Tales of

Sinnoh

En hier was ze dan, voor de derde keer. Haar derde keer dat ze een gym battle ging doen. Bij de tweede vorige keren was ze aardig nerveus geweest, maar nu viel het wel mee. Ze had de keuze gehad tussen de Alolan gymleader en deze en gezien haar Pokémon vond ze het toch een beter idee om het op te nemen tegen deze gymleader, al zou ze misschien wel op haar woorden terugkeren als ze eenmaal in het gevecht zat. Ze had ook al wel gemerkt dat haar Pokémon in elk gevecht in het nadeel waren geweest en ze had zich tot dusver prima te weten redden, dus ze nam aan dat dat nu weer zou gebeuren. Hazel liep dan ook met vaste tred het gebouw binnen, liet zich registreren en ging toen het veld op. Ze stelde zichzelf voor aan de gymleader tegenover haar, welke een stuk jonger was dan de laatste die ze had gevochten. Ze liet haar hand even geruststellend langs de Poké Ball’s glijden die aan haar riem hingen en knikte toen naar de gymleader tegenover haar en naar de scheidsrechter, klaar zijnde om aan te horen wat de regels waren en om het gevecht te starten.

Hazel luisterde naar de regels en grinnikte toen ze ontdekte dat het eigenlijk gewoon een herhaling van haar tweede gymgevecht was, behalve dan het feit dat er een andere tegenstander tegenover haar stond. Ze maakte kort een overweging en besloot uiteindelijk om het op veilig te spelen en voor Nyphe te gaan. Rex was immers haar beste Pokémon en het leek haar geen goed idee om als eerste met hem te starten. ”Nymphe, ik kies jou!” riep ze dan ook duidelijk, waarna ze de Poké Ball van haar Lapras vergrootte en deze naar voren liet komen. Nymphe spartelde vrolijk met haar vinnen, duidelijk blij zijnde dat Hazel haar weer een gym battle toevertrouwde. Het ging niet makkelijk worden met het feit dat ze niet mocht wisselen, maar ach. Dat had ze tot nu toe in geen enkele gym battle gemogen en het was tot dusver allemaal prima gegaan, dus ze was er vrij zeker van dat dat nu ook zou gebeuren. Of dat hoopte ze toch.

Hazel glimlachte toen een Alcremie tevoorschijn kwam. Het was ook wel eens fijn om een gevecht te beginnen zonder dat ze meteen in het nadeel waren. De Alcremie begon met een Acid Armor en Hazel hield in haar achterhoofd dat ze voor moves moest kiezen die voor Special Attack hadden, wat bij Nymphe niet echt een probleem moest zijn. ”Nymphe, begin met een Confuse Ray,” droeg ze haar Lapras op. Het balletje dat naar Alcremie zweefde, was niet echt te ontwijken en Hazel glimlachte toen ze zag dat de Alcremie verward raakte. ”Goed, gebruik nu Ice Shard op de grond om het veld te veranderen naar een ijsveld!” Nymphe bewoog vrolijk met haar vinnen voordat ze een flinke laag ijs uit haar bek liet ontsnappen. Binnen een mum van tijd was het veld veranderd naar een laag ijs en Hazel besloot om dat naar haar voordeel te gebruiken. ”Glijd nu op het ijs naar voren en gebruik het momentum om jezelf in de lucht te katapulteren. Ga dan voor Body Slam!” De gymleader droeg Alcremie op om uit de weg te gaan, maar de confusion trad op dat moment in en de Alcremie eindigde door languit op het ijs te vallen. De Body Slam was een succes en Hazel bewoog met haar vuist in de lucht toen de Alcremie ook nog eens verlamd raakte. Aromatherapy klonk er op een kalme toon tegenover haar en Hazel zuchtte toen de verlamde status verdween. Natuurlijk. Ze had niet moeten verwachten dat het zo gemakkelijk ging. Dazzling Gleam was het volgende wat er werd geroepen en omdat Nymphe dichtbij was, kon ze dat onmogelijk ontwijken. ”Nymphe, gebruik Ice Shard om haar te blokkeren!” riep Hazel toen er Draining Kiss werd geroepen. De Ice Shard creëerde een soort van barrière tussen haar Lapras en de Alcremie waardoor Nymphe naar achteren kon glijden om afstand te creëren.

