Tales of
Sinnoh

[BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - wo jul 21, 2021 3:05 pm

Ace had al zijn Pokémon, inclusief de nieuw gevangen shiny Totodile die hij omgedoopt had naar Jaws, uit hun bal gelaten en was toe aan het kijken hoe zij zich vermaakten. Of nou ja, vermaken… Een lichte frons verscheen tussen zijn wenkbrauwen toen hij zag dat de interactie tussen Inpulsa en Jaws nu niet bepaald vlotjes verliep. Inpulsa was dan ook de laatste van wie hij had verwacht dat ze boos zou worden, maar het gebeurde wel. Jaws beet vol naar het armpje van Inpulsa, waar zij vervolgens haar stekkerhoofdje door liet oplaaien en elektriciteit om haar heen op liet komen. Ace stak zijn hand al waarschuwend naar haar uit en had zijn mond al geopend om iets te zeggen, maar als hij al door verbazing werd getroffen doordat Inpulsa boos werd op een teamgenoot, dan sloeg die verbazing om in pure verbijstering toen ze wit begon te gloeien. Het was een moment waarvan hij niet zeker had geweten of hij er klaar voor was, maar hij had nu geen keuze en hij moest wel toekijken hoe Inpulsa veranderde van het kleine schattige gedrocht die hij al enkele maanden in Sinnoh met zich mee sleurde naar de Pokémon die hij altijd al in zijn team had willen hebben. Inpulsa’s woede leek op slag te verdwijnen toen ze doorhad dat ze groter was geworden en gedesoriënteerd begon de Electabuzz zichzelf te onderzoeken. Toen ze ontdekte dat ze een staart had, verdween haar woede naar Jaws op slag en begon ze vrolijk met haar staart heen en weer te zwieren, alsof het de propeller van een helikopter was. Ace zuchtte diep en wreef met zijn vinger- en middelvinger over zijn neusbrug, al was er wel een zweem van trots te ontdekken in zijn blik. Want trots dat ze geëvolueerd was, was hij zeker.

+ OPEN

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - di jul 27, 2021 10:51 am

Lieve en Marisè liepen voor haar uit. Haar Bulbasaur liep rustig om haar heen te kijken, terwijl Marisè vrolijk alle kanten op sprong. Haar Mareep was nog enorm speels. Lieve begon de laatste tijd veel rustiger te worden. Werd ze volwassen? Ze kon nog steeds wel jaloers worden hoor. Zeker nu met het nieuwe gezelschap van Marisè en Secret in hun team, maar ze werd niet meer zo woest. Haar jaloezie was aanvaardbaar, niet extreem. Yasmin begon het zelfs wel een beetje leuk te vinden, dat haar Bulbasaur jaloers was als ze een ander aandacht gaf. Dan was ze belangrijk voor Lieve toch? Ze dacht van wel en dat voelde fijn. Zeker nu ze zichzelf niet zo lekker voelde. Ze liep niet uitgelaten met haar bikini over het strand, maar met haar handen in haar zakken en capuchon op haar hoofd. Waardoor ze zich eigenlijk kapot zweette. Ze keek opzij toen ze een pokémon zag gloeien en er niet veel later een Electabuzz stond. Of nou ja ze zat haar eigen staart te bewonderen. Ondanks haar humeur moest Yasmin toch wel een beetje glimlachen. Ook Lieve en Marisè waren gestopt met lopen en ineens begon haar Bulbasaur te gloeien. Wacht wat? Was ze aangestoken door die pokémon ofzo. Wilde ze dit eigenlijk wel? Yasmin knipperde met haar ogen en zo snel ze weer keek stond er een Ivysaur voor haar neus. Ze begon alleen alweer te gloeien. Geschrokken keek ze naar haar. Wat gebeurde er toch allemaal. Ze kon er niks aan doen dat er tranen in haar ogen sprongen. Ze kon het op het moment gewoon even allemaal niet aan. Lieve veranderde weer, in een Venusaur. Haar kleine schattige Bulbasaur… Eerst Casper en nu Lieve. Waarom werden ze groot? Waarom konden ze niet klein blijven. Stiekem was ze trots vond ze het leuk, maar ergens wilde ze ook dat het allemaal hetzelfde bleef. Ze slikte en liep naar Lieve toe. Die wat onwennig op haar poten stond. Wat was ze ineens toch groot!

