Tales of

Sinnoh

Ace keek met een lichte zucht om zich heen. Hij was niet zo van de sociale evenementen, maar als Crescent Moon-lid zijnde moest hij er natuurlijk wel aanwezig zijn, ook al was er nu op dit moment niks voor hem te doen en was er hem gezegd dat hij een paar dagen vrij had. Een paar dagen vrij. Zoiets stond niet echt in zijn woordenboek en hij was dan ook volop aan het plannen om weer naar het volgende doel te gaan nu dat hij op het punt stond om een rank omhoog te gaan. Het zou ook niet lang duren eer dat hij Igneel en Inpulsa kon evolueren, al had hij gemixte gevoelens bij die laatste. Hij was haar al zo lang gewend als de kleine, vrolijke Elekid dat de omschakeling best lastig zou zijn, al zou hij dat natuurlijk nooit hardop toegeven. Inpulsa was momenteel vrolijk aan het rond rennen en met haar armpjes aan het ronddraaien, een plekje in de zon aan het zoekend waar ze in het zand een kleine zandkasteel kon bouwen, zoals ze andere kinderen had zien doen. Igneel stond aan zijn zijde en hield het water met een scherpe blik in de gaten terwijl de rest van zijn Pokémon overal en nergens waren. Ace keek met een licht geamuseerde blik toe hoe Inpulsa nauwgezet de handelingen van de kinderen verderop kopieerde en vervolgens aan een redelijk mislukte namaak van een zandkasteel begon. Well, ze had het tenminste geprobeerd.

Ace moest er nog steeds aan wennen dat hij niet in een trui en een joggingbroek rondliep. In plaats daarvan had hij nu een zwembroek aan en niks om zijn blote borst te verhullen. Het was niet dat hij zich schaamde voor zijn lichaam – hij had immers niet veel om voor te schamen – maar het voelde gewoon… apart aan. Hoewel je het nauwelijks kon zien, waren er toch duidelijke tekenen aanwezig van de straatgevechten waar hij in Kalos in verzeild was geraakt. Hij had een grote tribal tatoeage op zijn borst zitten om het merendeel van die littekens te verbergen en had een vrij gespierd lichaam door het vele hardlopen wat hij deed, maar vooralsnog was Ace geen persoon dat daarmee pronkte. Hij werd uit zijn gedachten gehaald door een Pachirisu die opeens naar Inpulsa kwam rennen. Inpulsa leek blij te zijn met de hulp en ook zij liet wat elektriciteit knetteren tussen haar stekkerhoofdje terwijl ze haar armpjes vrolijk omhoogstak en enthousiast begon mee te bouwen aan hun kleine zandkasteel, waarop Igneel het niet kon laten om met zijn ogen te rollen. Ace volgde met een schuine blik de richting waar de Electric type vandaan was gekomen en zag een klein beetje verderop een meisje staan. Ze leek hem nog niet opgemerkt te hebben en dat zou waarschijnlijk ook wel zo zijn gebleven ware het niet dat Inpulsa net op dat moment naar hem keek en haar armpjes vrolijk in zijn richting zwierde, waarna ze trots naar het zandkasteel knikte. ”Ja, ja, heel mooi,” bromde hij in haar richting, maar deed geen moeite om iets tegen het meisje te zeggen. Als ze zo graag een sociaal gesprek wilde hebben, moest ze zelf maar toenadering zoeken. Dat ging hij niet voor haar doen.

Ace’s aandacht werd door de witharige getrokken toen ze in zijn richting kwam wandelen. Zijn blik gleed voor een fractie van een seconde kort naar haar lichaam toen… wat het ook was wat ze droeg een stukje openging, maar algauw vonden zijn rode ogen die van haar en liet hij zijn blik kort naar Inpulsa glijden toen ze hem begroette en aan hem vroeg welke Pokémon Inpulsa was. ”Een Elekid,” gromde hij naar haar. ”Van Johto afkomstig en de voorevolutie van Electabuzz.” Misschien kende ze Electabuzz wel, wist hij veel. Tegenwoordig had je zo veel verschillende soorten Pokémon dat hij het haar niet echt kwalijk kon nemen dat ze geen idee had wat een Elekid was. Hij nam aan dat als ze niet wist wat Inpulsa was dat ze ook geen idee had wat Igneel voor een Pokémon was, maar tot dusver had ze er nog niet naar gevraagd en hij ging zich niet socialer opstellen dan nodig was door het haar te vertellen. Het viel hem op dat ze het kledingstuk dat ze over haar badpak heen droeg weer strakker trok toen het weer uit begon te glijden, deze keer door de Pachirisu die op haar schouder kwam zitten. ”Heb je het niet warm met dat ding aan?” vroeg Ace met een opgetrokken wenkbrauw aan haar. Hij zat hier enkel in een zwembroek en hij had het idee dat het zweet bij hem al over zijn ruggengraat liep, laat staan als hij zo’n ding wat zij aanhad nog over zijn armen en schouders heen zou dragen. Maar goed, als zij zich kapot wilde zweten, dan moest ze dat zelf maar weten. Het was dan ook niet echt zijn probleem.