”Goed, ga nu voor je Water Pulse,” droeg Hazel haar Lapras op. ”Glijd over het ijs heen om het snel vanuit verschillende perspectieven af te vuren.” Nymphe was op het droge land niet veel, maar door het ijs te gebruiken wist ze zich snel en behendig te bewegen en vanuit verschillende hoeken haar Water Pulse af te vuren, waarvan er een paar raak waren. Aromatic Mist werd er geroepen en Hazel klakte met haar tong toen ze zich besefte dat zowel de Special Defense als de Defense nu omhoog waren gekrikt. Maar dat spelletje kon zij ook spelen. ”Nymphe, hul het veld in een Mist en ga dan voor Life Dew,” sprak ze rustig. Het hele veld werd in een Mist gehuld en Hazel hoorde dat Nymphe zichzelf aan het herstellen was. Recover klonk er kalmpjes vanaf de andere kant van het veld, iets wat ze ergens wel had moeten verwachten. De Alcremie kon zichzelf helen van statussen en als Hazel haar genoeg tijd gaf, dan kon ze ook haar HP weer opkrikken. Dat wilde dus zeggen dat ze haar geen tijd mocht geven om te helen. En dat ze dus voor een volledig offensief moest gaan. ”Nymphe, richt je Brine naar de lucht en gebruik opnieuw het ijs om het langs alle kanten te laten regenen!” riep ze naar haar Lapras. De Mist begon op te klaren en werd vervangen door druppels die ongenadig naar de Alcremie vlogen. Omdat Nymphe tijdens het aanvallen in verschillende richtingen bewoog, was er niet echt kans voor de Alcremie om eraan te ontsnappen en werd ze volop geraakt door de druppels. ”Glijd nu naar voren en gebruik dan je Water Pulse!” Voordat de Alcremie kon bewegen, was Nyphe daar weer en viel ze aan met haar Water Pulse.

Hoewel de Confused status al een paar beurten geleden voorbij was, zorgde de Water Pulse ervoor dat de Alcremie weer verward raakte. De Dazzling Gleam dat werd geroepen was dan ook niet succesvol en Hazel besloot om de nabijheid van Nymphe naar haar voordeel te gebruiken. ”Ga voor een Body Slam, Nymphe!” riep ze. De Body Slam was succesvol en Hazel zag dat de Alcremie opnieuw verlamd raakte. ”Geef haar geen kans om zich te herstellen, Nymphe. Ga eerst voor een Water Pulse en daarna voor een Brine!” Ze wist dat Brine toenam in kracht wanneer de HP onder de helft was van haar tegenstander en hoewel ze niet zeker was of dat het geval effectief ook was, wist ze wel dat Alcremie al wel wat schade had geïncasseerd tot nu toe. De gymleader besloot om zijn helende moves te vergeten en ook voor een volledig offensief te gaan. Dazzling Gleam werd er weer geroepen en ondanks dat de Alcremie verlamd en verward was, brak ze recht door die barrière heen en werd Nymphe volop geraakt. ”Nymphe, creëer afstand door het ijs te gebruiken en val dan weer vanaf verschillende richtingen aan met Water Pulse!” Nu dat Alcremie verlamd was en geen tijd had om zich te herstellen, was Nymphe een stuk sneller dan de Fairy type en was het daardoor ook een stuk makkelijker om haar vanuit verschillende richtingen met een Water Pulse te raken. Hazel zag dat haar Lapras moe begon te worden van het vele gebruiken van aanvallen en het ijs om zich voort te bewegen, maar ze was er trots op hoe erg ze haar best deed. ”Oké, Nymphe. Afmaken met Body Slam!” riep Hazel. Ze zag hoe haar Lapras naar voren gleed over het ijs en de afstand razendsnel verkortte, gevolgd door de gymleader die Dazzling Gleam riep voordat de twee Pokémon tegen elkaar opknalden. Het bleef even stil en Hazel wachtte met gefronste wenkbrauwen en over elkaar geslagen armen af om te zien of Alcremie op de grond zou blijven liggen of niet.

