Tales of

Sinnoh

De blauwe plek rond zijn oog was weg gezakt, waardoor er nu blauw op zijn kaak zat. Er zaten nog wat schrammen en half genezen sneetjes op zijn gezicht, zoals een snee in zijn lip die best duidelijk te zien was. Maar goed, buiten dat en de blauwe plekken op zijn lijf was hij best goed genezen van zijn wonden. HIj zuchtte dan ook even opgelucht toen hij even in de spiegel keek van een Pokémon center. Bliss zat op zijn schouder en maakte even een zacht geluidje, waardoor de man even glimlachend naar haar opkeek. Hij kroelde haar zachtjes en draaide zich kalm om waarna hij rustig het gebouw verliet. Hij zou met wat make-up die blauwe plek wel kunnen wegwerken. Hij had immers alweer al zijn geld weg gegooid aan gambling en whatsoever nog. En dus... had hij snel nieuwe cash nodig.

Zijn aandacht bleef echter niet lang gefocust op zijn doel, want Lillian zag een jongen voorbij lopen. Wacht...W as dat een man of vrouw? Fronsend keek hij even om, waardoor Candy ook opkeek. Hij had zijn mons eruit gelaten zodat ze wat hun vleugels konden strekken. Nja, iedereen behalve Jellies. De Starly had nog steeds een gebroken vleugel. Cody fladderde wat moe heen en weer en botste dan ook hierdoor tegen de vrouwelijke man aan. Geschrokken schoot Lil naar voren waarna hij fronsend voor de ander ging staan. Oh shi- "Gaat het? Sorry, hij is blind," Zoals elke Zubat eigenlijk, maar goed.

Hij zag er haast uit als een dame, zijn fijne bouw en kleine lijf. Het gaf hem een energie en gevoel die hij wel vaker had bij jongens zoals hem. Het feit dat hij de mannelijke was tussen de twee gaf hem een soort zelfvertrouwen die hij nog nooit eerder had gevoeld. Hij stapte dan ook dichter en bekeek de ander, zijn tengere gezichtje was prachtig, zijn figuur een kunst die hem ongekend was. Hij stond er dan ook met zijn mond vol tanden. Zijn vurige ogen gleden even naar de lippen van de jonge, fijn en teder gevormd. Ze waren zo mooi, perfect om te zoenen. Waarom had hij zo'n drang de ander te zoenen? HIj slikte even en keek rustig naar het ene oog van de ander. HIj praatte, maar veel kwam er niet door bij hem. HIj kantelde zijn hoofd wat en zette een stap dichter bij de ander. Het feit dat hij andere Pokémon had, ging hem een beetje voorbij. Bliss knipperde even verbaasd en vloog van de schouder van haar trainer toen ze zag hoe dicht hij bij de ander kwam. De Fletchling lande al snel naast de shiny die een paar passen van het duo zat. Candy fronste even, zo ook Jellies. COdy, die was blind en fladderde wat rond. En lillian?
Die pakte de kin van de ander vast, of een poging ertoe, en plaatste zijn lippen teder tegen die van de ander.

Het was een nieuw persoonlijk record van hem, hij wist niet eens de naam van de ander en nu zaten ze al te zoenen. De man sloot zijn ogen, een stap dichter zettende toen hun lippen elkaar raakten. Hij was een erg slechte zoener, de ander, zoveel was duidelijk, maar Lillian vond het niet erg. Hij had al erger meegemaakt en daarbij moest iedereen leren, of niet? Hij kon het dan ook niet laten te lachen toen de ander naar achter leek te springen. Kort gleed de tong van de breeder langs zijn lippen, waarbij hij kort opkeek naar de prachtige man tegenover hem. Hij wist het zeker nu, hij had de ander nodig. Hij kantelde dan ook zijn hoofd, een charmante glimlach op zijn lippen toverende. Jellies en Candy keken elkaar even verbaasd aan, ze waren immers niet gewoon deze kant van hun eigenaar te zien. Bliss had zich wat achter haar moeder verstopt... En Cody, die fladderde rond.