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - vr jul 30, 2021 1:57 pm

Blijkbaar was zijn Electabuzz niet de enige evolutie om te aanschouwen. Ace liet zijn blik naar opzij glijden en knipperde verbaasd met zijn ogen toen een Bulbasaur eerst in een Ivysaur evolueerde, gevolgd door een volgende evolutie in een Venusaur. Dit had hij nog nooit van zijn leven gezien. Zelfs Jaws, die heel energiek naar de staart van Inpulsa aan het happen was, richtte zijn blik verdwaasd naar opzij bij het zien van de dubbel evolutie. Ace liet zijn blik wat verder glijden en zag dat er een meisje een tikkeltje beduusd naar haar Venusaur aan het kijken was. Normaal gezien zou hij in dit soort gevallen weglopen, maar hij had ergens wel het idee dat hij begreep wat ze doormaakte. Ze had duidelijk niet verwacht dat haar Bulbasaur zou gaan evolueren en misschien was ze er ook wel helemaal niet klaar voor geweest om haar eerste evolutie op te geven, net zoals hij daar stiekem ook wel moeite mee had gehad. Ace liep dan ook met zijn handen in zijn zakken naar haar toe en ging naast haar staan, zijn blik op haar Venusaur gericht. ”Iets zegt me dat je hier niet zo blij mee bent als zou moeten,” sprak hij op een kille toon tegen haar, zijn rode ogen kort naar haar richtend om haar reactie te peilen. Arceus, liet haar niet in tranen uitbarsten. Hij had geen idee wat hij dan moest doen.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - ma aug 02, 2021 2:30 pm

Ze keek om toen de jonge man naar haar toe was gelopen. Hij zei dat iets hem zei dat ze er niet blij mee was. Ze staarde een tijdje naar Lieve. Waardoor haar antwoord langer duurde, dan eigenlijk zou moeten. “Ik… het gaat allemaal zo snel.” Zei ze toen eerlijk. “Eerst veranderde mijn Togepi in een Togetic en ik heb hem daarna zelf laten evolueren tijdens een contest. Alleen soms denk ik dat het te snel was, dat het gewoon egoïstisch was. Omdat ik graag wilde winnen.” Een zachte mekker klonk naast hun. Marisè was naast de Venusaur gaan staan en keek met grote ogen omhoog. De Mareep vroeg zich vast ook af hoe dat ineens zo snel had kunnen gebeuren. Eerst had ze nog met Lieve gespeeld en nu dit. “Nu Lieve ook al.” Fluisterde ze er achteraan. Ze keek naar de jongen. “Ik was een hele tijd met drie pokémon, allemaal baby’s. Nu zijn het geen baby’s meer.” Ze legde haar hand tegen de borst van Lieve.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - za aug 07, 2021 4:46 pm