Een glimlachje gleed om Hazel’s lippen toen de Alcremie tegen de grond ging, al fronste ze bezorgd haar wenkbrauwen toen ze zag dat Nymphe half aan het indommelen leek te zijn. Ze zou haar Pokémon graag willen wisselen, maar ze mocht niet switchen tijdens het gevecht en dus had ze geen andere keuze dan Nymphe neer te laten gaan door de volgende Pokémon. Een Polteageist kwam tevoorschijn en haar plan om de Pokémon te verlammen met een Body Slam viel in het niets. Dan moest ze maar voor een andere tactiek gaan. ”Nymphe, gebruik het ijs om dichterbij te glijden en gebruik dan vanaf een korte afstand een Water Pulse!” riep ze. Ze fronste toen ze zag dat de gymleader niks deed, al begreep ze even later wel waarom. Zodra Nymphe dichterbij was en haar Water Pulse had afgevuurd – die gelukkig voor haar de kleine kans om confusion te veroorzaken ook liet slagen – liet de gymleader Giga Drain uitvoeren en was het einde verhaal voor Nymphe. Hazel keerde Nymphe terug in haar Poké Ball, waarna ze kort overwoog om Lustre naar buiten te laten komen. Maar… nee. Ze had een ander plan. ”Rex, ik kies jou!” riep ze nadat ze een kus op de Poké Ball van Nymphe had gedrukt, haar had bedankt en haar weg had gestoken. Haar Hakamo-o kwam met veel bravoure tevoorschijn en liet een brul ontsnappen, waarna er een brede grijns om zijn lippen te zien was. Hij was duidelijk klaar voor het gevecht. De gymleader besloot direct om voor Sucker Punch te gaan, waar Hazel vrij weinig tegen kon doen. ”Jaag het weg uit je buurt met een Dragon Claw en boost dan je Defense stats met Iron Defense, Rex!” riep Hazel. De klauw van Rex wist de Polteageist met gemak te raken en het gleed weer terug achteruit over het ijs, waar het leek te wachten op de orders van de gymleader.

”Volg op met Work Up!” riep ze. Ze had tot nu toe een Giga Drain en een Sucker Punch gezien en beide aanvallen waren niet zo sterk tegen Rex. Ze had misschien geen aanval dat sterk was tegen een Ghost type, maar als ze haar attack genoeg zou boosten, dan zou dat probleem zo verholpen zijn. Op dat moment riep de gymleader echter dat zijn Polteageist Strength Sap moest doen en Hazel rolde geïrriteerd met haar ogen. Waarom haalde hij toch steeds al haar plannen onderuit? Haar gezicht klaarde echter op toen de Polteageist het enkel voor elkaar kreeg om zichzelf te raken, wat haar eraan herinnerde dat Nymphe’s Confuse Ray van eerder in het gevecht nog steeds van kracht was. En dat ze daar ook dringend gebruik van moest maken nu ze de boost van de Work Up had. ”Rex, gebruik eerst Dragon Tail tegen de grond om het veld als je cover up te gebruiken en ga daarna meteen voor een Dragon Claw!” riep Hazel. Ze hoorde de gymleader nog Protect roepen, maar jammer genoeg voor hem had hij de situatie verkeerd ingeschat en beschermde het de Polteageist enkel tegen de stukjes ijs die om de Pokémon heen kwamen vliegen. De effectieve Dragon Claw dat volgde was wél raak en Hazel keek tevreden toe hoe de Ghost type naar achteren week. ”Geef het geen kans om het zich te herstellen! Gebruik Rock Slide op je omgeving en sla de stenen dan één voor één weg met je Dragon Tail!” riep ze naar Rex. Ze hoorde de gymleader Withdraw en daarna Protect roepen, maar al wat dat deed, was de Polteageist tegen één steen beschermen. De rest van de stenen schoten genadeloos de kant van de Pokémon op, waar Hazel al van kon zien dat het vrij veel schade deed.

