De laatste wondertrade was echt een grote verspilling geweest zeg, ze had een perfecte pokemon omgeruild voor een of andere stomme rot vogel. Die zijn snavel niet kon houden, en haar constant voor schut zette met zijn vuile getoeter. Dus had ze het wezen zo snel mogelijk in een een PC gegooid. Kon 'ie lekker daar verrotten voordat ze hem weer zou weg gokken. De vrouw zuchtte en liet haar blik over het gebied heen glijden. Het was een mooie dag, iets wat mooi benadrukt werd door de zon die de mooie deeltjes van deze plek in spotlight leek te zetten. Bloemetjes, mooi groen gras. Allemaal heel leuk en aardig ja, maar ze was hier niet helemaal naar toe gekomen om een beetje de bezienswaardigheden te bekijken. Ze had een missie; dankzij het festival had ze haar handen op een "kings rock" weten te krijgen. Het was een item die enkel door een slowpoke, gebruikt kon worden. En dat was ook waarom ze hier was, om er eentje te kunnen vangen. Aangezien ze hier voorkwamen. De vrouw haalde haar lieveling kind tevoorschijn en aaide zijn nek. Ze kon niet wachten totdat Helios eindelijk zou evolueren naar een Rapidash. "Kom, laten we eens kijken wat we vandaag kunnen vinden hmm?" Sprak ze terwijl ze het wezen voort begeleide.

Ze liet wat ze eerst dacht een doodnormale bloem te zijn- schrikken. Het wezen, dat ze nu herkende als een "gossifleur" reageerde vel, en maakte het zijn missie om zoveel mogelijk van een gek soort poeder hun kant op te slaan. Nian zwaaide met haar handen, om het weg te drijven. Het was Helios, die haar beschermde echter. Hij ging voor haar staan en ving zo alles op. Iets wat in paniek graaide de vrouw in haar tas naar de eerste de beste pokeball. Het maakte haar niet veel uit wie ze zou opvissen, als het maar kon aanvallen. Ze klikte de willekeurige bal open en al snel stond Rhea, haar Eevee ook op het veld. Haar Ponyta was onderhand in gestort, het poeder, had slaapverwekkende krachten blijkbaar. "Ja, gebruik tackle of zoiets- jaag het weg!" Niet de beste instructies die ze ooit had gegeven, maar ze kon even niks anders bedenken. De lastige bruine hond, die haar wel vaker bond en blauw gebeten had. Luisterde echter en zette de aanval in. In de tussentijd zocht Nian naar de bal die bij haar vuur-type toebehoorde. Want aan hem had ze nu ook niks meer. Ze haalde het wezen terug en richtte haar paarse ogen weer op haar Eevee. Die de vieze bloem had weten te verdrijven. Nou, dan was het toch niet helemaal waardeloos. De witharige vrouw wilde het wezen terug roepen, maar dat leek niet nodig. Want zodra de grass pokemon verdwenen was. Kwam Rhea met een noodgang op haar trainer af. Om vervolgens haar tanden in de vlees van de mens de plantte. Nian schreeuwde het uit en probeerde het wezen van haar af te trekken. Maar veel goeds leek dat niet te doen. Uiteindelijk echter liet de Eevee haar huid los, en de vrouw gromde luid. Dit uitje begon al slecht.

Summary:
Nian verjaagt de gossifleur!

Nian keek verbaasd op toen een Elekid in haar gezichtsveld verscheen, was deed 'ie hier? Ze wilde het van dichtbij bekijken maar het wezen leek andere plannen te hebben. Het schoot een elektrische stroom in de richting van haar Eevee. Nian kon niet weer een vaan haar mons terug halen. "Ontwijk het!" Riep ze dan maar met een wanhopige toon. De Eevee kon haar commando maar net uitvoeren. Als ze een paar secondes had gewacht dan was ze zeker geraakt geweest. Snel rende ze naar Rhea toe en greep het vast in haar armen. Ze verspilde geen tijd en sprintte een willekeurige richting in. Weg van de Elekid, zo interessant vond ze het nou ook weer niet.

Summary:
Nian rent weg van de Elekid!