Tales of

Sinnoh

Dit zou haar tweede show zijn en ze kon niet ontkennen dat ze nog steeds nerveus was, ook al had ze deze keer voor andere pokemon gekozen dan de vorige keer. Saber was deze keer aan de beurt, samen met Cerberus, de dochter van Mint. Als eerste besteedde haar aandacht aan Saber die heel enthousiast om zich heen aan het kijken leek te zijn en zachtjes aan het hijgen was. Ze pakte een van de borstels op en begon rustig door zijn vacht heen te werken, de klitten eruit te halen die zich erin gevormd hadden. Gelukkig leek Saber het niet erg te vinden dat ze zijn vacht borstelde, maar dat kwam dan ook waarschijnlijk omdat ze al een langere tijd samen waren en dit ook zeker niet de eerste keer was dat ze dit deed. Na een tijdje borstelen leek zijn vacht eindelijk zonder klitten te zitten en ook goed te zitten, dus dan was het nu tijd om naar de volgende te gaan.

Cerberus was nog jong, maar ze was klaar voor haar eerste show en hopelijk zou ze het er ook goed vanaf brengen. De Houndour had een kortere vacht en dat zorgde ervoor dat er in ieder geval geen klitten in leken te zitten, daar was ze wel blij mee. Ze haalde dan ook kort een borstel door de vacht heen, maar eigenlijk zat het al goed. Een tevreden glimlach verspreidde zich over haar gelaat en ze wenkte de twee pokemon mee. Het was tenslotte hun beurt om gekeurd te worden.

Als eerste zette ze Saber op de tafel om bekeken te laten worden. De Lillipup ging netjes zitten en kijk enthousiast omhoog naar de persoon die hem moest gaan beoordelen. Als eerste werd hij gewoon bekeken, maar daarna begonnen ze toch ook te voelen bij de Lillipup, wat hij gelukkig niet al te erg leek te vinden. Misschien was hij op dit soort momenten toch wel een van de makkelijkste van haar pokemons.

Als tweede was Cerberus natuurlijk aan de beurt en het was duidelijk dat de Houndour iets nerveuzer was dan de Lillipup geweest was. Ze zette haar op de tafel neer, waar de jonge pokemon vrij stijf bleef staan. In ieder geval niet zo op haar gemak als dat de Lillipup dat was geweest. Zachtjes aaide ze haar nog, een poging doende om te laten weten dat ze er was. Gelukkig leek het er niet op dat ze iemand ging bijten of iets dergelijks omdat ze aan haar zaten, maar ze reageerde wel vrij stijf met alles. Misschien zou ze de volgende keer na moeten denken over hoe ze haar pokemon op hun gemak zou kunnen houden ook tijdens het keuren. Eenmaal ook de keuring van Cerberus voorbij was nam ze de pokemon in haar armen en aaide haar om haar wat te kalmeren. Ondertussen zou het afwachten worden wat het oordeel zou zijn over haar twee pokemon.

Ze hoopte dat de uitslag goed zou zijn, want ze hadden hun best gedaan en ze zou het voor haar twee pokemon dan ook alleen maar leuk vinden als ze een goede beoordeling kregen. Ze kon het commentaar wel begrijpen dat ze kreeg. Tenslotte was het niet alsof Saber een stamboom had en met Cerberus was ze nog maar net begonnen. Zij was uit haar tweede breed gekomen. Toch gaf dit aan dat ze misschien verder moest gaan breeden, maar daarvoor moest ze eigenlijk eerst een beter plan voor uitstippelen wist ze.