Strength Sap werd er geroepen en nu dat de Confuse Ray was uitgewerkt, had Rex geen kans om het te ontwijken. Hazel wist dat ze deze aanval niet te vaak moest laten slagen omdat het niet alleen de Pokémon tegenover haar heelde, maar ook de Attack stat van Rex naar beneden haalde. Aan de andere kant kon dat ook weer gunstig zijn omdat hoe lager Rex’s Attack stat was, hoe minder HP het kon herstellen bij zichzelf. Maar toch. ”Rex, gebruik Dragon Tail tegen die overgebleven rots daar en verhul jezelf in het veld. Val dan onverwachts aan met Dragon Claw!” riep Hazel. Als de Polteageist Rex niet kon zien, kon het zichzelf ook niet herstellen en beschermen. Rex deed wat ze vroeg en niet veel later was het veld gehuld in een stofwolk. Omdat de gymleader Rex niet kon zien, kon hij ook onmogelijk op het juiste moment tegen Polteageist zeggen om Protect te gebruiken omdat Rex dan gewoon zou wachten tot het schild uit was gewerkt voordat hij toesloeg. Het was de perfecte beschermlaag en Hazel keek tevreden toe hoe Rex zonder omhaal uit de stofwolk schoot op een onbewaakt moment en aanviel met Dragon Claw. ”Afmaken met Dragon Tail!” riep ze snel naar Rex toe voordat de gymleader een ander commando kon schreeuwen. Ja, die Polteageist was misschien goed geweest tegen elke andere Pokémon van haar team, maar niet een Pokémon zoals Rex. Daar zorgde ze dan wel voor.

De confused status werd afgeschud door de Polteageist en de Pokémon schoot weer vooruit, waarna het een Sucker Punch uitvoerde. De klap was raak en hoewel het erop leek dat de Polteageist de snelste speler in het veld was, maakte Hazel zich er nog niet te druk in. Sucker Punch was een Dark type move wat wilde zeggen dat het minder schade deed tegen Rex dan als Rex terug aanviel met een Dragon type attack. Dat wilde echter niet zeggen dat ze niet op hun hoede moesten zijn, zeker niet toen de gymleader besloot dat de tijd voor spelletjes voorbij was en hij besloot om tot een vol offensief te gaan. Hij stopte niet meer om zijn HP naar boven te brengen en ergens had Hazel het idee dat hij ook wel wist dat zijn beste defense nu een offense was en dat hij beter Rex’ HP zo ver mogelijk naar beneden kon brengen voor zover dat dat ging als dat hij tijd verspilde aan het herstellen van de HP van zijn eigen Pokémon. Wat volgde was dan ook een afwisseling van Protect en Sucker Punch. Steeds als Hazel een aanval probeerde terug te doen, beschermde de Polteageist zichzelf met Protect en voerde daarna meteen een Sucker Punch uit. Deze combinatie was slopend voor beide Pokémon omdat Rex constant aanvallen moest incasseren en uitvoeren en omdat de Polteageist constant aanvallen uitdeelde en zichzelf moest beschermen. Hazel’s geluk was dan ook toen de Polteageist’s Protect faalde omdat het al te vaak achter elkaar was gebruikt – de slagingskans werd steeds minder naarmate Protect vaker gebruikt werd – en Hazel besloot om haar kans te grijpen. ”Val eerst aan met Dragon Claw en ga daarna meteen voor een Dragon Tail! Maak dit kat- en muisspel af, Rex!” riep ze naar haar Hakamo-o. De Dragon Claw was succesvol en de ability van de Polteageist zou in het voordeel van de Pokémon hebben uitgewerkt ware het niet dat het aan het einde van zijn latijn leek en Rex zijn Dragon Tail dus nog uit kon voeren voordat het op kon komen met de irritante combinatie van daarnet. Hazel keek toe hoe de Polteageist weer tegen de grond ging en liet haar blik daarna scherp naar Rex glijden, welke er ook moe uitzag. Sucker Punch deed niet veel, behalve als hij het beurtelings had moeten incasseren terwijl hijzelf klappen moest uitdelen die keer op keer geblokkeerd werden. Zoiets zou elke sterke Pokémon moe maken. Het was een last resort geweest van de gymleader, maar dan wel een verdomd goede.

