Tales of

Sinnoh

Het was relatief rustig aan het strand van Sandgem Town, het was dan ook niet echt goed warm weer voor een strandbezoek. Toch was Tyson hier, juist omdat het er zo rustig was. De rust betekende dat hij uitgebreid kon oefenen voor zijn eerste grote contest, want daar moest hij toch wel een echte show voor opzetten. Een geweldige eerste indruk, dat was wat hij achter wilde laten op zowel de jury als het publiek. Maar ja, dat betekende wel dat hij en zijn team zouden moeten oefenen.

"Sparkles, gebruik Ember richting Nya!" Nya was op het moment weer het exacte evenbeeld van Belle, en om verwarring tussen de twee te voorkomen had Tyson Belle naast hem staan. "Nya, ontwijk en gebruik Scratch op de vlammen!" De zorua-vermomd-als-pumpkaboo keek Tyson even vreemd aan. "Doe nou maar gewoon." zuchtte de coördinator. De kleine vlammetjes schoten vanuit Sparkles' mond richting Nya, die de aanval ontweek zoals Tyson van hem gevraagd had. Echter zag de Scratch op de Ember effecten er niet zo mooi uit als Tyson gehoopt had. "Hmm, nee, dit heeft meer werk nodig." mompelde hij tegen zichzelf. Vervolgens keek hij naar Belle, die geamuseerd langs hem toe stond te kijken naar hoe de andere twee Pokémon aan het show-vechten waren. Hij wist dat de pumpkaboo plankenkoorts had, maar voor een goeie show zouden ze er toch aan moeten werken om dat een beetje te verminderen. "Hup hup, madam, jij moet ook nog oefenen." hij maakte een beweging met zijn armen als signaal voor Belle dat ze naar Nya en Sparkles toe moest gaan. Belle wilde echter niet en bleef koppig staan waar ze nu stond.

"Oké, dan doen we het maar zo." Tyson liep weg van waar hij eerst stond en nam vervolgens plaats naast Sparkles. "Sparkles, gebruik nogmaals Ember, dit keer op Belle." Hij wees richting de echte pumpkaboo deze keer, met name als verduidelijking voor zijn growlithe. Sparkles blafte, klaar om wat vurige vonken richting Belle te sturen, maar Belle was sneller. Haar schaduw werd groter en groter, veel groter dan de schaduw van een kleine pumpkaboo zou moeten zijn in dit licht. Deze schaduw bewoog zich richting de growlithe en maakte hem bang. Bang genoeg om de Ember op Belle's Shadow Sneak af te vuren in plaats van op Belle zelf. Door het licht van het vuur loste de schaduw op als sneeuw voor de zon, maar het gaf Tyson wel een idee.

"Zouden jullie dit kunnen herhalen?" hij keek naar Belle, die nog steeds koppig op haar plaats stond. "En Nya, kun jij langs Belle gaan staan?" De zorua, die nog steeds vermomd was als een pumpkaboo, maakte een instemmend geluidje en ging aan de linkerkant van Belle staan. Vervolgens deed Belle opnieuw Shadow Sneak en liet Sparkles alweer zijn Ember los op de schaduw. "Perfect! Licht versus Duisternis, dat zal het thema worden van onze eerste show!" Tyson was blij, hij had eindelijk iets goed gevonden om op verder te bouwen. De rust op het strand was fijn, ergens hoopte hij dat hij publiek zou krijgen maar tegelijkertijd hoopte hij juist dat het rustig zou blijven zodat hij anderen kon verrassen met zijn geweldige show! Hmm, misschien zou hij anderen om advies of ideeën kunnen vragen als hij toch wel wat publiek zou krijgen hier.

Het spontane applaus dat klonk vanaf de zijlijn trok zijn aandacht, het geklap was afkomstig van een grote en gespierde man met groen haar. Tyson hoefde hier geen twee keer over na te denken en maakte een diepe buiging. Zijn Pokémon daarentegen wisten niet zo goed wat ze moesten doen met de aandacht, met name Belle leek het niet zo leuk te vinden. "Dat was goed gevonden," zei de man terwijl hij dichterbij kwam. Deze kerel was net iets langer dan Tyson, maar in tegenstelling tot Tyson was hij behoorlijk gespierd. "Dank u," zei Tyson met een glimlach, "al is dit allemaal te danken aan de vaardigheden van mijn pokémon." Natuurlijk kon hij de eer niet voor zichzelf claimen, nee, zijn pokémon waren degenen die al het harde werk deden dus zij verdienden het.

Belle werd alleen niet zo vrolijk van deze aandacht, ze hield er nog niet zo van om in de spotlight te staan. De Pumpkaboo kwam op Tyson af en verschool zich achter zijn benen, duidelijk geïntimideerd door de gespierde man die hen zojuist benaderd had. Sparkles daarentegen kwam enthousiast op de twee kerels af gerend. Nya bleef ondanks alles gewoon stilletjes staan op de plek waar hij stond, nog steeds in de illusionaire vorm van een Pumpkaboo.

Het viel Tyson nu pas op dat de andere trainer ook wat pokémon bij zich had. "Ik zie dat je ook pokémon hebt, wat voor pokémon zijn het?" vroeg hij nieuwsgierig nadat hij geconcludeerd had dat hij niet zo goed wist welke pokémon het waren. Hij wist dat hij zijn pokédex app erbij had kunnen pakken maar het voelde een beetje onbeschoft om zomaar de pokémon van een vreemdeling te scannen.

