Tales of

Sinnoh

De avond was al gevallen toen Spencer het idee had opgevat om een wandeling te maken over route 203. Hij voelde zich nog klaarwakker, te veel koffie gedronken, dus zat er maar één ding op. Lopen tot hij vanzelf wel moe werd. Zijn stappen klonken hol op het aardepad. De route was verlaten afgezien van hijzelf. Hij was de enige ziel die had besloten om deze weg te bewandelen om half elf in de avond. De maan kroop net achter een wolk toen hij zijn telefoon uit zijn hand liet vallen. Met een kreun boog hij voorover en griste hem van de grond. Er zat een barst in, fijn.. Nijdig stak hij een sigaret op en vervolgde zijn weg, stilletjes vloekend.   

Het gehuil van een pokémon doorbrak de vredige stilte die er op de route had gehangen ruw. Spencer stopte en keek met een grote frons in de richting van het geluid. Hij liep langzaam eropaf. Het klonk ver weg maar duidelijk genoeg om het te onderscheiden. Een Cubone zat op het pad, huilend alsof hij nooit meer te troosten was. Spencer maakte een afkeurend ‘tsk’ geluid en haalde de pokébal van Kendra uit zijn zak. Hij zou dat beestje eens wat geven om over te janken. “Razor leaf.” Beviel hij toen Kendra tevoorschijn kwam. Vlijmscherpe bladeren sneden in de huid van de Cubone die het uitgilde en angstig achteruit kroop, geschokt door dit plotse vergrijp. Spencer benutte de tijdelijke verwarring van de jonge Cubone door Kendra een poison powder los te laten. Het was windstil waardoor de pollen niet weggeblaasd werden en netjes op de Cubone landde. Die sprong overeind en rende recht door de walm van giftige pollen heen en begon Kendra keihard te slaan met zijn kleine botje die hij als een wapen heen en weer slingerde (Retaliate). Kendra wankelde achteruit en probeerde de slagen te ontwijken die haar pijnlijk op haar kop raakte. “Pak hem vast met je vines.” Siste hij, nijdig dat Kendra zo snel al achteruit week. Het was maar een jonkie. Kendra haar sterke roede wikkelde zich om cubone heen die het uitschreeuwde van woede en ongetwijfeld ook pijn. Kendra gebruikte die roede soms ook op Spencer en dat deed verdomde veel pijn. De roede wikkelde zich ook om zijn handje waardoor hij het bot liet vallen. Hij vocht tegen Kendra’s sterke grip met een van pijn vertrokken gezicht. Spencer keek geamuseerd toe terwijl hij daar zo hing, vechtend voor zijn kleine leventje. Maar Spencer wilde hem hebben. Een ground type zou hem uiterst goed van pas kunnen komen. Cubone slaakte een schrille kreet (Growl) en Kendra kromp in elkaar, haar greep verslapte iets wat cubone de kans gaf om met een snelle haal met de klauwen van zijn vrije hand Kendra’s roede door te snijden (False swipe). Kendra liet hem los en gromde kwaad. “Tackle dat joch.” Zei Spencer enkel en dat deed ze. Cubone werd achteruit geslagen maar stond sterker op zijn voetjes dan gedacht want hij gaf haar een keiharde Headbutt terug. Kendra gromde nog dieper. “Nogmaals, razor leaf.” Cubone dook opzij en ontweek de aanval, maar bleef hijgend zitten met zijn armpje over zijn knietje geslagen. Ah, de poison. Spencer grinnikte. “Laat maar eens zien hoe goed het mannetje kan dansen.” Kendra wist wat dat betekende. Ze vuurde een barrage van ronde zaden af zo groot als een pingpongbal die neerregende rond de Cubone en explodeerde (Seed Bomb). Cubone wankelde geschrokken achteruit, sprong van zijn ene beentje op de andere, alsof hij onbeholpen danste op muziek die alleen hij horen kon. Spencer greens breed en wierp een pokébal.