Een tevreden blik lag in haar ogen toen de Polteageist tegen de grond ging, al werd hetzelfde niet veel later van Rex gezegd. Ze glimlachte naar hem waarna ze hem terugkeerde, met een zachte stem aangevend dat hij het goed had gedaan. Een Flapple was het volgende wat tevoorschijn kwam en Hazel hoefde niet lang te twijfelen over haar volgende Pokémon: met een zwier kwam Aether tevoorschijn. De gymleader gaf haar geen kans om een aanval te roepen en begon meteen met Acid Spray, wat de Special Defense van Aether naar beneden haalde. Meteen daarna werd het opgevolgd door een Dragon Pulse. ”Aether, ontwijk door je Double Team te gebruiken en ga dan meteen over naar Aerial Ace!” riep Hazel. Het voordeel van Aerial Ace was dat het een aanval was dat nooit miste. En in Flapple’s geval zou het nog extra pijn doen ook omdat het een weakness van hem was. Die theorie werd echter onderuit gehaald toen de gymleader besloot om een Protect te doen, waarna er werd geroepen om een Twister te doen. ”Blaas die Twister weg met je Wing Attack en gebruik daarna Quick Attack. Volg op met opnieuw een Aerial Ace!” Een deel van de Wing Attack kwam tegen de Flapple aan omdat de Twister niet krachtig genoeg was om stand te houden, waarna Aether tegen de Flapple aan vloog. Voordat hij echter kans had om zijn Aerial Ace uit te voeren, werd er opnieuw een Protect geroepen, waarna er werd geroepen om Iron Defense te doen. Hm. En zij maar denken dat dit wel een makkie had moeten zijn. Ze had beter moeten weten dan dat. Toen er ook nog eens een Dragon Dance werd geroepen, vond Hazel het tijd worden om in te grijpen. Al had ze natuurlijk altijd nog een last resort, welke ze besloot om vanaf nu in het achterhoofd te houden.

Er werd deze keer geroepen om Dragon Breath te doen, welke Aether weer wist te ontwijken door Quick Attack uit te voeren. ”Gebruik eerst Wing Attack en volg dan meteen op met Aerial Ace!” Een uitdagende blik lag in haar ogen terwijl ze naar de gymleader keek. De gymleader had geen andere keuze dan Protect te roepen op het moment dat de Wing Attack zou toeslaan, wat Aether vrij spel gaf om zijn Aerial Ace uit te voeren, die deze keer verdomme dan ook eindelijk eens raakte. ”Double Team!” riep ze snel toen de gymleader riep om Acrobatics uit te voeren. De gymleader veranderde van tactiek en ging over naar een Dragon Pulse, waarbij hij zijn Flapple opdroeg om in een cirkel rond te gaan. De echte Aether werd hierdoor snel uit het rijtje gekozen en Hazel knarste haar tanden toen ze zag dat dat vrij veel schade deed, wat natuurlijk kwam door de Acid Spray. De aanvallen die zij had uitgevoerd, hadden natuurlijk wel schade gedaan, maar door de Iron Defense was dit ook minder dan gewoonlijk. De gymleader was verdomd goed met zijn strategieën en Hazel merkte dat ze het uiterste uit zichzelf moest halen om op hetzelfde level van hem te blijven. Dit was niet zoals haar gevecht toen met de tweede gymleader, welke ze tenminste nog een beetje onder haar duim had weten te houden. Er werd inmiddels door de gymleader geroepen om Fly te doen, waar Hazel gelukkig deze keer wel een plan voor had. ”Aether, gebruik Wing Attack op volle kracht naar de lucht toe!” riep ze. De luchtstroom achtervolgde de Flapple waardoor deze tegengehouden werd om snelheid toe te nemen. ”Goed, haal hem nu in met een Quick Attack en voer dan je Aerial Ace uit!”

