Tales of

Sinnoh

Iris grinnikte toen het water naar voren kwam en tegen haar tenen kwam. Het voelde redelijk koud aan, maar met de warmte die op dit moment over Sinnoh heerste, was het ook wel weer aangenaam en werd de verleideling om volledig het water in te gaan wel groot. Ze was nog maar net gestart met haar reis in Sinnoh en ze ging ook zeker plannen maken om binnenkort eens te gaan zien voor een gym uit te dagen, maar nu wilde ze eerst nog even ontspannen voordat ze dat zou gaan doen. Ze had in elk geval wel al een gids gekocht waarin de nuttige plaatsen die ze kon bezoeken in Sinnoh in stonden, zo ook de gyms die er waren en waar ze zich in specialiseerden. Natuurlijk geen uitgebreide beschrijving van wat hun Pokémon waren – dat zou namelijk wel heel gemakkelijk zijn – maar wel een korte versie wat hun voorkeur van type was. Ze had al gemerkt dat Sinnoh daarin een beetje afweek van andere regio’s; er waren gyms bij die zich niet in één type specialiseerden, maar eerder in een bepaalde categorie zoals farm Pokémon en food Pokémon. De farm gymleader leek haar wel interessant, maar die kon ze nog niet uitdagen totdat ze sterker was. Ze richtte haar blik kort naar Dayla en Lark en glimlachte. Ze wist dat wat er ook op hun pad zou komen, zij het wel aan zouden kunnen samen en met de teamuitbreiding die onwaarschijnlijk nog ging volgen. Daar was ze zeker van.

Iris’ aandacht werd al snel getrokken door een Pachirisu die naar hun toe kwam rennen. Een tedere glimlach verscheen om haar lippen toen ze zag hoe Dayla zich omdraaide en de Pachirisu meteen al vrolijk tegemoetkwam. Lark hield wat meer zijn afstand, maar ook zijn blik was mild terwijl hij zijn teamgenoot en de onbekende Pokémon aanschouwde. ”Hallo,” sprak Iris en gaf het meisje dat bij hun was komen staan – en die waarschijnlijk de trainer van de Pachirisu was – een begroetend knikje. ”Het is toch altijd grappig te noemen hoe Pokémon twee mensen bij elkaar kunnen brengen,” grinnikte ze naar het meisje, knikkend naar hun Pokémon die het duidelijk wel goed met elkaar konden vinden. Of in die richting leek het toch wel uit te gaan. ”Ben je nieuw in Sinnoh?” vroeg ze vervolgens. Het was een pure gok. De Pachirisu leek nog niet heel erg sterk en Iris was ook op het strandfeest afgekomen als nieuweling zijnde, dus misschien was dat voor dit meisje ook wel het geval.

Iris gaf een knikje toen het meisje haar antwoord gaf. ”Hm-hm, ja, ik begrijp wat je bedoelt,” zei ze met een lachje om haar lippen. ”Dayla is ook altijd zo’n sociaal beest, al is Lark iets terughoudender.” Ze gaf met een handgebaar aan dat haar Eevee Dayla was en haar Absol Lark. Het meisje gaf aan dat ze heel haar leven al in Sinnoh had gewoond en Iris vroeg zich af hoe dat moest zijn, zo gebukt zijnde onder de lockdown. Terwijl het leven in andere regio’s door had kunnen gaan, had het hier in Sinnoh een beetje stilgestaan wat de interactie met Pokémon betrof, als ze het goed begrepen had. ”Zeg maar gewoon jij, hoor. Anders voel ik me zo oud,” grapte ze toen het meisje op een te formele toon tegen haar sprak. Dat was voor Iris niet nodig. ”Maar nee, ik ben eigenlijk afkomstig van Johto. Zodra ik hoorde dat de lockdown in Sinnoh voorbij was, ben ik meteen met Dayla en Lark naar hier gekomen om de champion van Sinnoh te worden.” Er was zelfzekerheid in haar blik te zien nadat ze dat gezegd had, want Iris geloofde er oprecht in dat ze dat kon worden. ”Wat heeft je doen besluiten om een trainer te worden?” vroeg ze oprecht geïnteresseerd zijnde aan het meisje, haar donkergrijze ogen even naar haar Eevee glijdend toen deze de Pachirisu een vrolijk zetje gaf en daarna een eindje weg begon te rennen, omkijkend naar de Pachirisu. Het was duidelijk dat ze van de eekhoorn verwachtte dat deze haar zou volgen.

