Tales of

Sinnoh

Een kleine grijns gleed om Hazel’s lippen terwijl ze met haar handen op haar heupen naar haar team keek. Ze had iedereen uit zijn bal gelaten en nu zij ze zo allemaal bij elkaar zag, besefte ze pas wat voor een mooie verzameling ze had. Haar Jangmo-o en Staravia waren beiden recent geleden geëvolueerd in een Hakamo-o en een Staraptor en daarmee was ze niet ver verwijderd van een volledig geëvolueerd team. Ze had met Shiro afgesproken en had hem expres niks verteld over de recente veranderingen in haar team. Hij wist wel dat ze haar tweede badge gewonnen had, maar van Vinea, Rex en Aether wist hij nog niks en een licht trotse grijns ontstond om haar lippen bij het denken aan zijn reactie als hij dit zou zien. Ze had er zelf ook voor gezorgd dat ze er goed uitzag: ze had een zwart shortje aangetrokken met witte veters van voren en had een bikinitopje aan met daarop, jawel, de Bulbasaur die ze tijdens het festival hadden gezien. Ze had juist gegokt toen ze dacht dat het precies haar maat was en ze liep dan ook met zelfvertrouwen rond op het strand. Hazel had zich echter nog nooit geschaamd voor haar lichaam, zelfs niet met het litteken dat ze op haar arm had van het verbranden. Ze droeg haar haren eens voor de gelegenheid los en had ook geen make-up op gedaan, maar vond ook dat ze dat niet echt nodig had. Ze liet haar blik naar Rex glijden, welke naast haar liep en een grijns kroop om haar lippen. ”Ben je blij om Shark dadelijk weer te zien, jongen?” vroeg ze en ze lachte toen hij een vrolijk gebaar maakte met zijn armen. Ze moest er aan wennen dat ze nu naar boven moest kijken en niet meer naar beneden en ze dacht hij ook; ze was meerdere malen tegen de grond gegaan omdat hij iets te ruw met haar was, maar dat vond ze niet erg. Nymphe lag lekker te dobberen in het water, Aether vloog door de lucht, Kai was zijn spierballen aan het showen aan Vinea – tot grote ergernis van Rex – en Lustre hield zichzelf angstvallig zo ver mogelijk van het water af, dicht in de buurt blijvend van zijn trainer. De evolutie van Rex deed haar denken aan het feit dat ze Shiro nog altijd moest vertellen hóe dat hij was geëvolueerd en iets deed haar denken dat hij dat niet zo grappig ging vinden, maar goed. Dat zou ze dan wel weer zien. Eerst maar de leuke dingen.

Een glimlach gleed om haar lippen toen Shiro in haar zichtveld kwam. Hij kwam haar tegemoet lopen en Hazel liet kort haar handen tegen zijn borst rusten terwijl ze zich op haar tenen richtte en hem een kus gaf, wat nog net ging omdat Shiro naar haar keek. Daarna kon ze het natuurlijk weer niet laten om even goedkeurend naar zijn lichaam te kijken, waarna ze haar wenkbrauwen een paar keer snel achter elkaar ophaalde en vervolgens begon te gniffelen. Ze gaf hem een snelle knuffel, al maakte ze zich niet los van hem en ging in plaats daarvan naast hem staan, haar arm om zijn rug heen en haar hand leunend tegen zijn arm terwijl ze naar zijn Pokémon keek. ”Ik zie anders ook een paar nieuwe gezichten,” zei ze bewonderend terwijl ze zijn team eens goed bekeek. Ze glimlachte toen ze opmerkte dat zijn team voor de helft uit Dragon types bestond. Dat stond hem eigenlijk wel. Rex maakte een brullend geluid dat het halve strand in zijn richting liet kijken toen hij Shark en de Shelgon ontdekte, waarna hij zijn pas versnelde en vrolijk bij Shark ging staan. Ze waren nu ongeveer dezelfde hoogte – al meende Hazel dat Rex nu zelfs iets groter was – en Rex keek Shark afwachtend aan, een brede lach om zijn lippen terwijl hij vrolijk met zijn armen bewoog. Aether en Kai hielden zich wat meer afzijdig terwijl Lustre van haar zijde week om voorzichtig kennis te maken met Sakura. Nymphe wachtte Hydra op bij het water en begroette haar met een zacht, schattig geluidje. Vinea was inmiddels ook al bij hun gekomen en drukte kort haar kopje tegen Shiro aan, waarna ze wat afstand nam en de rest met een glimlach om haar lippen bekeek. ”Oh, een Espeon,” zei Hazel en ze liet Shiro los, waarna ze zich naar voren boog en Sakura liefkozend over haar kopje streelde. ”Wat ben je mooi geworden,” sprak ze liefkozend, waarna ze weer overeind kwam en zich naar Shiro draaide. ”Oh ja, kijk eens,” sprak ze met een grijns en ze haalde haar tweede gym badge tevoorschijn, waarna ze deze aan hem liet zien met een glimlach. Het was nogal een uitdaging geweest, maar het was haar uiteindelijk wel gelukt.