Je zou het niet van hem verwachten, maar ergens kon hij zich wel vinden in de woorden van het meisje. Igneel en Inpulsa waren immers naar zijn mening ook veel te snel geëvolueerd, al vond hij het prima dat ze dat gedaan hadden. Hij wilde een sterk team, maar ergens gingen zijn gedachten naar de kleine Elekid die hij al heel lang met zich mee sleurde en waar hij dit avontuur in Sinnoh mee was begonnen. ”Ik snap je beredenering, maar ik vind niet dat je zo moet denken,” zei hij op een kille toon tegen haar. ”Dan zouden trainers die hun Pokémon laten evolueren om meer kans te maken in een gym ook egoïstisch zijn, maar eigenlijk is het een vrij logische keuze. Op een gegeven moment zijn je Pokémon echt wel klaar om te evolueren. En als ik het me goed kan herinneren, evolueert een Togepi pas wanneer het vriendschapslevel hoog genoeg is tussen jullie twee. Ik ben er vrij zeker van dat hij het geen egoïstische keuze van je vond dat je hem voor een tweede keer evolueerde om een contest te winnen.” Zijn blik gleed kort naar de Venusaur toen ze daar een opmerking maakte en hij haalde zijn schouders op. ”Soms worden ze een keertje groot, dat hoort er nu eenmaal bij.” Ietwat ongemakkelijk liep hij een klein beetje naar voren en legde kort zijn hand op haar schouder, waarna hij het een kneepje gaf. En dat was ook enkel omdat hij door de evolutie van Inpulsa wist waar ze doorheen ging, anders had hij het waarschijnlijk niet gedaan.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - zo aug 08, 2021 2:19 pm

Ja, waarschijnlijk had hij gelijk. Nee, hij had gewoon gelijk. Pokémon die konden evolueren zouden dat op een gegeven moment doen als je ze geen Ever Stone gaf. Dus het was inderdaad een logische keuze. Toch zat het haar dwars, voelde ze zich er een beetje naar door. Wat nergens op sloeg. Ze moest trots zijn, ze moest blij zijn. Alleen op het moment lukte dat eventjes niet. Lieve zou het haar wel vergeven toch? Ze was haar eerste pokémon. Ze begreep het vast wel. Er verscheen een waterig glimlachje om haar lippen toen hij een kneepje in haar schouder gaf. De blik in haar rode ogen keek in de zijne. “Bedankt.” Fluisterde ze. Daarna wees ze naar de Electabuzz. “Ze is mooi.” Vervolgde ze toen nog steeds wat zachtjes. Haar Venusaur boog haar kop en duwde die voorzichtig tegen haar wang. Ze streelde Lieve over haar kop. Zij was ook mooi, natuurlijk was ze dat. Dat zou ze altijd zijn, hoe groot ze ook werd. Ze voelde de wollen vacht van Marisè langs haar been. Ze had lieve pokémon, stuk voor stuk.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - di aug 17, 2021 8:29 pm

Ace gaf enkel een licht ongemakkelijk knikje toen hij bedankt werd. Arceus, hij was niet goed met emotionele vrouwen. Hij had liever tien missies waarin er tien keer kans bestond dat zijn ledematen er af geblazen konden worden door een explosie dan dat hij één emotionele vrouw moest troosten. Oké, dat was misschien wel een beetje extreem, maar je begreep zijn punt wel, right? Zijn blik gleed naar het meisje toen ze aangaf dat Inpulsa mooi was en hij rolde met zijn ogen. ”Zeg dat maar niet te vaak tegen haar,” waarschuwde hij haar. ”Dadelijk krijgt die dikke kop van haar nog meer kapsones dan nu al het geval is.” Alsof Inpulsa hem kon horen, draaide ze zich om en trok een gezicht naar hem. Jaws was inmiddels naar de Venusaur gerend en probeerde zichzelf af te zetten zodat hij naar het blad dat rustte op haar schouder kon bijten. ”Jaws, laat dat,” sprak Ace kil tegen zijn Totodile, welke beledigd naar hem keek en met zijn voeten stampte. Ace zuchtte nog eens diep en wreef opnieuw met zijn duim en wijsvinger over zijn neusbrug. ”Waarom kan ik niet eens één simpele Pokémon in mijn team hebben die gewoon normaal doet en meteen naar me luistert?” gromde hij tegen niemand in het bijzonder.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - wo aug 25, 2021 8:37 pm

