Tales of

Sinnoh

Alicea schudde haar rode haren in haar nek en sloot haar ogen tegen de felle zon die op haar gelaat scheen. Het was vandaag een uitzonderlijk warme dag voor het seizoen en daar besloot de jonge vrouw gretig gebruik van te maken. Ze zette haar fiets tegen een boom aan terwijl ze baadde in het zonlicht, genietend van de warmte die haar hele lichaam omhulde. De zon.. o, hoe erg ze ervan kon genieten. Warme dagen, zonnigen dagen, haar favoriet. Ze haalde Azulon tevoorschijn en streelde hem liefdevol over zijn hoofdje. Hij wreef ongeduldig haar hand weg, boos dat ze hem zo bemoederde en keek haar verbaasd aan, zich afvragend waarom ze in zo’n goed humeur verkeerde. “We gaan trainen vandaag! Voel je het al! Die warme zon.. het zal je vlam alleen maar harder laten branden.” Er scheen een schittering in de ogen van de roodharige vrouw en Azulon wist dat hij vandaag een hele leuke dag zou krijgen. “Azulon, ik wil nog een keer trainen tot we erbij neervallen. Je begint fire fang al aardig onder de knie te krijgen maar je ember..” ze fronste even. “Die kan nog wel wat harder. Meer pit erachter.” zei ze met een knipoog. Azulon knikte en liet een instemmende ‘char!’ klinken. Alicea keek opzij en zag haar prooi al zitten. Een klein dozijn wurmples die nietsvermoedend op de grond in het gras te foerageren zaten. Alicea haar lippen krulde om. “Verband ze.”

Azulon had zijn bekje opengesperd en was gaan vuurspuwen. Het vlammetje op zijn staart brandde fel met een intens licht die sterker leek door de hete zon die op hun gezichten scheen. De ember was aanvankelijk begonnen als kleine kogels van vuur, niet groter dan een kleine pingpongbal. Maar toen hij eenmaal op dreef was en bij de allerlaatste wurmple was aangekomen, was de emberaanval van grote veranderd en had die het formaat van een fikse tennisbal. Het belletje om zijn nek twinkelde zacht toen Azulon op de grond neerplofte en een warme wolk rook liet ontsnappen. “Goed zo!” prees ze hem met een glimlach van oor tot oor. Nog eventjes en dan konden ze de gym aan.. en toen zag Alicea hem. Een rode wurmple die tussen de wortels van een boomstam had gezeten. Hij staarde naar zijn gevallen kameraden met een vurig verdriet in zijn ogen. Alle wurmple lagen KO op de grond met nog na smeulende velletjes. Voor ze kon reageren schoot het diertje naar buiten en vuurde een poison sting af die Azulon recht tegen zijn achterhoofd raakte. De charmander slaakte een kreet van schrik en pijn en duwde zijn kleine handjes tegen zijn achterhoofd waar hij de angel eruit trok. Alicea had haar mond al opengedaan om een bevel te schreeuwen maar was te laat. De wurmple knalde tegen Azulon aan met een tackle waarin alle woede instak die hij voelde voor zijn gevallen broeders. “Haal hem van je af doe een scratch!” schreeuwde ze kwaad en Azulon herstelde zich, keerde om en sneed met zijn puntige, witgloeiende nagels de wurmple. Wurmple maakte een paar koprollen voordat hij stopte, Azulon aankeek en een strijdkreet slaakte. Alicea keek verrast naar de worm. Ze had nog nooit zo’n soort wurmple gezien. Normaal waren het allemaal stomme, slome beestjes die je gemakkelijk in de hens kon steken. Maar deze.. deze was anders. Wurmple vuurde een string shot af maar Alicea was sneller. “Blaas hem kapot met je ember.” Azulon opende zijn bek en schoot gloeiende vuurballen tegen de stringshot aan. Enkele schoten moeiteloos door het web heen en raakte de wurmple vol in het gezicht. “Fire fang!” ditmaal was het de wurmple’s beurt om de aanval te ontwijken. Azulon sprong vooruit met zijn bek open en zijn tanden die laaiend brandde. Wurmple rolde opzij en vuurde een tweede poison sting af. Die raakte Azulon in zijn zij en hij gromde woedend. Hij duwde het vlammetje aan het uiteinde van zijn staart er tegenaan en de angel ging op in rook. Maar Alicea kreeg het idee dat hij wel eens poisoned kon zijn. “Ember!” riep ze nogmaals, wel twee keer nadenkend om Azulon dichter bij de wurmple te laten komen. De wurmple was in volle vaart naar Azulon komen toerennen (toekruipen) en kreeg de volle laag, maar met een krachtinspanning sprong hij naar voren en tackelde Azulon op de grond. De wurmple stond nu op Azulon’s borst maar dat was zowel een overwinning als een fout. “Pak hem!” Azulon pakte de Wurmple vast zodat hij niet weg kon en er trok een gemene grijns over zijn gezichtje. O, o, hij was al net zo kwaad op de worm als Alicea. De wurmple wormde zich heen en weer om los te komen maar ging al snel over op plan b en blies een grote wolk kleverig spul in Azulon’s gezicht. Azulon liet de worm niet los al werd zijn hele bek, neus en ogen bedekt met het dikke, kleverige web van de Wurmple. “Verbrand het met je fire fang!” Even gebeurde er niets. En toen begon de kleverige substantie de roken, al gauw sloeg de vlam in en brandde het web weg en beet Azulon zich met vlammende tanden vast in de Wurmple. Vuur likte aan zijn zachte velletje terwijl hij begon te gillen en zich weg probeerde te duwen van Azulon die hem nog steeds goed vast had. “Niet loslaten!” beviel ze terwijl haar hand in haar zak stak en ze een pokébal tevoorschijn haalde. De huid van de worm schroeide weg terwijl Alicea de bal naar hem toegooide en de worm even later naar binnen zoog.

Wurmple - poison sting
Wurmple - tackle
Azulon - scratch
Wurmple - string shot miss
Azulon - ember
Azulon - fire fang miss
Wurmple - poison sting
Azulon - poisoned, ember
Wurmple - tackle
Wurmple - string shot
Azulon - fire fang