Tales of

Sinnoh

Een Pokémon. Dat was waar het begon. Noah hield van Pokémon. Meer dan dat hij van mensen hield, in elk geval. Nu lag die lat niet erg hoog om mee te beginnen. Dit betekende dat vandaag een lange dag zou worden, gezien hij naar die professor moest voor zijn verdomde licentie. Nu had hij verwacht dat het wel even zou duren, maar schijnbaar besloot mevrouw Hazel om continu afleiding te vinden. Iets met een stagiair, een Pokémon, iemand die binnen kwam, een pakketje… En steeds stond zijn hoofd iets chagrijniger.

Uiteindelijk, na wat voelde alsof het vijf uur was terwijl het in werkelijkheid een half uurtje was, stond hij voor de tafel, waar zij drie Pokéballs voor hem neerlegde. Hij haalde diep adem en haalde een hand door zijn donkere, warrige haar. Nou, laat maar zien dan.

Indien hij was gegaan voor een toekomst als trainer, had Noah zijn keuze snel gemaakt: Froakie. Maar, hij had een ander pad in gedachten, waar hij het anders moest bekijken. Een Pokémon als Bulbasaur zou veel handiger zijn, gezien deze met zijn roedes lastige situaties kon oplossen. De Professor begon enige dingen uit te leggen over de Pokémon. Hoe ze een speciale kleur had, Shiny, en hoe ze de egg move Curse kende. Een vreemde move, maar het klonk… semi-nuttig? Hij had geen idee.

“Alright, dan gaan we voor jou,” sprak hij, voorzichtig voorover buigend om zijn hand op het hoofd van de Bulbasaur te leggen. Deze liet onmiddellijk een enthousiast geluid horen, waarop hij het beestje een vriendelijke glimlach schonk. “Peanut.” Een geweldig idee voor een naam, al zei hij het zelf.

Peanut was een goede naam. De professor keek hem met een glimlach aan, maar Noah was veel te impressed door de Pokémon om erom te geven. “Dus, jij en ik,” mompelde hij, terwijl hij de Pokéball van de tafel pakte en deze in zijn hand rolde om aan het gevoel te wennen. Hij wist nog niet zo goed wat hij ervan vond, een toekomst bij Crescent Moon. Maar misschien, als hij en Peanut het samen zouden doen, dat het zo erg nog niet zou zijn.

“Keer maar terug,” zei hij, redelijk trots, nadat hij op de knop drukte. Een rode straal bewoog naar de Pokémon en deze verdween binnen enkele tellen in de Pokéball, waarna hij deze verkleinde. Nu zou zijn avontuur dan toch echt beginnen.