De jongen zei dat ze het niet te vaak moest zeggen, dus keek ze hem wat vragend aan. Toen verklaarde hij dat ze anders nog meer kapsones zou krijgen. Marisè maakte een zacht mekker geluidje en trippelde toen naar de Electabuzz toe. Nieuwsgierig naar de andere elektrische type pokémon. Haar Mareep ging voor Inpulsa staan en hield haar kopje even wat scheef. “Ik heet Yasmin trouwens.” Stelde ze zichzelf toen aan de jongen voor. Ze keek op toen hij zijn Totodile berispte. Waarom was dat? Ze zag hoe hij probeerde het blad van Lieve te pakken. Die deed elke keer kalmpjes een stapje opzij, niet erg onder de indruk van Jaws. Het leek er niet op dat het haar Venusaur wat deerde. Ze keek de jonge man weer aan, toen die vroeg waarom hij niet direct pokémon kon krijgen die naar hem luisterden. Uhm? Geen idee… “Uhm…” zei ze daarom ook.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - zo aug 29, 2021 4:52 pm

Inpulsa, die nog altijd een helikopter van haar staart aan het maken was, keek verrast naar opzij toen een Mareep haar tegemoet kwam lopen. Ze kneep haar ogen vrolijk even dicht om de Mareep te begroeten en stak vervolgens haar arm naar de Mareep uit, duidelijk willend dat de Mareep erop zou klimmen zodat ze haar mee kon nemen. ”Ace,” stelde hij zichzelf op een kille toon. Zijn rode blik gleed naar Jaws en Jaws leek het een leuk spelletje te vinden om de Venusaur steeds weer te achtervolgen naarmate dat zij een stapje opzij zette om hem te ontwijken. Hij sloeg dan ook totaal Ace’s commando’s in de wind en begon weer met happen. ”Dat was een retorische vraag,” zei Ace kil tegen het meisje. Er volgde even een stilte waarbij Ace kort tegen zichzelf grinnikte. ”Ik had nooit gedacht dat ik het voor elkaar zou krijgen om iemand te troosten,” gaf hij toe aan het meisje naast hem. ”Meestal ben ik juist diegene die ervoor zorgt dat bepaalde emoties loskomen.” Hij wierp haar een droge blik toe. ”Niet dat ik één of andere casanova ben, maar ik werk bij Crescent Moon en men is blijkbaar niet altijd gediend van mijn aanpak.” Hij klonk alsof hij dat totaal onterecht vond en dat werd nog eens bevestigd toen hij zijn armen geërgerd over elkaar heen sloeg. Ja, hij was het er echt niet mee eens.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - za sep 04, 2021 9:05 pm

De man stelde zich voor als Ace. Vervolgens gaf hij aan dat het een retorische vraag was geweest. Wat was dat? Ze keek hem dan ook wat bevreemd aan. Toen keek ze naar Marisè die op de arm van de Electabuzz probeerde te klimmen. “Ooh, mag dat wel?” Vroeg ze aan Ace. Ze keek naar Lieve die nog steeds droogjes elke keer een stapje van Jaws wegzette. Ze bleef het gewoon kalm doe, alsof er niks aan de hand was. Yasmin keek weer naar Ace. Die vertelde dat hij lid was van crescent moon en dat zijn aanpak niet altijd werd gewaardeerd. Ze wist niet zo goed wat ze met die man aan moest, maar hij leek het allemaal wel goed te bedoelen. Even keek ze naar zijn over elkaar geslagen armen. “Welke manier dan?” Zolang hij het kwaad bestreed was het goed toch.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - zo sep 05, 2021 1:55 pm

