Hij had een nieuw doel in het leven, hij zat alleen te wachten tot het doel zich meer openbaarde. Hij wist waar hij heen kon, maar hij wilde niet teveel opvallen, nog eventjes rustig zich in Jubilife bevinden voordat hij naar de basis ging. Gelukkig was hij er goed in, niet opvallen. Jaren als grijze muis in een kantoor zitten deed dat met je. In plaats daarvan gooide hij stokjes naar zijn Nidoran, Alpha, welke deze met een Poison Sting raakte. Het was training voor Gym Battles, dat was wat hij altijd zei. Misschien dat hij dat ook maar gewoon moest gaan doen, Gym Battles. Wat schreeuwde meer dat hij een trainer was dan dat hij daadwerkelijk gym gevechten aan het uitvoeren was? Een glimlachje verscheen op zijn lippen. Ja, dat klonk nog wel als een strategie. Een stokje brak doormidden toen Alpha met een specifiek goed gerichte Poison Sting deze vol raakte. "Goed gedaan, jongen," merkte hij op, terwijl Phi een beetje verveeld rond zijn hoofd dwarrelde.
Vanaf een afstandje bekeek Alicea de jongen. Een doodnormale man, eigenlijk, met kort blond haar en een nette uitstraling. Hij zag er zo gewoontjes uit dat ze hem zo voorbij kon lopen op straat zonder hem ook maar op te merken. Maar terwijl ze op het lage muurtje zat, lange benen over elkaar gekruist, bestudeerde ze hem en zijn Nidoran afwezig. Haar humeur was nog steeds sterk beïnvloed door haar verlies van haar eerste gymgevecht. Het was het enige waar ze aan bleef denken. Dat wilde ze niet meer. Ze wilde dat het stopte. Dus veerde ze overeind en beende met een wijdse pas naar de man toe, rode haren furieus wapperend in de wind. “Wat ben je aan het doen?” Opende ze plompverloren.
Warme, chocoladebruine ogen lichtten op met een warme glimlach terwijl iemand hem benaderde. Zijn stem was zacht en melodieus terwijl hij sprak, totaal onschuldig, totaal vriendelijk. Dat was het beeld wat hij wilde afgeven op andere mensen. Hij was een doodnormale man, een trainer die op pad ging voor gym battles. "Ik ben aan het trainen voor de eerste gym met mijn team," gaf hij aan, "Binnenkort moeten we een keer een poging gaan doen voor onze eerste badge. Dus we oefenen op precisie." De Nidoran kwam aangerend, zijn ogen geïnteresseerd terwijl hij zijn hoofdje wat scheef hield.
Ah, hij was aan het trainen voor zijn eerste gymgevecht. Alicea trok een gezicht en wendde haar blik even af. Pijnlijk. Dat had zij weer. Het kostte al haar wilskracht om niet een hatelijke opmerking zijn kant op te sturen. Hij kon er immers ook niets aan doen dat het nu eenmaal zo gelopen was voor haar. “Een poison type zal het goed doen tegen de gymleader in Celestic Town.” zei ze zacht. Haar handen balde zich tot vuisten en een zucht ontsnapte uit haar mond. Ze viste uit haar zak de bal van Vallarfax en streek een paar keer over het koele oppervlak van zijn bal. “Vind je het erg?” vroeg ze met de volle intentie hem toch eruit te laten ook al zei hij nee. Alicea zette een flink aantal passen achteruit, drukte op de knop en stuurde haar Onix naar buiten. De reusachtige rotsslang verscheen en richtte zijn kop hoog op terwijl zijn oogjes neerkeken op de twee mensen onder hem. Ze legde haar hand tegen zijn lijf aan en wreef er liefkozend over. Ze had hem nog maar kort maar ze merkte dat hij haar zelfvertrouwen omhoog krikte. Natuurlijk was een vuur pokémon die alles in de fik kon zetten leuk en aardig maar met een acht meter lange rotsslang aan je zijde voelde je je gewoon.. machtig. En wie weet was het ook wel een beetje een flex op de doodnormale jongen voor haar.
Zijn wenkbrauwen trokken zich heel ietsjes op bij de pijnlijke blik van de dame tegenover hem. Oh? Lag daar wat oud zeer? Met alle liefde zou hij hier wat in prikken, benieuwd wat er aan de hand was, wat er gebeurd was, maar voor nu zou hij dat niet doen. Hij was een man met klasse, een beleefde kerel, al zei hij het zelf. Desondanks zette hij een vriendelijke glimlach op bij haar volgende opmerking, zijn observaties enkel opsluitend in zijn achterhoofd. Dat was voor nu genoeg. ”Dank je, dat was inderdaad de gym waar ik op mikte,” merkte Gabe op tegen de mooie roodharige. Haar volgende vraag liet hem wat fronsen. ”Wat erg-?” begon hij, maar voordat de woorden zijn lippen nog maar verlaten hadden, was daar een grote rotsslang van een X aantal meter hoog. Alpha zette zijn stekels wat overeind, duidelijk geïntimideerd door de aanwezigheid van de Onix. Hij gaf de Pokémon een klein tikje met zijn schoen om hem tot rust te manen en herpakte zichzelf ook weer. ”Zo, dat is een behoorlijk imposante Pokémon die je bij je hebt. Ik denk dat hij het ook wel goed zal doen in Celestic Town? Of ben je geen trainer?” Een onschuldige vraag, maar hij wist dondersgoed waar hij zat te prikken. Hij had haar blik wel gezien toen hij het had over Gym Battles.
![[Open] Tinkering BogusIncredibleBass-size_restricted](https://thumbs.gfycat.com/BogusIncredibleBass-size_restricted.gif)
