Tales of

Sinnoh

Haar hoge hakken tikte op de grond, terwijl ze door de straten wandelde. De zon stond hoog aan de hemel, wat betekende dat ze een wijde hoed en een zonnebril op had, zodat het niet al te warm zou zijn. Op haar hielen liep de roze pokémon die ze had uitgekozen bij de professor en die ze Xanti had genoemd. De Drowzee was anders dan de partners die ze voorheen had gehad, maar het was roze en het glinsterde. Dus daar zou ze gebruik van kunnen maken. En daarnaast was het sterk in psychische gaves en prima om andere in slaap te brengen. Een glimlach stond op haar gezicht terwijl ze zich omdraaide en richting de route toe ging waar ze vandaag wilde gaan wandelen. Ze wist van het bestaan van een bepaalde pokémon hier en hoopte de slang uiteindelijk te kunnen vinden. Haar eisen waren hoog, immers wilde ze 't liefst een shiny variant ervan. Maar aan de andere kant, misschien was het beter als ze ook gewoon haar eisen hoog hielt. Rustig liep ze verder de route op, met Xanti op haar hielen.

Haar gouden ogen gleden over de omgeving heen, maar echt iets interessants was er niet te zien. Ze geeuwde achter haar hand en zuchtte zachtjes. Ze had toch ergens wel verwacht dat dit allemaal iets sneller zou gaan. Maar aan de andere kant, ze was dan ook heel erg gewend dat alles voor haar neer zou vallen als ze langs zou komen lopen. Izara haalde haar hand door haar d'r haren heen en keek eventjes vies naar het blikje dat op een bankje stond. Wat konden sommige mensen toch ontzettend smerige wezens zijn. Eventjes twijfelde ze of ze 't op moest ruimen, maar ach. Veel zin zou 't toch niet hebben. "Xanti, ruim dat op." sprak ze tegen haar pokémon, die verbaast naar de Max Repel staarde, maar toen Izara niet opletten gewoon doorliep en het ding liet staan. Niet dat de zilverharige jongevrouw er oog voor had. Die was al weer te druk bezig met haar volgende slachtoffer vinden.

[Izara loopt door]