Ace verstijfde kort toen ze aan hem vroeg of hij Inpulsa in Johto had gevangen. ”Ik ben nog nooit in Johto geweest, dus nee,” zei hij lichtelijk kortaf tegen haar. Hij knipperde kort met zijn rode ogen, wendde zijn blik van haar af en keek daarna in de richting van de zee. ”Ik heb haar gered op straat in Kalos,” voegde hij er toen net zo kortaf aan toe, op een toon dat aandrong om er niet verder over te praten. ”Je zal wel merken aan je verblijf hier in Sinnoh dat het niet is omdat je in een andere regio verblijft, je geen Pokémon kunt vangen die officieel niet in de regio thuishoren.” Hij meende dat er ergens ook Elekid te vinden waren in Sinnoh, maar hij wist niet specifiek waar. Ace’s blik ging kort naar beneden toen hij Igneel’s bedachtzame blik opmerkte nadat de chick had gezegd dat het zo prima was. Het ontging hem niet dat dit een onderwerp was waar ze liever niet over door wilde gaan en hij nam aan dat ze iets wilde verbergen met het extra kledingstuk. Misschien een litteken waar ze niet over wilde praten of iets dergelijks. Het interesseerde hem eigenlijk ook niet veel. ”Als ik je dadelijk maar niet moet reanimeren omdat je flauwvalt van de hitte,” sprak hij kil tegen haar. ”Ik heb nu geen dienst en dat wil ik graag zo houden.” Mensen redden deed hij wel als hij er daadwerkelijk voor op pad was. Helaas kwam het ook vaak genoeg voor dat hij anderen moest redden als hij geen dienst had en daar had hij nu simpelweg even geen zin in.

Ace trok kort zijn wenkbrauwen op toen het meisje aangaf dat ze van Sinnoh afkomstig was. Hij wist niet goed waarom hij dat niet van haar verwacht had, maar het kon wel verklaren waarom ze zo… onwetend was. In Sinnoh had er een hele tijd een lockdown geheerst en als hij het goed had, dan was er niet veel over Pokémon te leren geweest tijdens die periode. Zijn blik gleed naar haar toen ze vervolgens aan hem vroeg of hij van de strandwacht was en hij sloot kort zijn ogen, waarna hij met zijn wijsvinger en zijn duim over zijn neusbrug wreef. Why? Het ergste was dan ook nog dat hij zichzelf met zo’n surfboard onder zijn arm, een lelijke rode zwembroek die tot zijn knieën kwam en in slowmotion over het strand naar het water zag rennen, een glimlach op zijn gezicht geplakt. Why? ”Bijna juist,” zei hij op een droge toon tegen haar. ”Ik ben lid van Crescent Moon. Maar tijdens een strandfeest kun je me wel als een soort van strandwacht beschouwen, ja.” Zo vergezocht was het nu ook weer niet, dat moest hij haar nageven. Ze was onwetend, maar niet dom. Nog niet. ”Je weet wat Crescnet Moon is?” vroeg hij toen voor de zekerheid. Want ja, als ze niet wist wat een Elekid was, zou hij het niet raar vinden als ze dat ook niet zou weten. Of misschien toch wel omdat ze letterlijk de rangersbrigade van Sinnoh waren. Oh well.

Ace gaf een knikje toen ze haar opmerking maakte. ”Ik houd dus samen met een aantal collega’s die meestal rond mijn leeftijd zitten Sinnoh veilig.” Maar aangezien ze die uitleg een paar uur geleden al had gekregen, nam hij aan dat ze de meeste dingen dan al wel wist. Mooi. Dan hoefde hij daar zijn adem in elk geval al niet aan te verspillen. Het deed hem toch wel afvragen van wie ze dat dan gehoord had. ”Wie van Crescent Moon heeft je dat dan verteld?” vroeg hij op een kille toon. Hij nam toch tenminste aan dat het iemand van Crescent Moon was geweest die haar die informatie had verteld, want buitenstaanders wisten buiten dat ze op quests gingen en patrouilleerden er niet heel erg veel van. Maar dat was natuurlijk maar een observerende gok.