Tales of

Sinnoh

Zijn vliegtuig was nog maar die middag geland en hij was al helemaal naar hier gewandelt. Onderweg had hij wat foto's genomen van een paar lokale vogels die er mooi uitzagen maar het was natuurlijk zijn geluk dat een van die beesten zijn holo caster had gegrepen en ermee vandoor was gegaan. Fijn, nu was hij blut én had hij geen gsm. Wat moest hij nu doen in zijn vrije tijd? Hoe moest hij nu contact opnemen met de weinige gasten die hij hier kende? Lil had luidkeels gezucht en even zijn handen in zijn gezicht gedrukt. Misschien maar even kijken wat die professor voor hem in gedachten had. Als het iets was dat hij niet leuk vond dan zou hij superleuk dat leuke spelletje doen waarvan hij had gehoord; wonder traden. Het was zoals gamblen, maar dan met een Pokémon. Hoe fantastisch was dat? Hij grijnsde dan ook breed bij de gedachte dat hij weldra weer een kick zou kunnen krijgen en versnelde zijn pas. Al snel kwam het lab in zicht waardoor de ogen van de man begonnen te fonkelen. Oh ja, dat zag ie wel zitten hoor.
Met een groot gebaar ramde Lillian de deur van het lab open waarna hij glimlachend verder liep. "Oh proffesor~" zei hij met zijn honingzoete stem waarna hij naar de vrouw toe stapte en even een lichte glimlach op zijn gezicht zette. Zou ze wat geld op zak hebben? Zou het het waard zijn om even met haar te flirten? Of zou hij misschien toch het risico pakken om snel iets van onder haar neus te nemen? Hij vernauwde dan ook bedenkelijk zijn ogen wat en leunde wat naar achter. "Ik ben Lillian, ik kom mijn Pokémon halen~" zei hij op een speelse toon tegen de vrouw.

Wat een saaie keuzes zeg. Nu was zijn hele dag verpest. Niet alleen was hij zijn gsm kwijt, maar hij kreeg een stenen neushoorn, een mislukte gele kat en een lelijke vis als keuzes voor zijn starter. De man rolde even met zijn ogen en nam met zijn elegante handen de ball van de Feebas waarna hij deze in zijn zak stak en even knipoogde naar de professor. "Dankje schat," zei hij even waarna hij glimlachend zich omdraaide, maar zich meteen terug draaide naar Willow. "Oh ja, moet ik like... Nog iets van papieren invullen?" het was niet dat hij de vis lang zou houden, dus als het aan hem lag zou hij het nooit registreren. Maar goed Sinnoh leek nogal gevoelig te zijn met hun Pokémon, dus beter safe then sorry voordat hij terug tegen de politie liep. Ja, nee, hij was pas begonnen aan z'n nieuwe leven dus hij moest even kalm aan doen. Even keek hij naar zijn nagels. Oh... Hij had een manicure nodig, zijn nagellak kon ook wel even opnieuw gedaan worden. Nu waren ze zo mooi rood, maar ergens had hij zin om ze zwart te maken.

Hij had gelijk gehad, die mensen moesten nog een of ander weten. Zijn nutteloze vis werd geregistreerd waarna hij even met zijn ogen rolde en het papiertje kreeg. Heel fancy allemaal, maar hij verfrommelde het gewoon en propte het in zijn broekzak. "Ok bedankt schat~" zei hij met een glimlach naar de professor die hem even fronsend na keek. De man wandelde al snel naar buiten en stak de ball in zijn achterzak, waarna zijn hand meteen naar zijn andere achterzak schoot, zoekende naar zijn holo caster. Oh wacht... Die was gestolen door een of andere vogel. De man zuchtte even en rolde met zijn ogen. Fantastisch, hij had al geen geld en nu moest hij een nieuwe gsm weten te krijgen met een nutteloze vis. Hij was van plan geweest iets te posten over de vis online en kijken hoeveel geld hij ervoor kon krijgen. Als zou blijken dat het niet veel kon opbrengen zou hij de vis in de wonder trade gooien en de kick ervan krijgen. Als hij geld kreeg kon hij lekker gaan pokkeren ergens. Het was een win-win, maar de man nam toch wel een preferentie aan de laatste optie. Hij vond wonder traden wel leuk klinken enzo, maar meer geld winnen of van die andere wilde dingen was toch wel een stuk beter dan een domme worm krijgen voor je vis. Nja, voort zelfde geld kreeg hij iets die hij voor veel geld kon verkopen ergens, meer geld dan de vis. Hm... Yea, dat zou hem wel een kick geven. Hij glimlachte dan ook vrolijk en huppelde verder. Dan moest het maar on the field fashion way; mensen benaderen en vragen of ze een stinkende, lelijk vis wilden voor wat geld.