Tales of

Sinnoh

Elijah deed zijn best om zijn eten binnen te houden terwijl Armor een eindje verderop met een licht smalende blik naar zijn trainer aan het kijken was. Elijah had bij hoog en laag volgehouden dat hij de bootreis naar Canalave City wilde maken omdat er een vrij grote bibliotheek was die hij wilde zien en meer informatie wilde opzoeken over Fossil Pokémon en Armor had hem tegen proberen te houden, maar zijn trainer had zoals gewoonlijk niet geluisterd en daar moest hij nu de prijs voor betalen. Het gevolg was dat Elijah nu op de grond zat met zijn hoofd tussen zijn knieën gestoken, zijn best doende om niet over te geven. Hij richtte zijn rode ogen kort naar voren toen de misselijkheid weg begon te trekken en kwam voorzichtig overeind, waar hij zijn ogen kort samenkneep naar zijn Beldum. ”En maar lachen met andermans ellende. Wacht maar tot jou eens een keertje iets overkomt. Dan ben ík diegene die hier lacht,” zei hij dreigend, maar hij had net zo goed kunnen zeggen dat Psychic type moves effect op hem zouden hebben; Armor was er niet van onder de indruk. Elijah kwam uiteindelijk met een zucht overeind en toen het ergste voorbij leek te zijn, kwam er weer een brede grijns om zijn lippen en sloeg hij zijn arm om Armor heen, die dat duidelijk niet leuk vond. ”Ik wist wel dat we zonder problemen de havenstad zouden bereiken,” zei hij, waarop Armor hem een “Really?”-blik toewierp. Elijah besloot om net te doen alsof hij dat niet had gezien en begon koers te zetten naar de bibliotheek, die hij onderhand echt wel eens wilde gaan onderzoeken.

Zowel Armor als Elijah kwamen tot stilstand toen er achter hun geroepen werd. Armor had een licht verveelde blik in zijn ogen toen hij zich omdraaide, maar Elijah leek al iets meer open te zijn en een vriendelijke glimlach kwam om zijn lippen toen hij een meisje, jonger en kleiner dan hem, achter hem zag staan. Ze had een vrij interessante verzameling aan Pokémon bij zich en Elijah kon niet meteen achterhalen wat haar beroep was, al zou hij denken dat ze een trainer was, aan de variatie in Pokémon te zien. ”Hallo,” begroette hij haar op een vriendelijke toon terwijl hij wat stappen terugdeed zodat hij wat meer in haar buurt stond en ze niet naar elkaar hoefden te roepen. ”Is er soms iets?” vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen aan hem. Het had erop geleken dat ze hem riep om zijn aandacht te trekken en snel controleerde hij of hij er soms raar bij liep, maar dat leek niet het geval te zijn en dus richtte hij zijn rode ogen weer nieuwsgierig naar het meisje voor hem, benieuwd zijnde naar wat ze wilde zeggen.

Elijah moest een kleine grijns onderdrukken toen ze redelijk ongemakkelijk leek te zijn. Hij vond het er wel schattig uitzien, als hij eerlijk was. Ze was jonger dan hem; hij schatte dat ze zeker drie of vier jaar jonger was dan hem. Ze was ook kleiner dan hem, maar dat was niet heel moeilijk met zijn grootte. Hij draaide zijn lichaam volledig naar haar toe zodat hij goed naar haar kon luisteren en gaf een knikje toen ze aan hem vroeg of hij op weg was naar de bibliotheek. ”Jazeker,” sprak hij met een hint van enthousiasme in zijn stem. ”Ik ben een researcher en ik ben wat opzoekwerk aan het verrichte over Fossil Pokémon voordat ik over een paar dagen the Underground in ga om ze te proberen op te graven,” legde hij uit. ”Waarom loop je anders niet met me mee? Met tweeën is veel gezelliger.” Hij schonk haar een brede grijns en stak vervolgens zijn hand naar haar uit. ”Mijn naam is Elijah en dat ongeïnteresseerde stuk staal daar is mijn partner, Armor.” De Beldum wierp hem een droge blik toe, maar gaf het meisje en haar Pokémon wel een kort knikje voordat hij zijn blik weer van hun afwendde. Niet interessant.

Het meisje stelde zichzelf voor als Paige en Elijah liet zijn blik geïnteresseerd naar de Pokémon glijden die ze bij zich had. ”Interessante combinatie heb je daar,” zei hij bewonderend. ”Ben je soms een trainer?” Dat was toch het eerste wat in hem opkwam, al kon het natuurlijk ook zo zijn dat ze een ander beroep uitoefende. Aangezien ze niet op zijn woorden van researcher inging en zichzelf niet als researcher voorstelde, vermoedde hij dat die al afviel. Hij gaf haar een knikje toen ze haar vraag stelde. ”Er zijn veel dingen over fossielen die ik nog niet weet, zoals wat de beste plaats hier in Sinnoh is om ze te gaan zoeken en welke soorten er allemaal zijn. Sinds dat al die regio’s zijn ontdekt, zijn er natuurlijk veel meer fossielen dan waar ik weet van had toen ik nog in Kanto woonde. Ik wil daar mijn specialisatie in maken, al wordt het lastig als ik het enkel bij fossielen houd ik en dus ga ik me waarschijnlijk ook wel specialiseren in Dragon types en Pokémon die op een speciale manier evolueren zoals door happiness.” Dat was toch tot dusver zijn top drie van categorieën van Pokémon die hij in zijn toekomstige lab uit wilde delen later, al zou het nog wel even duren eer dat hij die droom verwezenlijkt had.

Het meisje gaf aan dat ze een breeder was, een antwoord dat hij niet meteen verwachtte. Het trok zijn interesse echter wel en Elijah keek voor een tweede keer eens goed naar haar team. ”Dus je wilt later in een groot gebouw wonen waar je de ruimte hebt om Pokémon te fokken en door te verkopen?” vroeg hij met een grijns aan haar. ”Heb je al veel Pokémon gefokt?” Paige gaf aan dat ze wist dat fossielen te vinden waren in de Underground en Elijah gaf een bevestigend knikje. ”Ik heb recent geleden een Explorer Kit gekocht en ben binnenkort van plan om daar eens een kijkje te gaan nemen, maar dan moet ik natuurlijk wel weten waar ik de beste kans heb hier in Sinnoh om te vinden.” Inmiddels hadden ze het grote gebouw bereikt en Elijah floot zachtjes tussen zijn tanden door toen ze naar binnen gingen. ”Ik hoop dat je voor de rest van de dag geen plannen meer hebt,” zei hij met een grijns tegen Paige. Hij zag achter de balie een bibliothecaresse zitten die met een strenge blik in de richting van Paige’s Pokémon keek en vervolgens haar blik richtte naar Armor, maar voorlopig zei ze er nog niks van. Voorlopig.