Ace deed net alsof hij de vreemde blik die ze hem toewierp niet zag. Zo lang ze hem niks vroeg, voelde hij zich ook niet geroepen om antwoord te geven. Ze moest straks maar op het internet opzoeken wat hij daarmee bedoelde. Als hij leerkracht wilde worden, had hij wel voor een andere roeping gekozen. Hem als leerkracht, stel je voor. Hij knipperde even kort met zijn rode ogen. Hm, nee, liever niet. Hij keek wat verward in de richting van Yasmin toen ze vroeg of iets wel mocht en zag dat ze naar Inpulsa en haar Mareep aan het kijken was. ”Ik denk eerlijk gezegd dat Inpulsa niks liever heeft,” zei hij op een droge toon. Zijn blik gleed kort naar Inpulsa, welke het inderdaad leuk leek te vinden en haar arm behulpzaam wat lager hield zodat de Mareep er makkelijk op kon klimmen. Zijn blik gleed vervolgens weer terug naar Yasmin toen ze vroeg naar hoe zijn manier van aanpakken was. ”Och, het gebruikelijke,” zei hij op een iets te rustige toon. ”Mensen tegen de grond duwen, ze een gebroken kaak slaan, een Fire Blast op ze af sturen als ze niet stil willen blijven staan,” somde hij vervolgens op alsof hij het over het weer had. ”Als een crimineel niet wil luisteren, dan moet die maar voelen. Ze kunnen dat soort dingen makkelijk vermijden als ze gewoon naar me luisteren. Of als ze zich in eerste instantie gewoon aan de wet houden.” Hij durfde te wedden dat hij nu een preek van haar ging krijgen en keek haar dan ook licht geagiteerd aan, zijn mond al licht geopend om zijn weerwoord te geven als dat zou moeten.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - za sep 11, 2021 2:32 pm

Ace gaf aan dat hij dacht dat zijn pokémon juist niks liever wilde. Ze keek naar Marisè en Inpulsa. Ja, daar kon hij wel eens gelijk in hebben. Dus knikte ze. “Oké, dan is het goed.” Als Inpulsa het prima vond, dan liet ze haar Mareep haar gang gaan. Die klauterde blij op de arm van Inpulsa. Ze tikte met het bolletje van haar staart tegen de arm van de Electabuzz aan. Toen begon Ace te vertellen wat hij allemaal deed. Ze keek hem met grote ogen aan, haar mond een klein stukje open. Terwijl er een doodse stilte viel. Ze had geen idee hoe ze hier op moest reageren eigenlijk. Zijn aanpak was wel wat hardhandig ja. Als je het haar vroeg. Ze zou hem niet tegen willen komen als ze een boef was. Gelukkig was ze dat niet, toch? Zij deed op zich niks verkeerd. Hoopte ze dan maar. Enkel het geluid van de pokémon op de achtergrond was nog te horen.

Re: [BP 2021 - EVOLUTION] Something I'll never forget - za sep 11, 2021 5:22 pm

Het was bijna komisch te noemen wat voor stilte er viel en Ace maakte het er niet beter op door met zijn kille rode ogen naar haar te blijven kijken, wachtend op wat er ging komen. Haar mond was wel open, maar dat leek eerder van verbazing te zijn dan dat ze hem echt een preek wilde geven. Ze leek niks te durven zeggen en Ace knipperde een beetje moeilijk met zijn ogen. Het was nu ook weer niet zijn bedoeling geweest om haar bang van hem te maken. Dit was zowat de eerste keer dat hij zo’n reactie van een meisje kreeg en het idee dat een meisje bang van hem was, was niet echt… prettig. ”Doe je mond maar dicht,” merkte hij vrij droogjes op. ”Dadelijk vang je nog vliegen.” Hij zuchtte en stak vervolgens zijn handpalmen in overgave naar haar op. ”Luister, het is echt niet zo erg als het klinkt,” begon hij toen een tikkeltje ongemakkelijk. Oh ja, dat was het zeker wel. ”Zo lang je de wet niet overtreedt en je geen rare dingen met Pokémon doet, heb je van mij niks te vrezen.” Dat klonk misschien niet bepaald bemoedigender, maar hopelijk zou het haar nu wel een beetje meer naar hem doen ontspannen. Als hij iets ongemakkelijker vond dan een huilende vrouw, dan was het wel eentje die bang voor hem was, kon hij nu wel concluderen. In dat opzicht verschilde hij veel van zijn vader. Thank Arceus.

Tales of Sinnoh

Start the journey of a lifetime

Switch account

Tales of
Sinnoh