Tales of

Sinnoh

Hij is enthousiast en lacht alles weg. Al verschuild er onder die lach een diep verdriet, omdat hij de dood van zijn vrouw nooit helemaal heeft kunnen verwerken. Vaak maakt hij overal maar een grapje van. Tenzij het echt serieus is, dan komt zijn intelligentie ineens naar boven.

Hij is opgegroeid in Twinleaf town. AL snel raakte hij geïnteresseerd in de verschillende soorten pokémon in de buurt. Als klein kind was hij al veel op pad om de plekjes te ontdekken en raakte hij bevriend met meerdere wilde pokémon. Zijn ouders gaven hem hier ook alle vrijheid in. Ze moedigden deze interesse zelfs aan. Ze wilden graag dat hij zijn dromen zou gaan waarmaken.

Als tiener werd hij verliefd op een meisje uit het dorp en dat was wederzijds. Ze raakte niet gepland zwanger. Mace zette zijn bezoekjes naar de wilde pokémon even op een lager pitje door de zwangerschap van zijn geliefde. Al was hij nog steeds veel buiten te vinden als daar de mogelijkheid voor was. Hij besloot zijn vriendin ten huwelijk te vragen en zocht een baan in Jubilife city. Hij reisde elke dag op en neer, omdat hij niet wilde dat zijn kind in de stad zou opgroeien. Hij gunde zijn kind ook de rust en de schoonheid van Twinleaf town. Lucie Evien werd geboren, voordat ze genoeg geld bij elkaar hadden gespaard voor de bruiloft. Ze wachtten totdat ze drie was en het bewust mee kon maken en trouwden toen met Lucie als bruidsmeisje.

Een jaar na de bruiloft volgde er nog een tweede kind, wat later een tweeling bleek te zijn. Zijn vrouw beviel van een eeneiige tweeling, die ze Inez en Katarina noemden. Na een paar jaar werd zijn vrouw ziek. Ze stierf niet veel later. Mace bleef werken en was daarnaast zo veel mogelijk thuis om voor zijn kinderen te zorgen. Tijd om zich verder in pokémon te verdiepen had hij niet meer.

Zijn dochters werden ouder en begonnen hun eigen weg te gaan, dus besloot ook Mace om alsnog zijn droom waar te gaan maken. Hij nam ontslag bij zijn baas om zich weer te kunnen gaan bezig houden met wilde pokémon toen de lockdown over was. Zijn omgeving verklaarde hem voor gek dat hij dat op zijn leeftijd nog ging doen, maar daar trok hij zich niks van aan. Hij wilde bewijzen dat hij toch alsnog een goede researcher kon worden.