Eventjes de drukte van het festival ontschoten, was de oudere man op een bankje gaan zitten. Hij had ingegeven in een van de dingen die hij dacht afgezworen te hebben en trok een sigaret uit het pakje, voordat hij deze met een lucifer aanstak. Na een flinke toog te hebben genomen en zijn hoofd over de rand van het bankje te laten hangen, viel het hem pas op hoe ontzettend moe hij eigenlijk was. Hij had toch echt verwacht dat de dagen van zijn zware insomnia voorbij waren, maar hier was hij, kapot moe van de hele nacht opblijven. Mortem blies een rookwolk uit, voordat hi jeen nieuwe tuig nam van de sigaret en overeind ging zitten. Nicoletta zat naast hem op het bankje, met zijn hoed over haar lange oren heen. Hij glimlachte naar de zwart Buneary en pakte de hoed van d'r af. De Buneary keek hem met grote ogen aan, voordat ze beledigd haar armpjes over elkaar deed en weg keek. "Oh prima dan," mompelde Mort, en hij gaf haar de hoed terug. Ze zetten hem snel weer over haar eigen hoofd heen en verdween eronder. Met een grijns schudde Mortem zijn hoofd en haalde een hand door zijn halflange haar heen. Misschien moest hij weer eens de schaar erin zetten, maar aan de andere kant stond dit hem ook wel. Mortem slaakte een zucht en leunde op zijn knieën, terwijl hij door zijn ogen wreef en geeuwde. Hopelijk kon 'ie vanavond wel slapen en anders moest hij eens gaan kijken of 'ie ergens een slaapmutsje kon vinden. Met het festival om de hoek, zou dat toch geen probleem moeten zijn, toch? Hij keek op naar de lucht, waar een gelige gloed aankondigde dat het binnenkort wel zou gaan sneeuwen. Fijn, heel fijn, dat kon er ook nog wel bij vandaag.
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Kort rolde Alain met zijn ogen bij het zien van de Lycanroc en Vulpix die weer eens veel te wild bezig waren. Hoe Rue het vol hield met de veel grotere Lycanroc was hem elke dag een raadsel. De twee rolden door de sneeuw heen, vlammen vlogen langs de Lycanroc, maar geen van beiden leken er echt veel om te geven. Alain liet een zucht klinken en liet het maar gebeuren, allang blij dat ze deze mafkezen-momenten weg hadden van de menigte.
De Lopunny aan zijn zijde keek nieuwsgierig naar een zwarte Buneary. “Ga maar kijken,” verzekerde hij haar, waarna hij de Pokémon even voorzichtig aan haar oor kriebelde. De wit-blauwe Pokémon wandelde toen nieuwsgierig op de Buneary af, waar zij haar handje opstak. Alain glimlachte even en zwaaide naar de man die bij de Buneary stond. “Hi!”
Zijn blik was gefixeerd op de lichte, noch donkere lucht en hij vroeg zich af of hij naar binnen moest gaan. Alles beter dan onder gesneeuwd te worden. Aan de andere kant, zijn pokémon zouden het waarschijnlijk niet zo erg vinden en wie was hij om hun wat plezier te ontnemen. Mortem haalde diep adem en blies een rookwolkje uit, ditmaal niet van echte rook, maar puur van de kou. Zijn sigaret branden tussen zijn vingers en hij nam een haal, voordat hij zijn ogen sloot en probeerde om niet in slaap te vallen. De slaap drukte achter zijn ogen, maar de rest van zijn brein was er keen op om hem wakker te houden. Wakker, voor zolang het mogelijk was. Hij geeuwde en rekte zich uit, op het moment dat Nicoletta iets interessants had gezien. Ze sprong op zijn buik, "Oof", en daarna op de grond om een andere Buneary te begroeten. Mortem draaide zich om en keek verward naar de twee bun's. Hij wist dat zijn Buneary er niet uit zag zoals het hoorde, want door haar trait was ze helemaal zwart in plaat van bruin. Maar deze zag er meer grijs en blauw uit. Hij vroeg zich af of hij überhaupt hier al eens een normale Buneary had gezien hier en bedacht zich toen van niet. Deze regio werd gekker en gekker, hoe veel moeite hij er ook in wilde steken om 't recht te trekken. Hij wreef met een hand achter zijn nek en keek op toen hij iemand verder op merkte, die naar hem zwaaide. Oké, hallo. Mortem zwaaide nonchalant terug en pakte zijn hoed van de grond af, aangezien Nicoletta deze in al haar enthousiasme was verloren. Daarna kwam hij overeind, rekte zich uit en zijn mond maakte een "O" toen er iets krakte in zijn rug. Darkrai, hij werd oud. "Deze van jou?" bromde hij naar de jongeman, terwijl hij wees naar de blauwe Buneary, en nog een trekje nam van de sigaret die branden tussen zijn lippen.
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
De blauwe Lopunny keek nieuwsgierig op naar de oudere man, voor zij weer naar de Buneary keek. Ze hield haar handje tevreden uit naar de kleinere Pokémon om deze te schudden, vriendelijk en beleefd zoals Lara altijd geweest was.