De blauwe pokémon die met Sparkles wilde spelen werd geïntroduceerd als Kai, een popplio, en de andere was een igglybuff genaamd Poppy. Poppy kwam even tevoorschijn, maar dook al snel weer achter de benen van de groenharige man. "Dit is Sparkles," zei Tyson met een gebaar naar zijn shiny growlithe toen hem om de namen van zijn pokémon gevraagd werd, "en dit is Belle." Belle keek even achter Tyson vandaan, maar door al snel weer terug achter de lange dune coördinator. Hij keek even om naar Nya, die nog steeds doodstil stond een stukje verderop. "Je mag wel hierheen komen hoor, Nya!" riep hij naar zijn derde pokémon in de hoop deze hierheen te lokken. Helaas deed Nya nog steeds zijn beste impressie van een levend standbeeld. Tyson zuchtte, hij snapte niet echt wat er omging in dat bolletje van de zorua. "Dat daar is Nyarlathotep, maar ik noem 'm meestal Nya want dat is makkelijker." Dan maar zo, dacht hij, "Hij is eigenlijk een zorua, maar vind het meestal leuker om mijn andere pokémon te imiteren met zijn illusies en zo." En nu ze het toch over namen hadden kwam Tyson op nog een idee.

"Ikzelf ben misschien geen pokémon, maar mijn naam is Tyson," hij introduceerde zichzelf ook maar even want dat was misschien wel net zo handig, "Zoals je misschien al gezien had, ben ik een coördinator." En een toekomstige beroemdheid! dat wilde hij er nog achteraan zeggen maar hield zich in.

De man complimenteerde Nyarlathotep's illusie, en vervolgens ook Tyson's vaardigheid als coördinator. Tyson glimlachte trots, natuurlijk was hij een goede coördinator! Vervolgens introduceerde de ander zich als Jax, en zei hij dat hij ook hier was om coördinator te worden. Een verrast geluid verliet Tyson's mond bij die laatste woorden van Jax, en direct daarna hoopte hij dat de andere coördinator het niet vervelend zou opvatten. Hij had het niet gezocht achter de grote en gespierde man, maar tegelijkertijd geloofde hij er wel in dat iedereen een coördinator zou kunnen worden. "Al moet ik nog veel oefenen. Ik heb eigenlijk nog niets uitgeprobeerd met Poppy en Kai," zei Jax vervolgens, "Ben jij al lang aan het trainen met jouw pokémon?" Tyson haalde zijn schouders op als reactie. "Niet echt, dit was mijn eerste echte poging om iets uit te vogelen qua move-combinaties." hij keek omlaag naar Belle, "En Belle hier raakt nogal gespannen wanneer ze in de spotlight staat, maar we zijn er al mee bezig om dat te verbeteren." Vervolgens keek hij naar Sparkles, of in ieder geval waar hij dacht dat Sparkles was, want daar was de growlithe ineens niet meer.

Nee, in de tussentijd was Sparkles teruggelopen naar Nya en was aan het proberen om deze vooruit te duwen richting Tyson en Jax. "Sparkles, wat doe je nou weer?" zei Tyson met een grinnik. Nya leek het niet heel leuk te vinden om vooruit geduwd te worden en besloot vervolgens om terug te keren naar zijn gewone zorua-vorm en haalde uit richting Sparkles met een Scratch aanval. "Oh..." Tyson zuchtte, maar deed er niet zo veel aan. Sparkles had het enigszins wel verdient omdat hij ongevraagd Nya lastigviel.

@Jax Atwood

Sparkles kwam met een sippe uitstraling op zijn snoet weer terug naar zijn trainer. "is Sparkles shiny?" vroeg Jax vervolgens, waarop Tyson zijn hoofd knikte. "Hij is inderdaad shiny, en ik vermoed dat hij verder ook nog iets anders heeft want growlithes zijn normaal niet zo gevlekt." De gele growlithe kreeg van Tyson mooi een aai over z'n pluizige bol. Terwijl Tyson op zijn hurken zat om zijn pluizige pokémon te aaien stelde de andere coördinator voor dat ze met z'n tweeën move-combinaties konden bedenken voor contests. Tyson kwam snel weer overeind en keek naar Jax. "Klinkt als een leuk idee." Zei hij met een glimlach. Vervolgens keek hij naar zijn drie Pokémon. "Zijn jullie het er ook mee eens?" Vroeg hij hen, waarop Nyarlathotep verrassend de eerste was die vrolijk reageerde. Sparkles was zoals altijd ook erg enthousiast, en Belle keek haar trainer stilletjes aan maar leek het wel leuk te vinden. Vervolgens keek Tyson terug naar Jax. "Hoe gaan we dit doen?" Vroeg hij, "Gewoon wat proberen en zien of werkt is namelijk mijn standaard tactiek, maar ik ben op zich wel benieuwd naar jouw manier van move combinaties bedenken."

@Jax Atwood

Tyson knikte begrijpend terwijl Jax uitlegde dat zijn move-combinatie tactiek ongeveer hetzelfde was als die van Tyson zelf. Vervolgens kwam de andere coördinator met een ander idee dat Tyson zelf ook wel leuk vond: een pokémon gevecht houden om te kijken wat werkt. "Klinkt als een goed idee," zei Tyson dus maar, "zeker aangezien sommige van de contests hier ook van die show-gevechten doen tussen twee trainers." Vervolgens keek hij van zijn eigen pokémon naar Jax z'n pokémon, proberend uit te vogelen wat de beste combinatie zou zijn qua move combo's. "Aangezien ik drie pokémon heb en jij volgens mij maar twee zal ik één van mijn pokémon niet gebruiken, het moet natuurlijk wel een eerlijk gevecht blijven hè?" Besloot Tyson uiteindelijk, en liet vervolgens Nyarlathotep terug in zijn pokéball.

"Aan jou de eer, als je daar klaar voor bent." Met een grijns stak hij een hand uit richting Jax als gebaar dat hij de eerste zet van dit gevecht mocht doen.

@Jax Atwood