Bij de woorden van de ander, kon hij het niet laten even te grinniken. Hij vernauwde zijn bloedrode ogen even en zette een stap dichter naar de kleine man. Zijn handen, die gesierd waren met een rode nagellak, gleed even langs zijn eigen kin en lippen. Hij likte nogmaals zijn lippen af. "Ik vind je heel erg knap, dus ik wilde zien hoe je smaakte," zei hij op een honingzoete toon, een onschuldig lachje spelende op zijn lippen. "Je smaakt... Zoet... Als honing..." murmelde de man zachtjes, zijn glimlach vervaagde wat, waarna zijn ogen afdwaalden naar diens lippen en vervolgens de handen van de ander. "Je bent zo zoet en elegant," sprak hij. Lillian was geen persoon om zijnb gedachten voor zichzelf te houden, en dat was duidelijk. "Je laat mijn hoofd tollen," en dat was niet het enigste dat aan het tollen was.

Hij vond de ander zo verschrikkelijk aantrekkelijk. Hij was alles wat hij wilde hebben, hij wilde hem domineren en hem de zijne maken. De man begon dan ook zachtjes te grijnzen, zijn tedere glimlach omvormende in een verlangend gezicht. Hij had dit vuur nog nooit gevoeld, hij was immers vaak de prooi in een relatie. Dit was zo... Intressant. Toen de ander weer sprak, zette Lillian een stapje dichter. "Je hebt zo'n prachtige stem, ik wil je meer horen praten..." ik wil je horen kreunen. Hij voelde een warmte in hem opwellen bij die gedachte. Hoe zou hij klinken? Hoe zou hij smaken? De glimlach vervaagde van zijn lippen, waarna zijn ogen even voorzichtig elk hoekje van zijn gezicht bestudeerde. "Lillian, Lillian Siegmund," stelde hij zichzelf voor op een haast fluisterende toon.

Een kleine glimlach speelde al snel terug op zijn lippen, waarna hij zijn hoofd rustig kantelde. Zijn ogen gleden hongerig over de gedaante van de ander, zijn lichaam in zich opnemende. Bliss en Candy keken elkaar even verward aan, Jellies had ondertussen zijn kopje onder zijn vleugel verstopt... En Cody... Die fladderde als een wilde rond.

Lillian bleef de ander aankijken, haast aanschouwen. De man wilde de ander veel teveel en hoe hij dat zou doen was iets waar hij al over aan het malen was. HIj wilde de ander niet zonder consent nemen, aangezien hij heel goed wist hoe dat voelde en dat wenste hij niemand toe; zelfs niet zijn vijanden of mensen die het hem hadden aangedaan. HIj liet zijn oogleden wat over zijn ogen zakken, een geniepige glimlach speelde om zijn lippen toen de ander zijn naam aan hem presenteerde. "Wat een speciale naam," sprak de redhead rustig tegen de ander terwijl hij wat dichter naar de ander ging. Hoe ging hij dit aanpakken zonder meteen heel sexual over te komen? Gewoonlijk was het genoeg voor hem om gewoon wat wild te doen en dan gingen de meeste mannen voor hem op de knieën. Ze aanbaden hem als een godin, maar nu leken de rollen voor een keer omgedraaid. Hij bekeek de ander nogmaals goed en liet zijn hand even langs zijn eigen gezicht gaan. Ja, hij was niet verkeerd geweest, de juiste keuze was het zeker.

Oh? Hij keek even op bij de woorden van de ander en stapte naar voren, zijn hand ging al naar de map van jongeman. "Ah... Je lijkt niet van hier though... Dus please, laat me je helpen de weg te vinden naar je... Zus," hij liet zijn ogen even naar het stuk papier gaan, zijn lange, mooie, rood gelakte nagels streken even langs de rand heen, waarna hij rustig afwachtte op wat Shizuka zou zeggen. HIj kon het niet laten wat meer naar de ander te stappen, dichter te gaan staan. Hij kende geen grenzen op dat vlak, zeker niet als het om iemand zoals hem ging. hehe.