Tales of

Sinnoh

Ze had Veilstone city en haar omgeving achter haar gelaten en was doorgereisd. Sinnoh beviel haar wel. Het was mooi hier. Leuke mensen en gave pokémon. Eithne was al een echte vriendin van haar geworden, ze was dol op de Buizel. Natuurlijk ze was ook dol op haar andere pokémon, ze had met allemaal een band. Eithne was alleen extra speciaal voor haar. Ze kwam uit Sinnoh en ze was enorm aanhankelijk. Lag vaak bij haar. Nu zelfs soms wel bij haar voeteneind, al had ze gezegd dat nooit te doen. Ze was er toch voor gezwicht. Ook nu lag ze op haar schoot, als een prinsesje lag ze te doezelen. Terwijl Kian en Ceylin de kar voortploeterden. Niet dat hun dat erg vonden. Vooral Kian niet. Dat was was hij het liefste deed, voor de kar werken. Ze klakte met haar tong en haar pokémon zette een drafje in op het pad richting Celestic Town.

Geschrokken trok ze iets te hard aan de leidsels. Kian en Ceylin stonden direct stil, maar haar Ponyta schraapte wel even boos met zijn hoef over de grond. Dat hij daar niet van was gediend. “Sorry Kian, Ceylin!” Riep ze nog steeds geschrokken. Toen ze het gehuil onder de kar hoorde. Ze was toch niet over een pokémon gereden? Nee toch? Chloe klikte haar rolstoel uit de kar en drukte de wielen naar beneden. Toen rolde ze uit de kar en keek eronder. Er lag inderdaad een pokémon onder, een Happiny. De steen leek gelukkig de klap opgevangen te hebben. Ze leunde naar voren en pakte de pokémon onder de kar vandaan. Eithne zat rechtop op haar schoot, ongerust naar de Happiny te kijken. Zachtjes wiegde ze de pokémon heen en weer. “Het is oké, ga maar niet meer op het pad zitten kleintje.” Met één hand rolt ze de rolstoel naar het opbergvak van de kar. Ze klapt hem open en haalde er een besje uit. “Kijk eens” Ze gaf hem aan de Happiny en zette de pokémon toen zachtjes aan de kant van het pad. Het huilen leek over te zijn. Chloe glimlachte en klikte zichzelf weer in de kar vast. Eithne rolde zich ook weer op, blijkbaar gerust gesteld. Terwijl Chloe de leidsels weer oppakte en met haar tong klakte, om Kian en Ceylin weer in beweging te zetten.

Even bleef het gebeuren met de Happiny nog in haar hoofd spelen. Arm kleintje. Gelukkig was de pokémon enkel geschrokken en had ze het niet bezeerd. Dat zou ze zichzelf nooit hebben vergeven. Chloe keek om haar heen terwijl haar Ponyta en Deerling rustig doorstapten. Eithne had zich weer op haar schoot opgerold en lag te slapen. Tenminste totdat het lawaai van de Murkrow haar weer wekte. Ze tilde haar hoofd op en keek verstrooid naar het groepje vechtende vogels. De Murkrow werden opgeschrikt door de kar en vlogen weg. Nu kon Chloe ook zien waar ze ruzie om hadden gemaakt, een Heart Scale. “Ho hooo.” Haar pokémon stopten en ze keek er eventjes aan. Nee, eigenlijk had ze er niet heel veel aan. Ze zou het laten liggen voor de eerlijke vinden die er meer aan zou hebben, of voor de Murkrow. Als die er zo blij van werden. Dus klakte ze weer met haar tong en reed ze door.

