Tales of

Sinnoh

Met Deiji op zijn schouder en Kasumi in zijn armen liep hij verder. Ze hadden hem afgezet hier om even een wandeling te gaan doen. Schijnbaar was er een swarm aan Ralts? Enorm leuk allemaal als je het aan hem vroeg, maar daar had hij vrij weinig aan. Het was niet dat hij de Pokémon kon bekijken of aanschouwen of zelf observeren. Hij had een zucht laten horen en was uiteindelijk erop uit gegaan, met enige tegenzin. Hij had helemaal geen zin om ergens terecht te komen waar hij weer om hulp moest vragen. Ume daarintegen leek erg opgetogen dat ze hier waren. DE Squirtle was enorm graag buiten, zo bleek, want ze zoomde heen en weer. Ook had ze hun uitje naar de kerstmarkt in der tijd heel leuk gevonden. Ze was erg blij met constant buiten te zijn, wat ervoor zorgde dat ze blije geluidjes maakte. De speciale Pokémon was echt uniek op dat vlak en leek enorm gesteld te zijn op buitenactiviteiten. Wat haar maar blij maakte, maakte hem ook blij. Dus rustig stapte hij verder. Inmiddels al een stuk zelfzekerder sinds hij zijn starter was gaan ophalen. Het voelde goed aan om iets op zijn schouder te hebben dat hem kon begeleiden waar hij heen moest. Hij zou niet weten wat hij zonder Deiji moest.

Het duurde niet heel lang voordat hij iets kon horen, meerdere Pokémon die in beweging leken te zijn? Hij kantelde zijn hoofd wat en haalde diep adem, een spanning in zijn houding aannemende. Deiji piepte even op zijn schouder en schoot van de ene schouder naar de ander, ze was duidelijk nerveus... Dus tilde hij een hand op om haar even te kroelen onder haar kopje. De electric type vertraagde al snel haar actie en stopte, om rustig wat beter te gaan zitten op haar trainer. Ze was zo... gespannen. En hij snapte niet goed waarom ze zo all over the place was. Maar goed. Kasumi werd steviger tegen de blinde man aangedrukt, waarna hij even nerveus slikte. Het waren vast de Ralts...

Ume liep meteen naar een paar Kirlia toe en begon blije geluidjes te maken. Lyan daarintegen wandelde rustig verder. Hij had immers niet door dat de Pokémon hem hadden omsingeld, want tja, blind zijnde.

Een plots geluid dwong hem tot een halt. Wat... Wat gebeurde er? Even fronste hij, waarna hij zijn hoofd kantelde. "Deiji," sprak hij vluchtig uit. De eekhoorn liet een zacht geluidje horen, instemmend en bezorgd, waarna ze even duidelijk boze geluiden begon te maken. Ume had er duidelijk wel plezier in, however, en begon blij mee te chanten met de Ralts en Kirlia, iets dat Lyan niet eens kon zien. Hij herkende echter wel haar stemmetje uit de rest en haalde even diep adem, de Togepi in zijn armen wat dichter tegen hem aandrukkende. Kasumi was duidelijk diep in slaap gevallen en had niet zo goed door wat er ana het gebeuren was. Het zorgde ervoor dat hij kon aanvoelen hoe de electric type op zijn schouder steeds meer heen en weer wipte.

Toen er plots een nieuw gewicht op zijn schouder kwam, zette hij verbaasd een pas opzij. "Wat de-" Iets raakte zijn hoofd aan. "Hey- Wat denk je te doen- Wa-" Boos piepend had de Pachirisu haar haartjes overeind gezet, duidelijk boos zijnde. Maar Lyan... Die was gewoon verward met wat er hier aan de hand was. De traited Squirtle daarintegen had duidelijk een field day met de rest van de psychic types. Want die deed hun gewoon na.