Tales of

Sinnoh

Ze had Bruintje uit zijn pokéball gelaten terwijl ze hier aan het rondwandelen was. Bruintje leek erg goedgezind te zijn vandaag en huppelde vlak naast haar terwijl zijn blauwe ogen glinsterden van vrolijkheid. Het meisje was tevreden dat hij weer zo vrolijk was, dat hij niet veranderd was na zijn evolutie van een tijdje geleden. Hij was misschien niet meer zo bruin, maar hij was wel nog steeds de Bruintje die hij vroeger als gewone Eevee ook was. En daar was zij heel blij mee. Hoe dan ook, was ze hier recent in het kleine Twinleaf Town gekomen voor verschillende redenen. Eentje daarvan was dat ze had gehoord dat er hier een tal van pokémon te vinden waren op dit moment, en dat had haar nieuwsgierigheid opgewekt. Logischerwijs was ze dus een kijkje gaan nemen omdat ze haarzelf niet kon tegenhouden. Daarbij, er waren toch geen nadelen aan? Als ze niets wist te vinden, dan had ze tenminste een fijne wandeling gemaakt met haar Phanteon. Dus ze zag er niet echt nadelen in, ze was gewoon benieuwd wat de dag haar zou brengen. 

Ze wandelde rustig verder en begon stilletjes een deuntje te neuriën terwijl ze rondkeek. De winkelstraat waar ze in zat leek vrij normaal – het leek wel een gewone dag, waarop ze een gewone wandeling maakte met haar geliefde pokémon. Echter voelde ze zich wel bekeken en stopte even het neuriën van haar favoriete deuntje, om alleen maar omhoog te kijken en al enkele Rowlets te zien daarboven. Ze leken niet echt zin te hebben om naar beneden te komen, maar ze zaten daar wel. En ze waren: mooi. En bol, en schattig. Haar helderblauwe ogen staarden in volle bewondering, voor ze haar blik terug naar de Pantheon deed glijden. Hm, hoe krijg je nu zo eentje naar beneden? Laatste keer dat ze checkte, had ze geen andere vliegende pokémon – en zelf zou ze niet zo makkelijk naar boven kunnen klimmen. Uh, had ze niets bij dat ze kon lokken ofzo? Zaadjes, brood, iets in die trant? Ze doorzocht haar tas, maar haalde er enkel een haarborstel uit. Haar mond vormde zich om tot een platte streep. Dat was alles behalve handig op dit moment – zelfs Bruintje keek haar verward aan. Wat moest ze nu met een haarborstel? Ivy besloot gewoon, simpel, nu ze het toch in haar hand had – de borstel boven haar heen en weer te zwaaien. Mogelijks wekte dat aandacht op? Ze had absoluut geen idee. Wat moest ze anders doen, vogel geluiden maken? Straks lokte ze nog perongeluk ratten ofzo...

Ze zwierde met haar haarborstel de lucht met een overtuigende glimlach op haar gezicht, alleen voelde ze zich enkele momenten later heel erg bekeken. Boven haar keek de groep Rowlet een  beetje bezorgd, naast haar keek Bruintje haar enorm verward aan en aan de andere kant waren voorbijgangers die haar ook raar aankeken. Ze besefte kort dat dit misschien niet echt de beste indruk maakte en stopte vlug de haarborstel in haar tas. Wat moest ze anders doen? Die Rowlets zaten daarboven en zij zat hier beneden. “Oké dus dat uh… werkte niet echt”, murmelde ze zachtjes naar haar Phanteon, die haar ondertussen al aan het uitlachen was. Je kon het misschien niet horen, maar je zag het in zijn blik. “Ik bedoel, als jij een beter idee hebt Bruintje moet je het maar zeggen eh”, sprak ze hem toe terwijl ze haar handen in haar zij drukte. Tja, hij mocht lachen van haar – maar hij kon waarschijnlijk niets beters bedenken. Echter begon de Phanteon opeens vrolijke geluidjes te maken naar boven terwijl hij rondhuppelde, zijn helderblauwe ogen naar de gevleugelde Pokémon gericht. Oké… Ze snapte niet helemaal wat Bruintje aan het doen was, maar ze hoopte dat het niet te lang ging duren. Anders gingen nog meer voorbijgangers super raar kijken.