En ineens stond er een Tauros midden op het pad. ”Ho hoo!” Direct liet Chloe de kar stoppen. Ze wist wat voor temperament een Tauros kon hebben namelijk. Ze had een paniekknop voor haar pokémon aan de kar, dat kwam op dat moment wel goed uit. Ze kreeg niet het idee dat de Tauros ging wachten totdat ze Ceylin had uitgespannen namelijk. Haar Deerling had een fighting move, die kon ze dus het beste gebruiken tegen de Tauros. Ze drukte op de knop en het lamoen viel op de grond. Wat was haar grootvader toch een held. Kian schraapte ook met zijn hoef over de grond, maar ze maakte een waarschuwend geluidje. Waardoor Kian na een snuif, toch aan de kant stapte. Net op tijd want dat was ook het moment dat de Tauros besloot dat het lang genoeg had geduurd en op de kar afstoof met een Tackle. Ceylin ging ervoor staan om de aanval op te vangen. Toen de Tauros in de buurt van haar hoeven was riep ze pas. “Ceylin Double Kick.” De Tauros knalde tegen haar aan. Ze schopte ook hard tegen de Tauros aan, maar werd achteruit geworpen door de klap en viel tegen de kar aan. Waardoor de kar een stukje achteruit rolde. Rem, Chloe, rem. Ze drukte op een ander knopje, waardoor de kar op de rem kwam te staan. Dat had ze eigenlijk direct moeten doen. Toen kwam er een Payback aanval op haar Deerling af. ”Sand Attack.” Ceylin schopte het zand omhoog om zich er achter te verbergen. Het hielp wel wat, maar de stralen raakte haar toch wat. “Double Kick.” Haar Deerling rende door het zand heen en schopte hard tegen de Tauros aan, die daardoor onderuit ging. De Tauros was een doorzetter en kwam snuivend overeind. Hij kwam weer op Ceylin af met een Tackle. “Ook Tackle Ceylin.” De twee pokémon knalden tegen elkaar aan en werden allebei weer naar achteren geworpen. Chloe pakte een pokéball van haar riem en gooide die naar de Tauros toe. Ceylin kwam toch iets wat trillend op haar benen weer omhoog.

Eithne maakte een bezorgd geluidje toen de Tauros weer uit de pokéball sprong. Dat was inderdaad niet heel best. Ceylin begon immers ook al moe te worden. Toch zette haar Deerling haar benen wat uit elkaar om de Tackle op te vangen. Even keek Chloe naar haar Buizel en aaide haar geruststellend over haar koppie. Daarna richtte ze haar aandacht weer op de Tauros die op Ceylin afstormde. “Draai er omheen en doe Double Kick.” Haar Deerling ontweek de aanval, maar daardoor knalde de Tauros tegen de kar aan. De kar schudde ervan, waardoor Eithne bijna van haar schoot rolde. Ze wist haar nog net vast te grijpen. De Tauros zat nu alleen vast tussen de kar en haar Deerling. Waardoor de Double Kick vol raak was tegen de grote pokémon. De Tauros zakte door zijn knieën. Dus gooide Chloe snel weer een pokéball naar hem. Het was maar één aanval geweest, maar misschien was het nu wel genoeg om hem te laten zitten. Ceylin bleef hijgend staan haar nek ietsje gebogen van de inspanning. Even fronste Chloe. Kian zou in ieder geval de kar straks even in zijn eentje moeten trekken.

Yes, hij bleef zitten. Hij bleef echt zitten. “Goed gedaan Ceylin!” Haar Deerling tilde moe maar voldaan haar hoofd op. Ze pakte haar pokéball en liet haar erin. Kian schraapte ongeduldig met zijn hoef over de grond. Waarschijnlijk had hij er zin in om de kar alleen te moeten trekken, dan kon hij tempo maken. Toen pas zag ze de berry op de grond liggen. “Eithne wil jij de berry oppakken?” Haar Buizel knikte en sprong van de kar af. Ze raapte de Leppa berry op en gaf hem aan Chloe. “Dankjewel meisje.” Ze aaide haar nogmaals over haar hoofd. Toen liet ze ook haar in haar pokéball. Als Kian snelheid wilde maken was het niet handig als ze eruit was. Ze klikte zichzelf los uit de kar en pakte de pokéball van de Tauros op. Ze liet hem eruit. De Tauros schraapte ook met zijn hoef over de grond en keek van Kian naar de kar en weer terug. Even volgde Chloe zijn blik. Hmmm? “Ik noem je Tor.” Glimlachte ze. “Zal ik jou eens naast Kian voor de kar zetten? Wil je dat?” Hij schraapte bevestigd. Kian brieste daardoor wat ongerust. Lachend zette ze hen samen voor de kar. Kian was vast bang dat hij nu nog steeds rustig aan moest doen, maar er was iets aan de houding van Tor, waardoor ze dacht dat dat hem nog wel eens mee kon gaan vallen. Ze zette zichzelf weer vast in de kar en pakte de leidsels op. Ze knikte met haar tong en de pokémon schoten er als een speer vandoor. Allemachtig! Kian brieste nogmaals fanatiek, hij had zijn concurrent gevonden. Ze zag het vuur in zijn manen scherper worden, hij genoot hier zichtbaar van.

[Topic uit]