Tales of

Sinnoh

Het was niet vaak dat Ace met blote armen rondliep in het centrum. Hij droeg meestal een zwart met rood vest dat zijn bleke armen tegen het zonlicht beschermde, maar vandaag was het zelfs voor hem veel te warm om zo rond te lopen en dus had hij zijn armen, die er bleek en vrij gespierd uitzagen, blootgelaten terwijl hij met zijn Pokémon door het centrum liep. Hij had een kille blik in zijn ogen en liep door het centrum, zijn blik van links naar rechts glijdend. Hij verwachtte niet dat er overdag erg veel zou gebeuren, maar als Crescent Moon lid zijnde hield hij alles toch zo goed mogelijk in de gaten. Het hielp dat hij hierbij vijf paar ogen had die hem kon helpen. Igneel aan zijn zijde, Inpulsa vrolijk aan snuffelend, Avian in de lucht, Blade en Razor ruziënd achter hem. Het was een dag als geen ander en Ace wierp enkel korte blikken over zijn schouder om te zien of Blade en Razor elkaar niet te hard aanpakten, wat wel eens wilde gebeuren. De twee waren al een stuk losser tegen elkaar dan toen Blade net bij het team was gekomen, maar dat wilde niet zeggen dat Ace ze niet meer in de gaten moest houden. Zowel de Bagon als de Scyther hadden een enorm sterk karakter en het vergde ook een sterk karakter en een harde aanpak om ze in het gareel te houden. Maar goed, Ace had daar geen problemen mee en had zelfs Razor’s vertrouwen weten te winnen. Hij had een goede controle over zijn team, wat ook noodzakelijk was gezien zijn beroep. Hij kon niet deelnemen aan een zware, gevaarlijke missie als hij zijn Pokémon niet kon vertrouwen. Hij stak zijn handen in de zakken van zijn losse joggingbroek en zijn blik werd getrokken door Inpulsa, die duidelijk weer eens iets interessant vond. Hij rolde geërgerd met zijn ogen en wendde zijn blik weer af. Als Inpulsa in de problemen zou komen, zou hij dat vanzelf wel merken.