Tales of

Sinnoh

Hearthome City. Sebastian was niet zo van de steden met drukte, gelukkig viel Hearthome nog wel mee. De Sinnoh regio was nog steeds erg nieuw voor hem, maar hij vond het in iedergeval goed om ver weg te zijn van zijn familie en een doel te hebben: de rangen opklimmen in Cresent Moon. Hij stelde zich voor dat hij op een dag de leider zou zijn, maar voor nu was hij nog helemaal onderaan de ladder. Ach, hij had geen haast en zou er vanzelf wel komen. Hij liep door de stad, zijn blauwe ogen meer op de lucht gericht dan op de weg voor hem. Hij was altijd aan het spotten voor vogel-type Pokemon. Plotseling knalde hij tegen iets aan — een onbekend meisje — en viel bijna achterover. Op het laatste moment hervond hij zijn balans, en woede vuurde in zijn blik. ”Kun je niet uitkijken?” spuwde hij naar haar. Toen kwamen zijn rationele gedachtes binnen: als hij bij Cresent Moon omhoog wou moest hij zijn reputatie goed houden. ”Ik bedoel, sorry,” mompelde hij snel. Maar hij weigerde toe te geven dat het zijn schuld was geweest. Soms moet je gewoon uitkijken voor mensen die altijd naar de lucht staren want die bestaan ook.