Tales of

Sinnoh

Was dit de beste plek om naar toe te gaan? Misschien niet, maar hij had hier wel de beste kans om te vinden waar hij naar op zoek was. Hij had Asco en Brandr bij zich, beide pokémon zo te zien nieuwsgierig naar waar ze naar toe gingen. Dit zou de weg zijn naar het festival, een plek waar hij helemaal niet naar toe wilde gaan, maar de weg er naar toe, daar waar hij nu naar toe aan het reizen was, dat was de plek waar hij moest zijn. Wulfric deed zijn jas goed en knikte naar zijn pokémon terwijl hij de weg op liep. Er werd hem op het hart gedrukt dat hij op het pad voor toeristen moest blijven, maar aan de andere kant zou hij dan nooit kunnen vinden waar hij naar opzoek was toch? Dus al snel vroeg hij aan de Litwick op zijn schouder om wat feller te gaan branden en stapte van het pad af, om opzoek te gaan naar die sterke pokémon die zich hier verborgen zouden moeten houden.

Asco keek hem even vreemd aan toen ze een spetterend geluid hoorde en Wulfric keek naar zijn Brandr, die wegkeek. Het was niet de schuld van de Litwick deze keer. De man deed zijn kleding even goed, voordat hij verder liep. De Meowth likte z'n pootje een keertje, voordat die achter zijn trainer aan wandelde.
Toen ze om de hoek heen gingen, kwamen ze de source van het gespetter tegen. Een Seel, die zo te zien aan het spelen was in het water. Wulfric zuchtte, wat een waste of time was dit toch. De man gromde in zichzelf, voordat hij Asco een seintje gaf dat ze verder zouden lopen. Dit was niets voor hem.