Tales of

Sinnoh

Het enigste onschuldige dat hij nog had was zijn enorme liefde voor vogels. Hij vond flying typing niet meteen het beste dat er was, maar vogels.... Waren gewoon zo'n geweldige beesten. Van hun lieve kopje naar hun grote oogjes en hun lieve gezichtje. Hun geluidjes en fluff was voor weg te smelten. Zo ook nu liet Jellies hem compleet weg smelten door de charme die hij uit straalde. Oh, hij was nu al meteen verkocht aan de Pokémon. Hoe had iemand ooit dit in een shelter kunnen droppen? Hij snapte het niet, maar vond het ergens ook niet zo jammer. Betekende enkel dat hij een Pokémon extra had om mee te knuffelen. Toen hij echter een vaag bekende stem hoorde, keek hij op van zijn knuffelbeurt. De man fronste even, waarna zijn wenkbrauwen de lucht in gingen. "Pepper~" zei hij opgetogen met een glimlach op zijn gezicht. De man kwam overeind en plaatste de Starly rustig op de bank. Candy sprong meteen wat weg van de grijze vogel en Jellies... Die begon jammerende geluidjes te maken. "Hoe gaat het met je schat? Ben je op vakantie met uh... Wat is zijn naam ook alweer? Oh whatever," Hij lachte even zachtjes en pakte zijn pakje sigaretten boven. "Luister lieverd, je liefje mag niet weten dat ik hier ben. Ok? Ok," Hij nam een peuk uit de pak en hield het pakje uit naar de dame met een glimlach. Lekker eentje roken was altijd een goed bondings moment, of niet? Daarbij was hij ook gewoon een gentleman op dat vlak.

Ze nam geen sigaret van hem aan, dus stak hij het pakje terug weg en rookte hij kalm verder aan zijn eigen peuk. Hm. Ondanks dat hij zelf een dirty crime boy was, was hij vaker te vinden bij de meiden dan de echte gasten van de bende. Zo had hij meer kennis van hun dan van zijn echte partners. Het kon hem immers niet veel schelen wat die vieze mannen te zeggen hadden. Hij was er enkel voor het geld, niet de business. Maar goed dat waren dingen van het verleden, nu was een andere tijd. Toen pepper hem dan ook vertelde wat er met haar vriendje was gebeurd, fleurde hij natuurlijk op. Dat was een zorg minder in zijn leven. Even nam hij kalm een trek van zijn rookstok, waarna hij glimlachend naar de dame keek, zijn gezicht verkleurde echter wat bij haar volgende woorden. Hoe dan ook liet Lillian zich niet van zijn stuk brengen en kort blies hij de rook uit, een nieuwe, charmante glimlach op zijn lippen. Oh... "Ik ben maar een loopjongetje," Zei hij terwijl hij even zijn schouders ophaalde, een zacht gelach van zijn lippen. Hij was ook gewoon enorm glibberig, moeilijk om vat op te krijgen. Het feit dat hij hier was kunnen komen had hem ook een serieuze voorsprong gegeven. Als dit plan in het water viel dan tja, dan zou hij wel op de fly iets bedenken. "Daarbij... WIl je dit toch niet achter tralies gooien," hij nam nog een trek van zijn peuk en grinnikte even. Hij wist dat hij geen kans stond op zo'n plek, dus ergens was het ook voor zijn eigen veiligheid dat hij dit deed. Candy en jellies keken even elkaar aan, waarna ze terug naar hun trainer keken, alsof ze wisten dat hij uit zijn ass aan het praten was.