Tales of

Sinnoh

Hij wist niet of het echt zo’n goed idee was, maar hij had Razor uit zijn bal gelaten samen met Igneel, Inpulsa en Avian. Avian zou sowieso geen schade op kunnen lopen van Razor want die vloog toch hoog in de lucht en Igneel kon zijn mannetje wel staan. Ace maakte zich vooral dan ook druk om Inpulsa, want zij kon wel eens uitdagend zijn en dat viel niet goed bij Razor. Zijn blik gleed waarschuwend naar de Bagon toen deze vuur liet ontsnappen uit zijn bek en kwaad naar Inpulsa keek, welke vrolijk met haar armen aan het zwieren was en zich zo weinig mogelijk van haar teamgenoot aan probeerde te trekken. ”Ik wil geen geweld zien vandaag naar je teamgenoten, Razor. Dit is een vrij belangrijke opdracht en als je écht deel van mijn team wilt uitmaken, dan moet je je zeker in dit soort situaties goed gedragen. Anders keer ik je zo weer terug naar je bal.” Razor keek even achterom naar Ace en Ace fronste kort toen hij meende en gekwetste blik te zien in de ogen van zijn Bagon, maar daarna richtte de Bagon zich weer kwaad naar voren. ”Wat hebben ze toch allemaal met je uitgespookt,” mompelde hij onder zijn adem door terwijl hij naar de kleine littekentjes op het lichaam van Razor keek. Hij schudde zijn hoofd en liep door naar het centrale gedeelte van het festival, waar hij al een andere jongen met zijn Pokémon zag staan. Hij zag er vrij jong uit en Ace fronste kort. ”Ik neem aan dat jij Chinma bent?” vroeg hij op een kille toon. Razor begon al gelijk te grommen naar de andere Pokémon van de jongen en Ace gaf hem een zacht zetje. Niet nu.

Razor rechtte arrogant zijn rug toen hij de blik van de Nidoking ontmoette. Ace richtte zijn blik kort naar beneden en trok een wenkbrauw op, maar besloot om het even op zijn beloop te laten. Als Razor écht niet zou bij trekken, zou hij hem wel terugkeren in zijn bal. ”De enige echte,” kon Ace niet laten om op een droge toon te spreken toen Chinma zei dat hij dan vast Ace was. Een voorstelling van Chinma’s Pokémon volgde en Ace gaf een knikje. ”Interessant team dat je daar hebt,” sprak hij op een kille toon, wat in Ace’s woordenboek zo veel wilde zeggen als dat hij best onder de indruk was. Niet dat hij dat ooit hardop zei, uiteraard. ”Dat daar is Razor,” zei hij met een knikje naar de Bagon. ”Die lastpak daar is Inpulsa, dit is Igneel hier aan mijn voeten en daar in de lucht is Avian.” Hij knikte van zijn Elekid naar zijn Houndour en weer terug naar zijn Fletchinder. ”Avian zijn mijn ogen in de lucht, Inpulsa loopt meestal maar wat rond en Igneel houdt alles vanaf de grond in de gaten. Razor is pas recent geleden bij het team gekomen en moet nog een beetje aan alles wennen, dus neem het hem niet kwalijk als hij soms gromt naar je Pokémon. Ik ben bezig met hem af te richten.” Ace richtte zijn blik naar de Bagon. ”Hij is mishandeld door zijn vorige trainer en ik moet zijn vertrouwen nog winnen.” Meer informatie was naar zijn idee niet nodig en hij gaf een knikje naar Chinma, waarna hij besloot dat ze wel op pad konden gaan nu de introducties voorbij waren. ”Is dit je eerste patrouille op een festival?” vroeg hij kil terwijl hij al aanstalten maakte om te lopen.

Ace gaf een knikje toen Chinma uitleg gaf over zijn Pokémon. Het leek hem vrij logisch dat hij zijn Nidoking beter niet gebruikte op plekken zoals deze, al kwam hij zeker van pas als een bepaalde situatie echt uit de hand dreigde te lopen. Ace had daar dan weer Igneel voor, al zou hij Razor ook zodanig opleiden dat hij in kon grijpen als er iets zou gebeuren dat echt niet door de beugel kon. Zijn blik gleed naar de witharige toen deze zijn Pokémon liet terugkeren en vervolgens vertelde over zijn ervaring met een andere patrouille. ”Je hebt ook nooit in de hand hoe een patrouille gaat verlopen,” sprak hij op een kille toon. ”Wie was je partner waarmee je de patrouille gedaan hebt?” Soms kon het ook iets over de andere persoon zeggen, maar meestal waren het toch echt wel de festivalgangers die beslisten hoe moeilijk ze het voor je gingen maken. ”Ik heb zelf een patrouille gedaan met mijn kamergenoot Finn en met Connor. Onze patrouille verliep op een paar lastpakken na best wel oké.” Zijn ogen gleden kort na een groepje jongeren dat aan het drinken was en dat tamelijk luid begon te worden en hij knikte in de lucht naar Avian ten teken dat hij het in de gaten moest houden. Inpulsa swingde vrolijk met haar armpjes en was meer bezig met grassprietjes te ontwijken door er overheen te springen dan om haar omgeving in de gaten te houden. Ace rolde met zijn ogen. Ze leerde het dan ook nooit.

