Tales of
Sinnoh

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - wo maa 02, 2022 4:03 pm

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

Ze kon het niet uitleggen aan Cas waarom het zo was dat ze zich zo’n zorgen maakte. Waarom zou ze het ook doen? In de basis had hij ook gelijk. Ze moest zich niet zo laten leiden door wat haar ouders wilden. Maar wat kon je anders als er zo druk op je gelegd werd en je niet de weerbaarheid had om hier tegen op te staan?

Haar blik zakte langzaam naar de grond bij de woorden die Cas uitsprak, een nieuw gevonden schaamte dat hij zo een logische oplossing wist voort te brengen, maar ze er niks mee kon doen. Hoe ze dat tegen hem zou moeten verwoorden wist ze ook niet. Want dan zou hij alleen maar teleurgestelder zijn. Desondanks keek ze eventjes, met lichte verbazing in haar ogen, op toen hij aangaf dat ze niet stom was. Verwarring was wat ze voelde, in combinatie met toch een kleine glinstering van opluchting.

Uiteindelijk vond ze wel de woorden die ze zocht. De tranen waren enigszins gestelpt, maar haar stem was nog afgesneden. Het leek haast onmogelijk, maar Cas had haar zowaar iets getroost. ”Ik.. durf niet tegen ze in te gaan.. Ik weet niet hoe.”

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - wo maa 02, 2022 5:54 pm

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Zeggen wat ze moest doen was makkelijk, maar Reyne gaf zelf al aan dat ze niet wist hoe dat ze moest ingaan tegen haar ouders. Dat maakte het allemaal eens zo lastig. Voor even wende Casimir zijn blik af en keek hij naar het festival en alle mensen die voorbij wandelde. Als zij al niet wist hoe ze het moest doen, hoe kon hij haar dan helpen? Het was vast beter dit aan te kaarten bij Alain, dan dat hij zich ze verder mee bemoeide.

Grijze ogen richten zich weer op het meisje voor hem. Ook al waren de tranen minder geworden, was het nog steeds duidelijk dat ze had zitten huilen. “Ik uhm-,” het was vast niet zo verstandig te zeggen dat hij het ook niet wist. “Wil je de chocomelk nog steeds?” Casimir besefte maar al te goed dat dit niet was wat ze nodig had en dat hij niets deed om te helpen, maar het was beter als niks. Alain wist vast wel wat te doen, hij kende zijn zusje beter en was beter met dit soort situaties.

Opnieuw haalde hij zijn blik van haar af en keek hij weer naar het festival. “We zijn niet ver meer,” ging hij verder, een wanhopige poging om het gesprek toch weer in de goede banen te krijgen. Wat hij absoluut moest voorkomen, was dat ze weer zou huilen. Maar het leek alsof dat het enige was wat hij kon doen.

Tales of Sinnoh

Start the journey of a lifetime

Switch account

Tales of
Sinnoh