Tales of

Sinnoh

De voorbereiding was thuis al begonnen. Allebei haar eigen fokjes, lieve Amaretto en Sea, moesten binnenkort naar show. Lyra had een geen groot huis, een klein appartementje zelfs. En in dat kleine appartementje, probeerde ze alles om ervoor te zorgen dat haar kleine telgjes klaar waren voor show. Het jonge meisje wist dat ze niet zomaar haar Pokémon bij de keurmeester neer kon plempen. Ze moesten perfect in hun pels zitten, gezond zijn en beleefd. Vandaar ook dat ze een week van tevoren was begonnen met de twee otter Pokémon in bad te doen. Dat zou de pels brandschoon maken, maar ook de vacht de tijd geven om te drogen en weer bedekt te raken in de natuurlijke oliën die het normaliter bezat.

Blijkbaar, als je Buizels in bad deed, moest je rekening houden met een water ballet. Waar de shampoo die ze had gehaald niet echt gewaardeerd werd, werd het water in het bad des te meer gewaardeerd. Terwijl Sea, de moeder van Amaretto, zichzelf nog wel iets meer wist in te houden, al was ze nog steeds wel speels, besloot Amaretto er zijn persoonlijke waterpark van te maken. Hij dook door het bad heen, extra glibberig door de zachte, schuimende shampoo en tuimelde door de badkamer heen, een lint sluier van zeep achterlatend. Lyra zuchtte een keertje diep en tilde hem op, zelf ondertussen ook doorweekt. ”Bijna klaar, ukkepuk,” merkte ze op met een zachte lach, waarna ze hem over het hoofdje kroelde en weer terug in het bad stopte. Vanaf haar hoge plek bovenop het badkamer kastje, keek Sea al giechelend toe. ”Wacht maar, jij moet zo!” ‘bedregide’ ze haar Buizel, waarna ze haar aandacht weer op Amaretto richtte.

De week ging snel en na het waterballet, was het enkel nog maar eventjes bijhouden met borstels en af en toe wat poeder. De hal was groot terwijl ze naar binnen stapte, haar hart bonzend in haar keel. Ze zette de twee Buizels in de show verblijven, moeder en zoon, en zette de tafel op waar ze de laatste grooming nog ging uitvoeren. Ze moesten immers piekfijn bij de keurmeester geleverd worden. Als ze het formuliertje goed had begrepen, waren mannelijke Pokémon eerst, dus eerst zou ze Ameretto voor moeten brengen. Na nog een half uurtje rondkijken, besloot ze de Buizel uit het show verblijf te tillen en op de tafel te zetten. Voorzichtig kamde ze zijn vacht nog een keer door, waarna ze het nog een keertje poederde voor extra volume. Amaretto pruttelde vrolijk, genietend van de aandacht.

Al snel werd het nummer van Amaretto opgeroepen, waarna ze zelf haar handen ook even inpoederde, geen zweethandjes op de pels van haar mooie Buizel en naar de keurmeester liep. Voorzichtig zette ze Amaretto neer, een stapje achteruit zettend. De keurmeester bekeek de Buizel aandachtig, liet deze eventjes opspringen met een speelhengel en scheef wat notities neer, waarop Lyra met een bonzend hart haar Amaretto weer mocht ophalen. Wat had de keurmeester gevonden van haar Buizel? Hij was bijzonder toch? Met zijn chocolade kleur? Ze zuchtte sidderend en zette hem weer terug. Sea was niet al te lang na Amaretto, dus ze kon maar beter met de voorbereidingen aan de slag gaan.

Ze was al wat minder nerveus toen ze de normaal gekleurde Buizel op haar grooming table zette. Ze pakte de borstels die ze had en begon eerst de laatste klitjes uit de dichte otterpels te kammen met een combinatie kam. Gelukkig had Sea een vrij gladde vacht, waardoor er weinig klitten in voorkwamen. Ze lachte bemoedigend naar haar Pokémon, waarna ze de slicker brush pakte om nog iets meer volume in de vacht te borstelen. En toen ze net bezig was met de final touches van poeder, kon ze haar Pokémon weer meenemen naar de keurmeester. Haar hart bonste al wat minder nerveus terwijl ze haar Sea neerzette op de tafel. Ze kon al wat trotser zijn en wat minder gespannen. Uiteindelijk mocht ze Sea weer meenemen en in het show verblijf zetten. Met een vermoeide zucht ging ze zitten, nu was het nog wachten op de uitslagen…