Protect werd er weer geroepen op het moment de Aether bij de Flapple was om zijn Aerial Ace uit te voeren. Dragon Pulse volgde al snel op en omdat Aether zo dichtbij was, had hij geen kans om te ontwijken. Hazel kon zien dat het vrij veel schade deed en dat Aether moe begon te worden, wat ook de reden was waarom ze besloot om haar last resort te gebruiken. Maar daarvoor moest ze eerst iets anders uit zien te schakelen. ”Aerial Ace, Aether!” riep ze. Protect was het verwachte gevolg en precies het moment waar Hazel op gewacht had. ”Opvolgen met Endeavor!” De gymleader zette grote ogen op toen hij de fout herkende die hij had gemaakt en de Endeavor raakte de Flapple vol, wat ervoor zorgde dat hij naar hetzelfde HP niveau werd gebracht als Aether. Maar Hazel liet geen kansen schieten. ”Raak hem met Quick Attack in zijn rug en sla er nog een Wing Attack achterna!” riep ze, wetend dat het nu een kwestie was van zijn HP zo snel mogelijk te droppen. De gymleader was te laat met het roepen van een aanval en de Quick Attack werd uitgevoerd waardoor de Flapple momentum verloor. Aether sloeg vervolgens hard met zijn vleugels om ervoor te zorgen dat de Flapple naar de grond werd gedwongen. ”Vlieg nu naar hem toe en maak het af met Aerial Ace, Aether!” Net op dat moment riep de gymleader dan zijn Flapple een Dragon Pulse door moest laten en Hazel keek in spanning toe hoe de Flapple zijn kop oprichtte en precies dat deed, net op het moment dat Aether al bij de Flapple was en zijn vleugel uitstrekte om een Aerial Ace toe te passen. En daarna was het nog maar een kwestie van wie overeind zou blijven. En wie niet.

Hazel trok even met haar mond toen Aether ook tegen de grond ging. Het was een uitslag dat ze ergens wel verwacht had, maar toch bracht dit het weer tot een beslissende ronde. Niet dat ze dat niet eerder had meegemaakt, maar het was toch net iets relaxter als je wilt dat je achter je laatste Pokémon die je mocht gebruiken nog één had schuilen die kon vechten. Maar goed, als niet van risico’s hield, dan had ze maar geen trainer moeten worden. De gymleader haalde een Swirlix tevoorschijn en Hazel wist dat Kai niet de juiste keuze was. En dus ging ze voor Vinea. ”Vinea, begin met Sweet Scent en volg daarna op met Trop Kick!” riep Hazel. De zoete geur van de Sweet Scent leidde de Swirlix voor één moment af zodat de Trop Kick met gemak kon landen. Het zou de Attack status van Swirlix naar beneden halen en haar al in een voordeel zetten. ”Mooi, volg meteen op met Power Whip!” Nee, hier ging ze geen gras over laten groeien. Dit was haar laatste gevecht en die zou zij winnen, niet hij. De gymleader besloot deze keer voor een andere tactiek te gaan en begon met Cotton Spore, waarna hij het meteen liet opvolgen met Cotton Guard. Niet alleen zou dit haar Tsareena minder snel maken, maar het zou zijn Swirlix’ Defense ook stevig boosten. En dat was vrij vervelend, want veel van Vinea’s aanvallen waren physical. Vervolgens ging de gymleader voor een Fake Tears, waarna hij dit weer opvolgde met een Round. ”Vinea, omhul jezelf in een Aromatic Mist en ga dan voor Teeter Dance!” riep Hazel. Niet alleen zou het haar Special Defense weer terug omhoog halen, maar het zou haar ook verhullen voor de Swirlix. De Round was dan ook mis, waarna de Teeter Dance doel trof.