Rex kon het niet laten om een tikkeltje een arrogant gezicht naar Shark te trekken toen deze ook leek op te merken dat hij nu de grootste was. Tja, zo trainer, zo starter. Nymphe kirde vrolijk naar Hydra toen ze merkte dat de Dragonair haar gevolgd was terwijl Aether en Kai meer hun afstand hielden van de Pokémon van Shiro. Nymphe zwom snel naar de Floatzel van Shiro toe en spatte speels wat water met haar vin naar hem toe. Vinea gaf een beleefd knikje naar Shiro toen deze naar haar glimlachte en Hazel luisterde aandachtig naar zijn woorden en keek kort van zijn Dragonair naar zijn Shelgon, om als laatste haar blik op Shark te laten rusten. ”Een gespierde, knappe Dragon type trainer als vriendje,” verzuchtte ze vervolgens op een overdreven, verliefde manier. ”Wat wil een meid nog meer?” Ze kon het daarbij niet laten om even haar hand op zijn borst te laten rusten en speels figuurtjes te tekenen op zijn borst. Want ja, voor haar was hij nog steeds een ontzettend aantrekkelijke man en ze kon het dan ook niet laten om zijn lichaam even te bewonderen. Ze werd weer uit haar dagdroom gehaald toen hij aanhaalde dat hij ook zijn badge had gewonnen. ”Dat verbaast me niks,” zei ze met een glimlach. ”Gefeliciteerd, schat.” Toen verscheen er vervolgens een ondeugende glimlach om haar lippen. Nu dat hun Pokémon aan het spelen en ontspannen waren op het strand vond zij dat hun trainers dat ook wel mochten doen. En dus haalde ze uit haar rugzak twee handdoeken – ze had er ook een voor Shiro meegenomen, al dacht ze dat hij er zelf ook wel één zou hebben – tevoorschijn en spreidde deze naast elkaar uit op het zand, waarna ze haar voet achter die van Shiro haakte en hard aan zijn hand trok zodat hij hopelijk onderuit zou gaan. Hem een beetje plagen mocht wel, niet? Dan zou hij hopelijk in een goed humeur zijn als ze over Rex’ evolutie vertelde. Boy, daar keek ze niet naar uit.

Hazel wierp hem een uitdagende grijns toen, waarna ze naast hem plofte op het zand. Ze zou op hem zijn gaan zitten als het niet zo was dat ze hier vol in het zicht waren, dus dat hield ze wel voor een moment als ze alleen waren. Ze onderdrukte een zucht toen het stemmetje in haar hoofd zei dat ze nu wel tijd genoeg gerekt had en dat ze het hem maar gewoon moest vertellen. ”Rex is trouwens op een vrij grappige manier geëvolueerd,” zei ze en de nonchalante manier waarop ze het zei en het feit dat ze om zich heen keek en niet naar hem moest eigenlijk al een beetje aantonen dat het volgende wat ze ging zeggen of wel grappig voor hem zou zijn of niet. ”Het zit namelijk zo… Ik kwam iemand tegen die op jou leek, van achter gezien.” Ugh, dat klonk nog erger. Maar ja, ze kon nu niet meer terug. ”Dus ik eh… rende naar hem toe en eh… begroette hem zoals ik dat normaal bij jou zou doen.” Haar wangen werden rood. ”Ik heb hem enkel een knuffel gegeven, meer niet!” zei ze toen snel, haar handen opgestoken. ”Maar goed, jij was het dus niet, daar kwam ik al heel snel achter. Het was wel een arrogante zak die daarna eh.. met me begon te flirten. En toen hebben Rex en ik hem ingemaakt en is Rex geëvolueerd.” Er waren waarschijnlijk duizenden manieren geweest om dit aan hem te vertellen, maar dit was daar niet één van geweest. Ze grinnikte dan ook wat ongemakkelijk. Ze had hem waarschijnlijk er ook bij moeten vertellen dat die kerel ook een Gabite had, maar dat was ze vergeten. Rex, die wel doorhad in welke richting het gesprek aan het gaan was, begon met traantjes in zijn ogen zijn eigen versie te vertellen van het verhaal aan zijn vriend. Hij vond het namelijk wél hilarisch. En hij was ook trots dat hij geëvolueerd was door een Gabite in te maken, laten we eerlijk zijn.