Tales of

Sinnoh

Fall seven times, stand up eight.

Eigenlijk had hij geen idee waarom hij hierheen was gekomen. Of nou ja, eigenlijk wel. Hij wilde tenminste één pokémon hebben die of een trait had, of shiny was. Waarom hij dan specifiek hierheen was gegaan? Zonder daadwerkelijke reden eigenlijk. Hij had een pokémon op het oog, een waarvan men niet snel zou zeggen dat 't bij hem zou passen, maar dat vond hij er juist leuk aan. Hij had Lily in zijn armen, terwijl Tegyr voor hem uit rende en Yasha er als een dame achteraan wandelde. Arcadium hing zoals gebruikelijk rond zijn schouder. Het zou niet lang meer duren voordat hij het theekopje officieel aan zijn team zou kunnen toevoegen en daar keek hij heel erg naar uit. Maar voor nu had hij andere plannen aan zijn hoofd. Toen ze diep genoeg in het bos waren, floot hij zijn pokémon bij zich en vermelde dat ze stil moesten zijn. Daarna pakte hij de Common Lure die hij had gekocht de vorige dag en draaide deze open. Rustig zette de researcher het flesje op de grond en zetten een paar flinek stappen naar achter toe, naar waar zijn pokémon waren. Nu hopen dat de Weedle zich zou laten zien.

Fall seven times, stand up eight.

Hij wist niet wie er meer schrok, Yasha of de Weedle, maar nog voordat Vince er iets aan kon doen, had de Gothita een Confussion aanval op de worm gedaan, die van schrik er vandoor ging. De jongeman liet verslagen zijn hoofd hangen en zuchtte zachtjes. "Yasha?" vroeg hij rustig aan zijn pokémon, die beledigd haar hoofd wegdraaide en verder weg ging zitten. Hij keek eventjes naar de rest van zijn pokémon. Tegyr was voor de verandering rustig, terwijl Lily richting de Gothita waggelde om haar gerust te stellen. Arcadium hing nog steeds boven zijn schouder en was zo te zien in slaap gevallen. Vince rommelde in zijn tas en haalde er een tweede Lure uit, want deze was inmiddels leeg. Nu hopen dat niet een van zijn pokémon de Weedle gingen wegjagen.

Fall seven times, stand up eight.

Hij had eindelijk Yasha rustig. De Gothita was terug bij de rest van zijn pokémon gekomen, al zat ze nu een sulking tussen tegen de Azurill aan. Gelukkig was Lily een beetje de therapeut van de groep geworden en wist ze dus hoe ze om moest gaan met de rest van de pokémon. Vince had ondertussen zijn onverdeelde aandacht op de Lure gericht en het duurde dan ook niet lang voordat er een Weedle zijn kopje uit het struikgewas stak en in de richting van het flesje kroop. De jongeman wilde net overeind komen om een van zijn pokémon erop af te sturen, klaar voor een kort gevecht om de Weedle te vangen. Maar voordat hij überhaupt iets kon doen, schoot de Shinx erop af en dook de pokémon heel snel weer weg. Vince zuchtte diep en ging op de grond zitten. Misschien was 't beter als hij alle pokémon gewoon in hun balls zou houden. Dan zou dit allemaal voorkomen kunnen worden. "En nu blijven jullie allemaal hier en niemand beweegt totdat ik een bevel geef, oké?" zei hij strenger dan gebruikelijk tegen zijn pokémon. Waaran hij de laatste lure uit zijn tas haalde en deze verving met diegene die net leeg gelopen was.

Fall seven times, stand up eight.

Het lukte zowaar. De pokémon bleven stil zitten, terwijl Vince keek naar de Lure, zou het werken deze keer? Hij bleef stil zitten en eventjes dacht hij dat er iets glimde in de verte, maar het leek alleen te maar de zon te zijn.
Toen er uiteindelijk een Weedle te voorschijn kwam, was het nog een normale, een doodsaaie, normale worm. De jongeman zuchtte zachtjes en sloeg daarna met zijn vuisten op de grond, waardoor er stofwolkjes omhoog kwamen en de Weedle van schrik wegschoot. Zijn pokémon keken hem ook aan alsof hij gek was geworden en Tergyr en Yasha schoten achteruit, terwijl Arcadium zich verstopte achter Lily, die een poging deed om hem te kalmeren. Vince zuchtte. "Sorry Lil, het wilt gewoon niet lukken," zei hij zachtjes, zijn pokémon een aai over d'r hoofd geven. Daarna verving hij flesje van de Lure en slaakte nog een zucht. Next one, new chance, let's hope.

