Tales of

Sinnoh

Fall seven times, stand up eight.

Charlotte was opvallend onrustig vandaag, terwijl ze over het festival wandelde. Hij vroeg zich af of het kwam door de vele mensen om hen heen, misschien had ze wel last van een sensory overload, net zoals hij snel kreeg als ze te lang in dit soort crowds blijven. Vince zuchtte zachtjes en hielt de Cutiefly dicht bij zich, maar ze wiebelde zichzelf los en ging weer rond zijn hoofd zoemen. "Goed dan, jij je zin," zei Vince terneergeslagen en hij sloeg de hoek om, om te gaan kijken bij een van de kraampjes. Hij vroeg zich af of hij iets te drinken moest gaan halen, want de kou begon te bijten aan zijn gezicht en z'n handen. Misschien een slim plan dan. Hij keek eventjes om zich heen en vond een kraampje dat warme chocolademelk verkocht. Dat was precies wat hij nodig had. Snel grabbelde hij wat geld uit zijn zakken en betaalde voor de warme choco, waarbij hij Charlotte een klein beetje honing gaf. De Cutiefly was helemaal content ermee, maar werd er niet kalmer op.
De blonde jongeman liep net buiten het festival terrein, eventjes tot rust komen. Een paar meiden liepen langs, mompelde wat tegen elkaar en zwaaide naar hem. Vince keek ze alleen maar na, zonder erop te reageren, hij wíst immers niet hoe hij erop moest reageren. Het was pas toen mensen naar hem begonnen te wijzen, dat hij achterom keek en merkte dat Charlotte licht aan het geven was. Oh, daarom was ze zo onrustig. Ze wilde evolueren. Snel pakte Vince zijn notitieboek erbij, zetten de warme chocolademelk op een tafeltje neer en begon met zijn aantekeningen en tekeningen te maken, terwijl de Cutiefly groter werd en veranderde van vorm.