Zodra Alain dichterbij kwam, werd hem gevraagd of de Lopunny van hem was. “Ja zeker! Dat is Lara,” stelde hij de Lopunny voor. Deze rechtte haar rug en keek tevreden naar de man, alsof ze hem wilde uitdagen iets te zeggen. “En—” Heh? Waar waren de andere twee? Alain kon nog net op tijd opzij springen voor hij omver gebeukt zou worden door de Lycanroc, maar de arme Vulpix rende recht tegen zijn been aan. “Ah! Doe eens rustig aan jullie,” lachte hij. Een diepe zucht klonk en hij haalde zijn hand door zijn lichte haar. “Het was mijn bedoeling om even met ze te trainen, maar…” Hij wuifde naar het tweetal, welke in hoog tempo rondjes renden. Juist. Daar was niets mee te beginnen nu.
Nicoletta vond het geweldig om de aandacht van de Lopunny te krijgen. Mortem vroeg zich af hoe lang het duurde voordat zijzelf zou evolueren. Het zou te maken hebben met hoe aardig de Buneary hem vond, geen idee hoe het daar mee zat momenteel. Hij sleepte de zwarte bun gewoon overal mee naar toe. De jongeman was dichterbij gekomen en legde uit dat de Lopunny inderdaad van hem was. Het was een vreemd stel om te zien, een zwarte Buneary en een blauw/grijze Lopunny. De jongeman zei dat de pokémon Lara heette. "Dit is Nicoletta, of Nico," zei hij kalmpjes, terwijl hij de Buneary oppakte en terug op het bankje zetten, zodat ze de Lopunny beter kon bekijken. Hij hoopte maar dat ze niet te graag wilde vechten met deze geëvolueerde versie van haarzelf. De jongeman had 't over nog twee pokémon en Mortem volgde zijn blik naar de twee andere pokémon die rond aan het rennen waren. Had deze jongeman überhaupt pokémon in de kleuren waarin ze hoorde te komen? Het zag er niet naar uit. Maar het trok zijn aandacht toen hij 't had over de twee pokémon trainen. "Als je wilt, sta ik open voor een spar wedstrijd?" stelde hij nonchalant voor. "De naam is Mortem trouwens." Want zichzelf voorstellen was wel zo beleeft. Toch?
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Nicoletta, of Nico, was de naam van de zwarte Buneary. Alain keek er even vol interesse naar, voor hij afgeleid werd door zijn eigen idioten. Rue en Ari waren een match made in heaven, maar het was een drukte waar Alain soms moeilijk tussenin kon komen. Zodra ze eenmaal in één van hun worstelwedstrijdjes waren gekomen, leken ze compleet doof en blind voor wat er om hen heen gebeurde.
Er werd voorgesteld om een vriendschappelijk gevecht te doen, waardoor Alain nieuwsgierig opkeek. Een gevecht? Oh! Daar zat minder druk achter dan wanneer hij een gevecht deed in een Gym en— Als hij Cas ooit voorbij wilde komen, dan was dat een goed idee! Vol enthousiasme knikte Alain. “Lara, wat zeg jij ervan?” vroeg hij met een glimlach. De blauw-witte Lopunny keek nieuwsgierig op, voor ook zij knikte. Zij was klaar voor een gevecht.
Het kon geen kwaad toch, een klein spar wedstrijdje. Immers vocht hij zelf ook niet zo veel met zijn pokémon, buiten dat ene gevecht en zijn ene zielige gymbadge die hij in bezit had. Een task waar hij ooit aan was begonnen en toen helemaal in het water had laten lopen. Hij voelde de neiging om eerst nog een sigaret op te steken. Misschien iets wat hij kon doen, later, terwijl ze bezig waren met het gevecht. Ah, wat boeide het ook. "Dus, ik laat de regels aan jou over," sprak hij kalmpjes. Het maakte hem niet zo veel uit of het een één tegen één of een twee tegen twee zou zijn. Welke pokémon hij wilde inzetten en wat dan nog. Het was niet dat het Mortem niet boeide, maar meer dat hij kon werken met alles. Hoopte hij tenminste. Sommige van zijn pokémon waren niet echt bepaald ... vecht waardig momenteel. Hij haalde zijn hoed van z'n hoofd af, ging met een hand door zijn haar heen, voordat hij de hoed terug zetten en aai over het hoofd van de Buneary gaf. Deze zat met een bijna verliefde blik te kijken naar de Lopunny. "Ooit zal je ook zo groot zijn, Nico," zei hij rustig, terwijl het zwarte konijn van de Lopunny naar hem en weer terug keek. Met een fierce gebaar ging ze overeind staan, de houding van de Lopunny nadoende. Darkrai nog aan toe, wat een vechtersbaasje was dit toch.
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
De regels werden aan hem overgelaten en Alain hief zijn wenkbrauwen even nieuwsgierig. Met de Lopunny was hij er eigenlijk vanuit gegaan dat dit niet in zijn handen zou worden gelaten. Even humde hij bedenkelijk, voor hij toch maar knikte. Het leek erop dat de Buneary in elk geval geïnteresseerd was om te beginnen en ook Lara had een strijdlustige blik in haar ogen.
“Laten we het dan op een één tegen één houden,” knikte Alain. Er was geen reden om nog een Pokémon in te zetten. Lara verdiende de aandacht en had er duidelijk zin in. Als hij nog een Pokémon erbij in zou zetten, dan was het waarschijnlijk Ari geweest en… hm. Die kon tegenwoordig wat agressief uit de hoek komen bij een gevecht. Hij keek dan ook even bedenkelijk naar de roze hond, voor zijn blik de ander weer vond.
“Dus, Lara tegen Nico?” De Lopunny grijnsde en trapte een keer in de lucht om te laten zien dat zij er klaar voor was. Rue, echter, gromde geïrriteerd omdat zij niet mee mocht doen.
