‘En wat dan nog?’ klonk de stem van de jongen. Hij was zo’n twee á drie jaar ouder dan zij zelf, schatte ze. Elara keek hem met gepaste woede aan. “Wat dan nog? Ziet hij eruit alsof hij met je mee wil?” beet Elara terug, gebarend naar de Rockruff die achter haar been stond. Hier stond ze dan - met iemand die dacht dat hij recht had om Shay te vangen, gewoon omdat zij het nog niet had gedaan. De Rockruff had duidelijk geen enkel beetje interesse om met deze Morelull mee te gaan en ze was niet van plan om haar vaarwel al te zeggen. Ze zou Shay vangen - wanneer ze allebei zeker wisten dat het de juiste keuze was.
Uiteindelijk hadden meer mensen zich in de situatie gemengd en uiteindelijk ging de Seedot er vandoor, waarna geagiteerd wegliep van de stad, haar handen door haar lange haren halend terwijl ze probeerde zichzelf weer een beetje te kalmeren.
“Die vieze smerige Seedot!” histe ze, niet doorhebbend dat er nog iemand in de buurt was. “Ik hoop dat hij erin stikt.”
Fechi zat kalm op de linkerschouder van de jongen terwijl Njidi op de rechter zat. Eze had even schuin gekeken naar de groene Morelull, maar had er verder weinig op gezegd. Het was Chidi die grijnzend had zitten kijken naar de traited Pokémon, alsof hij hem wilde uitlokken en zien hoe ver hij zou kunnen gaan met de paddenstoel uit te lokken. Toen er echter plots een dame verscheen, keek de Weavile even op, waarna hij uit de kanten sprong en een boom in klom, zijn nagels diep borende in de stam van de boom. Hij liet zijn poten rusten op een tak en vernauwde zijn ogen terwijl hij even staarde naar de Rockruff, duidelijk op zijn hoede voor de hond. Chinma lachte even zachtjes en merkte toen op wat de dame zei. Ook Eze leek dit op te merken en keek even bezorgd naar zijn trainer. De albino man wandelde dan ook voorzichtig naar de dame toe en stak even een hand op, een onschuldige glimlach op zijn gezicht toverende. "Uh... Hallo!" Zei hij op een kalme toon. De shiny Nidoking kwam er ook meteen bij en stak een poot op. Njidi en Fechi daarin tegen bleven gewoon op zijn schouders zitten. De Taillow had haar kopje onder haar vleugel gestoken om wat te nappen, maar de Morelull daarintegen had zich wat verstopt tussen zijn haren. "Hebt u hulp nodig met iets? Ik hoorde u en was bezorgd en-..." Hij lachte even zachtjes bij het besef hoe dom dit plots klonk. Oh Arceus, waarom had hij haar ook alweer benaderd? "Ik... Ik hoor bij Crescent Moon en als ik zo'n dingen hoor dan-..." uhm... "Ik wil niet nosy zijn ofzo... Ik ben gewoon bezorgd en ik ja-" hij kwam maar niet uit zijn woorden, waarop Eze even zachtjes begon te lachen. Thanks bud.