Ace trok een gezicht toen Chinma aangaf met wie hij de patrouille had gedaan. Lucie. Die kende hij al te goed. ”Geloof me, het zou me niks verbazen als het wel volledig aan haar had gelegen,” sprak hij op een kille toon, daarmee ook duidelijk makend wat hij van haar vond. Hem eerst corrigeren op zijn agressieve gedrag en het daarna afwimpelen toen hij haar erop wees dat zij de man onderuit had gehaald met haar Galarian Ponyta. Nee, ze hadden het niet goed met elkaar kunnen vinden. Als voor deze jongen… hij kon daar nu nog geen oordeel over vellen, maar hij leek wel oké. Een beetje klunzig en verlegen, maar daardoor niet onaangenaam in omgang. Hij gaf een knikje toen Chinma naar Finn vroeg, het niet verrassend vindend dat Finn populair leek te zijn bij zijn mede-rangers. De jongen was nu eenmaal aangenaam in omgang en had iets over zich heen hangen waardoor je hem wel mocht, dus het zou Ace niks verbazen als hij een goede band had met iedereen van Crescent Moon. Zijn blik schoot kort naar de Taillow en hij onderdrukte een zucht toen hij daar dezelfde blik herkende als Impulsa toen ze de mannelijke Elekid tegen was gekomen. Nee hè. Niet wéér een opbloeiende romance. Dat kon hij echt niet aan. ”Het verbaast me niks,” sprak hij op een kille toon, besluitend dat zijn beste optie was om de Taillow gewoon te negeren. Net doen alsof het niet bestond. ”Finn is echt een sociaal dier. Het zou me niks verbazen als heel Crescent Moon goed met hem op kan schieten.” Zijn blik schoot naar een groepje luidruchtige jongeren en hij kneep zijn ogen kort samen toen hij verderop meende iemand iets in het drankje van iemand anders te zien doen. ”Kom op,” zei hij en hij knikte naar de jongen. ”Laten we daar eens gaan kijken wat er aan de hand is.” Hij was benieuwd hoe Chinma zich zou gedragen als hij met rare figuren werd geconfronteerd. Zou hij zich terugtrekken of zou hij er iets van durven zeggen? Ace liet hem geen kans en begon al in de richting van het groepje te lopen, zijn blik strak gericht naar de man bij de toog.

Chinma volgde hem zwijgzaam, maar Ace had eigenlijk al geen oog meer voor de witharige jongen achter hem. Nee, zijn blik was strak gericht naar de gozer voor hem. Toen hij een plastic folie met pillen zag verdwijnen in zijn jaszak was hij er vrij zeker van. Hij sloeg hard met zijn hand op de toog om de aandacht van de kerel te trekken en keek hem strak aan. ”En wat hebben we hier?” vroeg hij op een kille toon. De kerel deed alsof zijn neus bloedde, iets wat Ace niet langer figuurlijk wilde houden als hij zo door zou gaan. ”Ik heb gezien dat je iets in het drankje van dat meisje, dus zeg op. Wat stopte je daar weg in je jaszak?” De kerel lachte en stak zijn handen omhoog waarbij het leek alsof hij zich over ging geven. Vervolgens haalde hij hard met zijn vuist uit naar Ace’s wang en sprong toen van zijn kruk af, waarna hij het op een rennen begon te zetten. De klap was met de knokkels geweest en een explosie aan pijn trok door heel zijn gezicht heen, maar Ace had in te veel straatgevechten gezeten om zich daardoor tegen te laten houden. Met een zwaai van zijn hand gooide hij het drankje van de vrouw op de grond zodat ze er niet meer van kon drinken, waarna hij teken naar Igneel, Inpulsa, Avian en Razor deed dat ze er achter aan moesten gaan. ”Je Taillow en mijn Fletchinder kunnen die Seedot vertragen,” commandeerde hij over zijn schouder naar Chinma, waarna hij het zelf al op een rennen begon te zetten. Hij deed aan hardlopen en dus schoot hij er pijlsnel vandoor. Als hij die kerel te pakken kreeg, dan was hij nog lang niet jarig.