Het beloofde een vrij zonnige dag te worden en het was dan ook om die reden dat Chase geen vest droeg. Nu dat het weer meer op begon te krikken naar zomertemperaturen liet hij zijn warme kledij meer achterwege zodat zijn tatoeages en zijn gespierde armen goed zichtbaar waren. Het maakte hem vrij weinig uit wie dat dat zou zien. Als hij geen pottenkijkers had gewild, dan had hij geen tatoeages laten zetten op zijn armen. Dat was sowieso een zichtbare plek en wilde helaas ook nog wel eens om wat verkeerde oordelen vragen, maar ook dat maakte hem vrij weinig uit. Als ze al een oordeel over hem hadden zonder dat ze hem kenden, dan was het misschien ook maar beter als ze uit zijn buurt bleven. Momenteel zat hij op een bankje een sigaret te roken en liet hij zijn blik naar Flora, Zuko en Hydro glijden. Flora en Zuko waren aan het sparren met elkaar en Hydro zat in de schaduw, duidelijk niet gediend zijnde van de zon. Chase vond het wel vrij aangenaam, maar dat kwam omdat hij kon gaan zitten en niet hoefde te bewegen. Als hij moest lopen door dat warme weer, dan zou hij het waarschijnlijk een stuk minder aangenaam vinden. Hij keek toe hoe Flora de zon gebruikte om haar Solar Beam snel te laden en hij keek toe hoe ze deze op Zuko afschoot, welke hem nog maar net kon ontwijken. De Solar Beam schoot een flink eind door en Chase kon aan het vernietigde gras zien dat de aanval sterker was geworden, wat hem lichtjes deed glimlachen. Als Flora zo verder deed, dan zou ze echt een behoorlijk sterke teammember worden.
Met Sol in zijn armen huppelde hij blij door. De Larvesta bewoog blij haar pootjes heen en weer, alsof ze aan het dansen was in zijn handen. Ulva vloog rustig achter haar trainer aan, een bezorgde blik in haar oogjes, maar Pavel keek er niet van op. Hij danste blij door, alsof de hele wereld niet aan het kijken was. Het insect in zijn armen dacht er hetzelfde over en dat was het enigste dat telde. "Oh Sol, wat een fijne dag is het toch!" Het gepiep van de Pokémon vertaalde hij al snel naar ja en heel wat complimenten. Zijn vertwiste gedachten lieten hem grijnzen, hij was zo blij met zijn vurige insect. Sol keek echter even op toen een Solar Beam langs heen kwam en elegant sprong de man even naar achteren. Het was instinct geweest, maar de Petilil had niet zoveel geluk. De straal kwam dan ook tegen der lijf en Ulva werd aan een hoog tempo weg geschoten. Zowel Pavel als de Larvesta plaatste een hand boven hun gezicht, alsof ze aan het zoeken waren naar waar de Pokémon neer was gekomen. Oh, wat jammer. Was ze dood? Was ze weg? Misschien voor altijd? Dat zou nog es jammer kunnen zijn hm... Waar o waar was ze terrecht gekomen?
Chase’s glimlach verflauwde wat toen hij zag dat de Solar Beam in de richting van een jongen schoot en net toen hij de kerel wilde waarschuwen, werd zijn Pokémon al geraakt. De reactie van de jongen was hooguit verbazend te noemen: in plaats van dat hij achter zijn Pokémon aanrende – zoals Chase waarschijnlijk gedaan zou hebben – drukte hij de zijkant van zijn hand tegen zijn voorhoofd aan en tuurde naar voren alsof hij op een zonnig strand naar de zee aan het turen was. Chase fronste lichtjes en gooide zijn sigaret op de grond, waarna hij deze uitstampte en overeind kwam. Hij liet zijn handen in zijn zakken glijden en kwam naar de jongen toe. Flora en Zuko stopten met sparren en kwamen achter hem aan, maar Hydro bleef verveeld bij het bankje zitten, niet echt aandacht schenkend aan de situatie. ”Sorry voor dat,” sprak Chase op een rustige toon. ”Ik wilde je nog waarschuwen, maar de Solar Beam was sneller dan ik dacht.” Hij knikte naar voren. ”Zal ik je maar even helpen met je Pokémon te zoeken?” De Pokémon kon ook weer niet zó ver naar voren zijn geschoten, maar Chase had zo het idee dat de jongen anders hier ging blijven staan wachten tot de Pokémon vanzelf terug zou komen. Chase had ook niet gezien wat voor soort Pokémon het was geweest dat was geraakt, maar als het een Water type was, dan kon het goed zijn dat het nu ergens zwaargewond in het gras lag. En dus begon hij al lichtelijk aanstalten naar voren te maken, zich afvragend waarom de jongen niet bezorgder was dan dit.