Oké, ze zag dat Bruintje geluidjes liep te maken en aan het rondhuppelen was. Ze snapte niet goed wat zijn plan was, maar ze liet hem maar even losgaan. Opeens draaide één van de Rowlets echter zijn kopje naar beneden en dook recht op Bruintje af waarna deze met een Peck op hem landde. Dat was waarschijnlijk niet de bedoeling van de Phanteon geweest en hij schudde de vogel van zich af, waardoor deze op de grond landde. “Nou dat was niet erg aardig”, mompelde ze tegen zichzelf. “Tackle!”, de Phanteon twijfelde niet lang en schoot meteen naar voren, vooral uit een gevoel van wraak voor die peck die hij daarstraks had gekregen. De Rowlet fladderde kort omhoog maar was niet snel genoeg om de aanval van Bruintje te ontwijken. Met een boze blik viel hij terug aan met zijn eigen Tackle waardoor Bruintje eventjes met zijn kop schudde. Ze wist dat Bruintje het soms wat moeilijk had met aanvallen ontwijken maar hopelijk was hij sterk genoeg. “Bite”, de Phanteon haalde zijn kaken krachtig omhoog om de aanval uit te voeren en de Rowlet liet een kort gefrustreerd geluidje uit toen hij geraakt werd door de grote gloeiende tanden van de move. Hij vloog weer omhoog zodat de Phanteon hun niet direct kon raken en probeerde opnieuw een Peck uit te voeren, maar Bruintje was net op tijd naar voren gesprongen zodat hij niet geraakt zou worden door die irritante uil. Hij zwiepte een keer met zijn staart terwijl ze “Tackle” uitsprak. Opnieuw probeerde hij naar de Rowlet toe te schieten, maar deze was net buiten het bereik van de move. De Rowlet had wel een voordeel met het feit dat ze vleugels had en Bruintje niet. Van zodra dat ze kon gebruikte de Rowlet een Leafage, waardoor de Phanteon een beetje naar achteren geschoten werd. Deze zette zich nadien weer stabiel maar had wel een pak van damage opgelopen. Tsss, arme Phanteon. Het was nu net dat ze geen Pokémon had waar de Rowlet tegenover zwak zou staan, want anders was het een stuk simpeler geweest. Of tenminste, een pokémon dat vloog. Maar ja. “Nog een keertje Tackle”, nog een keer schoot de lichtgekleurde pokémon naar voren nu dat de Rowlet weer geland was omdat die niet eeuwen kon blijven vliegen. Gelukkig voor hem was het deze keer wel raak, en voor dat de ander echt tijd had om een move terug te doen gooide het rozeharige meisje een Pokéball.


Tldr;
Rowlet used Peck -  it hit
Bruintje used Tackle - it hit
Rowlet used Tackle - it hit
Bruintje used Bite - it hit
Rowlet used Peck - it missed
Bruintje used Tackle - it missed
Rowlet used Leafage - it hit
Bruintje used Tackle - it hit
ik ben nog steeds niet goed in battles schrijven but I'm trying lol 

Het ging allemaal vrij snel.  Er was een gevecht ontstaan tussen de Phanteon en de Rowlet en, zonder al teveel nadenken, had ze er een pokéball op afgegooid. Om daarbij af te wachten of het zou blijven zitten of niet. Het schudde één - nee, twee keren en bleef toen stil liggen. Lichtjes verbaasd kwam het meisje dichterbij om de Pokéball in haar hand te pakken. Bruintje was in ieder geval blij dat dit gevecht ten einde was gekomen – waarschijnlijk zouden de twee ook niet zo goed overeenkomen maar Ivy was tenminste blij dat ze de Rowlet had kunnen vangen. Het maakte niet uit wat haar Phanteon erover dacht. Met een vlugge klik haalde ze de Rowlet weer uit de Pokéball. Uit de roze gloed verscheen de uil en deze staarde haar even lang en intens aan. “Ik noem jou Owlie”, sprak ze met een glimlach, tot de Rowlet opeens zijn vleugeltjes spreidde en begon te fladderen, richting haar hoofd toe. Om vervolgens alleen maar op haar kop te landen en haar haren te gebruiken als nest. “Uh… Oke dan…?” ze haalde haar schouders erbij op. Blijkbaar was zij een goed vogelnest.