”Volg op met Sunny Day!” riep Hazel. Het veld veranderde naar een zonnige omgeving en Hazel dacht razendsnel na over haar volgende aanval. ”Solar Blade!” Ze fronste toen de gymleader weinig tot geen moeite deed voor zijn Swirlix om de aanval te ontwijken. Ze wist dat de Swirlix nu wat steviger in zijn schoenen stond tegenover physical attacks door de Cotton Guard, maar dat wilde nog niet zeggen dat haar sterkste aanvallen geen schade deden. Maar nee, in plaats daarvan volgde hij het weer op met een Cotton Spore, wat haar Tsareena’s Speed status opnieuw naar beneden bracht. Waarom viel hij niet gewoon aan? Hij ging het gevecht niet winnen door haar status naar beneden te halen. Hier moest iets achter zitten. Round werd er weer geroepen, maar deze keer trof de confused status de Swirlix en raakte hij enkel zichzelf. Dit gaf Hazel weer vrij spel om opnieuw aan te vallen en ze knikte naar haar Tsareena. ”Gebruik opnieuw je Solar Blade, Vinea!” riep ze. Als hij zijn laatste gevecht zo gemakkelijk wilde verliezen, then so be it. Het was niet haar probleem als ze die derde gym badge gemakkelijk haalde. De Power Whip trof weer doel omdat de gymleader geen moeite deed voor zijn Swirlix om het te ontwijken en Hazel begon zich nu toch wel een beetje zorgen te maken, als ze eerlijk was. En toen kwam de reden waarom hij dit alles gedaan had. Endeavor volgde er op een vrij simpele toon, een aanval die niet ontweken kon worden en de schade kon dus ook niet vermeden worden. Hazel dacht aan alle aanvallen die de Swirlix tot nu toe geïncasseerd had en wist dat dit niet goed was, zeker niet omdat haar Tsareena ook nog eens een flinke degradatie in Speed had gehad.

En opeens werd de tactiek van de gymleader haar vrij duidelijk. Hij had eerst de status van haar Tsareena naar beneden willen halen – en dan vooral willen focussen op Speed – zodat hij met de Endeavor met één aanval een einde kon maken aan het gevecht. Het was onverwachts en efficiënt en het feit dat ze het niet had zien aankomen, deed haar juist ontzettend met haar tanden knarsen. Er was alleen één maar. Eén maar die wel eens het verschil kon maken tussen het winnen of het verliezen van dit gevecht. Want hoewel haar Tsareena nu flink in het nadeel zat, was het ook zo dat ze aan de ogen van de Swirlix kon zien dat hij nog altijd zijn verwarde status had. En dus was er één beurt nodig om hem te doen stoppen. Een beurt dat alles ging bepalen. Ze had namelijk een move in haar arsenaal zitten waarmee ze de Swirlix uit kon schakelen, maar dan moest die wel raken. ”Vinea, verhul jezelf opnieuw in een Aromatic Mist en ga dan voor Flail!” riep ze op hetzelfde moment dat de gymleader riep dat zijn Swirlix Play Rough moest doen, waarschijnlijk één van de sterkste aanvallen die hij in zijn arsenaal had zitten. Als hij verward zou raken en Vinea zou doel treffen met Flail, dan was het voor haar een uitgemaakte zaak. Als dat niet zo was… Tja, daar wilde ze liever nog even niet aan denken. En dus balde ze gespannen haar vuisten terwijl ze keek naar Vinea, die naar de Swirlix rende om haar aanval uit te voeren en de Swirlix, die verwoed de confused status probeerde weg te knipperen om de Play Rough voor te bereiden. Het was alles of niets.