Tales of

Sinnoh

Ze had een Explorer Kit gekocht en was de eerste de beste afdaling de Underground in gegaan. Met Basil op haar rugzak, wie niet zo blij leek met de afdaling naar de ondergrondse tunnels, ging ze het kleine, steile laddertje af naar beneden, tot haar beide voeten op kille grond stonden. Met balken gestut en met lantaarns verlicht, the Underground verdiende geen schoonheidsprijs. Desondanks was Rosy erg benieuwd wat ze zou aantreffen hier beneden. Ze huiverde iets door de kou die haar tegemoet blies, maar desondanks richtte ze haar zaklamp voorwaarts, haar bouwhelm op haar hoofd zoals verplicht door de explorer kit. Haar Troffel had ze in haar zak gestoken voor als ze nog wat moois vond. Maar voor nu... Tijd om te exploren.  

Het eerste wat ze zag was een Dunsparce, liggend op de grond in The Underground. Voor een paar momenten bleef Rosy stil staan, afwachtend kijkend naar de Pokémon die daar in de verte een beetje lag te slapen. ”Wat denk je? Basil?” murmelde ze zachtjes, terwijl ze de Pokémon gadesloeg, naar haar Rowlet, wie als antwoord rustig zijn veren begon schoon te poetsen. Als de irritante vogel die hij was, was hij totaal niet geïnteresseerd. Rosy scande de Dunsparce nog kort met de Pokédex, waarna ze besloot dat ook zij niet geïnteresseerd was in het wezen. Vandaar ook dat ze doorliep, een nieuwe gang in lopend.

"Weet je Basil, de Underground is zo slecht nog niet," merkte Rosy op terwijl ze om zich heen keek. Stiekem probeerde ze zichzelf moed in te praten, aangezien ze voelde dat ze een grote fout had gemaakt door haar journey thread in the underground te doen door af te dalen naar hier beneden. Haar zaklamp zwaaide van links naar rechts terwijl ze een zucht slaakte. Er was echt helemaal niks. Alleen maar stenen. Wacht wat das daar? Nee, dat was ook een steen. Nou ja zeg. Er zat hier helemaal niks. Snel de volgende gang in. Vandaar ook dat ze doorliep, een nieuwe gang in lopend. De Geodude had ze helemaal niet gezien. noch opgemerkt.

Inderdaad een grote fout.

Ze liep nietsvermoedend door, haar blik een beetje op oneindig. Ze had al zo lang niks gezien, aangezien ze de Geodude immers met haar blonde kop gemist had, en ze raakte een beetje vermoeid. Pas toen de lucht dikker werd en moeizamer in te ademen, werd ze weer wat alerter. Al hoestend en proestend sloeg ze haar mouw voor haar gezicht heen en zette ze een paar stappen achteruit. Ze voelde Basil wankelen en zag de paarse gloed rond zijn snavel. Hij was vergiftigd. Hoe? Waarom? Ze rukte een mondkapje uit haar tas en deed deze voor en liet vervolgens Basil terugkeren naar zijn Pokéball. Deze was niet in staat om verweer te bieden.

De smog begon wat op te trekken en toen zag ze de Pokémon, een zilverkleurige Slugma, vlammend en gloeiend in een hoekje. Duidelijk heel erg boos. Maar Rosy wist dondersgoed dat ze niet zilverkleurig konden zijn. Dat hoorde absoluut niet. Wantrouwen, verwarring, meerdere dingen gingen door haar hoofd. Was dit een grapje? Weer een shiny? Dat kon toch niet? Ze hoefde er in ieder geval geen tweede keer over na te denken. De Slugma ging mee. Ze klikte de Pokéball los van Chili, haar Gible, en liet de Pokémon eruit. De Gible stampte vrolijk op de grond. "Bulldoze! Grijp 'm!" riep ze haar Gible toe, wie eventjes in zijn handjes klapte en daarna de aarde liet trillen. Korrels grond kwamen uit het plafond van de tunnel en angst greep Rosy om het hart. Oh, muk, mukmukmuk, dat was een heel stom idee in een grot. De balken hielden echter gelukkig stand en de Slugma zakte iets in elkaar. Angstvallig keek Rosy nog eventjes een keer omhoog. Dat hoefde ze niet nog een keer te doen.

De stenen die naar beneden waren gekomen kwamen de Slugma echter wel goed uit, deze deed een Rock Throw, waarna hij opvolgde met een Flame Burst. Chili wist de Rock Throw te ontwijken, maar de Flame Burst kreeg hij vol voor zijn snuit. De Gible stapte wat naar achteren, wat sputterend, maar met zijn type had hij er gelukkig niet al teveel last van. De Slugma gebruikte deze kans om nog een keer harden uit te voeren. Rosy klemde haar tanden op elkaar. Ze moesten meer het offensief in. Maar bij voorkeur niet de halve grot laten instorten. "Sand Tomb, sluit hem op op z'n plek!" riep ze de Gible toe, "en daarna Dragon Breath!" Dan maar zo, dan maar geen bulldoze. Dragon Breath was ook best sterk, ondanks dat de type advantage eventjes wat anders lag. De Slugma zakte wat weg in de grond en liep er schade door op, waarna hij vol geraakt werd door de Dragon Breath. Enkele stenen kwamen alsnog weer los van het plafond en zowel de Gible als de Slugma liepen er schade door op.

In het nauw gedreven, liet de Slugma weer een Smog los in de nauwe gang. Gible wankelde wat en hoestte, ook poisoned door de giftige rook. Hij volgde al snel weer op met een Flame Burst, waardoor Rosy zelf ook achteruit moest springen voor de vlammen die dichterbij kwamen, met wijd opengesperde ogen. Rosy kon echter niet wegspringen, de gang was te nauw. Het enige wat ze kon doen was wachten voor impact. Chili zette zich echter af, zich tussen de vlammen en Rosy werpend. De kleine draak landde met een plof op de grond en krabbelde omhoog, nu boos. De gible begon langzaam te gloeien, steeds feller, totdat hij evolueerde in een Gabite. De Pokémon liet even een lange oorlogskreet horen, waarna hij zich weer op de Slugma richtte. En hij was boos.

Gabite sprong naar voren en voerde een Dual Chop uit, de Slugma losslaande uit het zand. de Pokémon rolde naar achteren over de grond, waarna de Gabite hem vastpakte met een Bite. De Slugma deed echter een harden, vlak voordat de Gabite zijn tanden op elkaar zette, waardoor deze gedwongen was om hem los te laten, schuddend met zijn kop. De Slugma liet hierop weer een Smog gaan. "Slash!" riep Rosy haar gloednieuwe Gabite toe, helemaal in haar nopjes dat Chili eindelijk geëvolueerd was. Wat goed van hem! De Slash raakte de Slugma en de Pokémon gleed weer een stukje over de grond heen, waarop Rosy snel haar Pokéball gooide in de hoop dat hij zou blijven zitten.