grijze vos te aaien. Rustig nam hij de kaart, die gelukkig fotos had en legde deze voor zijn starter, die gretig begon te kijken naar alles. Er leek niet veel keuze te zijn maar de plaatjes hadden meteen de interesse van de zilveren vos. "Ik ben Griffin, aangenaam,"

Jor liet even een boos geluidje horen. De gouden appel was duidelijk niet blij dat hij buiten werd gesloten en kort voelde de man zich wel lichtjes schuldig over het feit dat hij de appel gewoon op tafel had gezet en niks anders mee had gedaan. Hij pakte dan ook met een beweging en één hand de Pokémon op, zodat hij samen met de shiny Fennekin kon kijken naar de kaart.

De vrouw sprak, waardoor Griffin met een glimlach en een knikje naar haar opkeek. Elise was haar naam, wat een leuke naam! Ze stelde ook haar Fennekin voor en de man knikte even naar het rossige beestje voordat hij een hand op zijn eigen fire type legde. "Dit is Kit en dit is Jor," zijn tweede hand werd op de appel gelegd, die even verward opkeek, maar vervolgens terug keek naar het eten op de kaart. De man had zelf niet zoveel honger en was niet van plan iets te etene, althans hij zou nu niks eten. Misschien dat hij later op de avond nog een nachtwinkel binnen zou springen voor wat nachos of iets in die aard, hij zou het wel nog zien.

Toen de vrouw sprak over Kit, keek de grijze vos even op. Ze wist meteen dat men het over haar had. De researcher knikte opgetogen. "Kit is een Shiny en Jor is traited," sprak hij opgetogen, maar eerlijk gezegd wist hij zelf niet goed wat dat allemaal inhield. De Fennekin knipperde enkele keren en begon vervolgens te wijzen naar de pittigste maaltijd op de menu. Jor daarintegen richtte zijn blaadjes op een iets minder pittige maaltijd. De man knikte en keek vervolgens naar Elise. "Ze hebben hun keuzes gemaakt. Weet jij al wat je wilt?" vroeg hij kalm aan de vrouw terwijl hij de menukaart aan de kanten legde. Hij wist eigenlijk niet zo goed of men naar hun zouden komen voor de bestellingen of dat ze zelf naar het kraampje moesten om hun eten te vragen.