Daar stond ze dan. Voor Eterna Forest, want ze moest doorwerken om ooit bij haar droom te komen. Aan haar zijde stond de Rockruff, wie nu al enige tijd aan haar zijde meekwam. Ze zou vroeg of laat moeten proberen deze officieel te vangen, maar voor nu was geen van beiden daar nog klaar voor. Toch was ze blij met de Pokémon en was het een genot om deze bij zich te hebben.
In haar armen droeg ze de Bounsweet. Juist ja, in haar armen! Elara was de afgelopen maand met sprongen vooruit gegaan wat haar Pokémon angst betrof… voor haar eigen Pokémon, tenminste. Waar ze vroeger nooit een Pokémon kon aanraken, kon ze haar eigen nu vasthouden en knuffelen, mits ze het zelf initieerde. Ze moest weten waar ze waren en kon het niet aan op haar zwakkere momenten, maar samen gingen ze ervoor. De Bounsweet was hier de perfecte Pokémon voor en waar Elara het jammer vond dat het haar niet was gelukt met de Scyther, wist ze dat de huidige keuze een stuk realistischer was.
En dus stond ze hier vandaag, om een dag met haar Pokémon door te brengen in Eterna Forest. Misschien kwamen ze wel iemand tegen om aan het team toe te voegen… maar misschien was dat ook wel wat hoog gegrepen. Hoe dan ook, wist Elara dat dit nodig was.
Niets is wat het lijkt in dit bos. Dat word maar weer eens bewezen door deze Pokémon! Het lijkt op een dood normale paddestoel- maar eigenlijk is het een erg gevaarlijk wezen. En het lijkt er maar op dat 'ie zijn ogen op je heeft! Vergeet niet om het betreffende teamlid te taggen in je reactie!
Bij het zien van wat leek op een roze blad, knielde Elara even neer om het te plukken. Al snel bleek het echter een Morelull te zijn. Een hoog geluid verliet haar mond terwijl Elara achterover viel. Waakzaam als altijd, sprong de Rockruff direct op en blafte deze naar de Morelull, waardoor deze er vandoor ging. Elara haalde even opgelucht adem en sloeg haar armen iets dichter om de Bounsweet heen, voor ze zich weer overeind werkte.
“Bedankt, Shay,” bedankte ze de Rockruff, voor ze weer verder liep - nu al een heel stuk minder op haar gemak. Kon dit allemaal nou nooit eens goed gaan?!
Een kinderlijk gelach begeleidt de ghost-type, als het de schaduwen uit komt en naar je toe zweeft! Vergeet niet om het betreffende teamlid te taggen in je reactie!
Nee, nee, nee! Elara was er helemaal klaar mee, terwijl zij met de Rockruff naast zich en de Bounsweet in haar armen door liep. Toen er een kinderlijk gelach klonk, keek zij op in de hoop een gezin te zien. Maar, wat er in plaats daarvan tevoorschijn kwam, was een Ghost Pokémon. Opnieuw kwam er een hoog geluid uit Elara, waarna ze zich snel uit de voeten maakte.
Buiten adem en met de Bounsweet tegen haar borst geklemd en de Rockruff nog altijd aan haar voet, kwam ze een heel eind verder weer tot stilstand. “Ik haat dit bos,” verzuchtte ze. Misschien was het maar tijd om om te keren…
Deze vogel staat bekend om zijn geniepig karakter, hij speelt vaak spelletjes met nietsvermoedend reizigers- ben jij zijn nieuwe slachtoffer? Vergeet niet om het betreffende teamlid te taggen in je reactie!