Fall seven times, stand up eight.

Een ongekende woede vulde zijn lichaam, waarbij hij zijn handen tot ballen vuisten en klaar stond om nog een keer uit te halen naar de grond. Het lukte niet, het lukte niet. Het zou toch niet zo moeilijk moeten zijn? Nee, dat was 't niet. Het zou juist moeilijk moeten zijn, anders zou zijn research niets voorstellen. Maar aan de andere kant zou hij wel een beetje geluk willen hebben. Zijn bruine ogen gleden naar de Weedle toe, de normale, doodnormale Weedle. "Aqua Jet," sprak Vince rustig. De Azurill keek hem eventjes vreemd aan, maar daanra omvelpte de pokémon zich met water en schoot tegen de Weedle aan, die van schrik weg schoot. Daarna liet de jongen zich op zijn rug vallen, starend naar de pokémon die zich om hem heen verzamelde. Arcadium zweefde boven hem, in een poging 'm op te vrolijken, terwijl Tegyr zich onder zijn knie probeerde te wurmen en de Gothita op zijn borst ging zitten. Met zijn hand rommelde hij blind in zijn tas en met een beetje moeite draaide hij de laatste lure open. Screw this.

Fall seven times, stand up eight.

Het was een gewone worm, een doodgewone worm. VInce zuchtte, hij moest 't er maar mee doen. Immers was hij al veel te lang bezig met een vreemde worm te zoeken. Misschien dat deze ooit nog van pas kwam. Hij keek achterom naar z'n pokémon en wilde Tegyr naar voren roepen, maar het was Yasha die uit zichzelf naar voren kwam. Vince keek eventjes naar de kleine lady-like pokémon, die er zo te zien klaar voor was om een gevecht te houden. "Oké dan," zei de jonge researcher, waarna hij overeind kwam en eventjes nadacht. "Begin met een Tickle aanval," commandeerde hij daarna de Gothita. Deze liep richting de Weedle, die haar angstig aankeek, en begon de worm te kietelen. Al snel lag de Weedle op zijn rug, en Vince ging er maar van uit dat 't geluid dat eruit kwam gelach was, want helemaal zeker was hij er niet van. In ieder geval zou dit er voor zorgen dat de Weedle minder gefocust was op z'n aanvallen, of te wel z'n attack en defense waren met één stage verlaagd. "Nu, Confussion." Terwijl de Gothita nog voor de Weedle stond, hielt ze haar handen bij elkaar en een oranje outline verscheen over d'r, die daarna overliep op de Weedle en hem pijn deed. Vince wist dat Psychic meer schade deed tegen een Bug type als Weedle, maar hij wilde 't gevecht niet zo snel afschrijven. De worm draaide zich om en schoot een Poison Sting in de richting van Gothita, die haar handen voor d'r gezicht deed, maar niet op tijd was om 't te ontwijken. "Nog een Confussion," zei Vince snel en weer gleed de gloed van zijn pokémon naar de worm, die zich op krulde in pijn. "Nu, Pound." De Weedle was nog te druk bezig met de immense pijn die door zijn lichaam heen schoot, dat die niet eens de kans had om iets te doen tegen de klappen die de Gothita aan het uitdelen was. Vince legde een hand op een pokéball en vroeg zich af of dit voldoende zou zijn geweest. Hij beet op zijn lip. Precies op het moment dat de Weedle overeind kwam en een String Shot aanval deed. De Gothita werd op d'r plek gehouden door de zijde draad en deed een poging om los te komen, maar er zat geen beweging in. "Nog een Confussion," zei hij tegen de pokémon. Door de ability van de Gothita, werd haar Special Attack verhoofd omdat de String Shot haar Speed verlaagde. Dus hopelijk zou dit de laatste tik moeten zijn. De Weedle schreeuwde 't uit van pijn en krulde zich nog een keer op, zo klein mogelijk. Vince greep de pokéball in zijn handen en gooide 'm in de richting van de worm. Let's hope.