Iris luisterde aandachtig naar wat de vrouw vertelde en een lichte glimlach gleed om haar lippen toen ze opmerkte dat de dame echt nog niet veel wist van de Pokémon wereld. Of toch niet van de beroepen dat ze kon uitoefenen. ”En heb je inmiddels al ontdekt wat je wilt gaan doen?” vroeg ze op een vriendelijke toon. Ze probeerde haar verraste blik te verbergen toen het meisje nog niet eens leek te weten wat een Champion was. Misschien dat ze daar in Sinnoh niet echt openlijk over praatten door de lockdown, maar ze kon zich niet voorstellen dat het hier altijd zo was geweest. Het meisje leek ook niet veel jonger dan haar, dus Iris zou verwachten dat ze die informatie wel ergens vandaan had kunnen halen. Oh well. ”Een Champion is iemand die alle acht badges heeft verzameld en de Elite Four heeft verslagen,” legde ze geduldig uit. ”Hoewel er soms meer dan acht gyms zijn in sommige regio’s hoef je er als trainer zijnde maar acht te verslaan om de Elite Four te gaan uitdagen. De Elite Four zijn vier hooggeplaatste trainers die vlak onder de Champion staan en die je één voor één moet uitdagen om de Champion uit te kunnen dagen. Wanneer je de Champion weet te verslaan, word je zeg maar aanschouwd als de sterkste trainer van die regio totdat iemand anders je weet te verslaan.” Ze gaf de uitleg over de Elite Four omdat ze aannam dat als het meisje niet wist wat een Champion was, ze waarschijnlijk ook geen idee zou hebben wat de Elite Four was. Niet dat ze dat erg vond. Ze hielp mensen graag op weg en als dit meisje veel hulp nodig zou hebben, dan zou Iris haar dat maar wat graag geven. Zo behulpzaam was ze wel.

De vrouw leek de informatie wel in zich op te nemen, maar moeite te hebben met het verwerken ervan. Ach, dat waren dingen waar ze zich toch nog niet druk over hoefde te maken totdat ze alle gymbadges had verzameld en net als Iris zou dat wel even duren eer dat ze dat voor elkaar had gekregen. Haar blik gleed kort naar Dayla en Lark. Dayla was met de Pachirisu aan het spelen en Lark was inmiddels gaan zitten op de grond, zijn blik wat verveeld afzijdig houdend. De vrouw vroeg aan haar welke gym ze het beste uit kon dagen en Iris liet haar blik naar de Pachirisu glijden. ”Hmm, ik denk dat je eerst nog wel wat teamuitbreiding kunt gebruiken en wat moet gaan trainen voordat je al aan een gym kunt denken,” merkte ze vriendelijk op. ”En afhankelijk van je team kun je dan of de baby gym uitdagen in Celestic Town of de Bug gym in Eterna City. Als je voor een Fire type zou gaan in je team, dan zou ik eerder voor de Bug type gaan, maar eigenlijk kunnen ze allebei wel.” Zij zou waarschijnlijk voor de Bug type gym gaan, het lag er een beetje aan wie haar laatste Pokémon zou worden.

Iris glimlachte opgewekt naar het meisje toen ze haar bedankte voor de informatie. ”Geen probleem! Elk begin is moeilijk, dus het is fijn als we elkaar een beetje kunnen helpen, niet?” Zo zag zij dat toch in elk geval. Ze had gewoon het geluk gehad dat ze al veel van Pokémon kende voordat ze naar Sinnoh reisde. Ze had van te voren ook wat opzoekwerk verricht over hoe dat nu precies zat met die gyms. Het week namelijk totaal af van de studie die haar vader voor ogen had gehad en dus had Iris er stiekem in haar vrije tijd informatie op over moeten zoeken wanneer hij niet in de buurt was. Haar moeder was er wel altijd van op de hoogte geweest en had haar gesupporterd, maar haar vader vond haar duidelijk te oud voor dat soort “onzin” en dus had ze een beetje stiekem achter zijn rug om moeten doen. Haar blik gleed naar het meisje toen ze zichzelf voorstelde als Mikazuki. ”Mijn naam is Iris,” zei ze op een vriendelijke toon. Haar Pokémon had ze al voorgesteld, dus dat hoefde al niet meer. ”Heb je enig idee wat je als volgende Pokémon in je team zou willen hebben?” vroeg ze toen verder.