Tales of

Sinnoh

Nog even. Nog even en ze kon haar derde gym battle gaan doen. Ze maakte een mental note dat ze Lustre uit de PC moest halen zodat ze met hem kon vechten, want haar Charmander kon ze natuurlijk niet gebruiken. Ze had de Charmander geadopteerd uit een shelter en hij was erg ziek. Momenteel zat ze op een bankje met de Charmander in haar schoot. Ze had de Pokémon zo geschikt dat hij met zijn kopje tegen haar arm leunde en ze hem het medicijn kon geven. Ze richtte kort haar blik op de vlam aan zijn staart en zag dat deze erg zwak was, wat haar wel zorgen deed baren. Ze hadden in de shelter gezegd dat als Ignis’ vlam uit zou gaan, het einde oefening zou zijn en dat was wat ze wilde voorkomen. Ze had de Charmander nog maar een paar dagen, maar ze begon er al wel een band mee te hebben. De Charmander bleef rustig liggen terwijl ze hem zijn medicijn gaf en nadat hij die had gekregen, sprak hij zwakjes zijn naam en sloot hij zijn ogen. Rex, die naast haar stond, wisselde een zorgelijke blik met haar uit, waarna zijn blik hard werd toen hij voetstappen hoorde. Hazel keek op… en kneep haar ogen dicht samen toen ze de man herkende die haar in de Friend Safari lastig had gevallen, al een paar weken geleden weer. ”Rot op,” zei ze waarschuwend tegen hem. ”Nu is niet de moment.” Beschermend trok ze Ignis wat dichter naar haar borst toe, haar goudkleurige ogen fel gericht op de man voor haar. Als hij lastig ging doen, dan had ze nog wel vier andere Pokémon die hem op andere gedachten konden brengen als dat moest.

Dat hij niet helemaal honderd procent in zijn hoofd was, had ze al geweten vanaf het eerste moment dat ze hem en zijn tweelingbroer bij de Friend Safari had gezien. Haar wenkbrauw schoot kort de lucht in toen hij Ignis benoemde als een Mega en niet de soort die hij was. Nu dat ze langs hem heen keek en zijn team zag – waar ze vrij zeker van was dat ze ervan kon winnen als het tot een gevecht zou komen – zag ze dat het allemaal Pokémon waren die een Mega evolutie hadden. Of hij was een erg geobsedeerde trainer of een researcher, maar iets klopte er niet. ”Niet dat ik jou ook maar iets van uitleg verschuldigd ben, maar deze Charmander komt uit de Pokémon shelter, waar ik hem geadopteerd heb. Zijn vorige trainer heeft dit met hem gedaan en ik probeer hem weer op te lappen.” Ze kon het niet laten om nadruk te leggen op de soort dat Ignis was. Ze zag hem als een Charmander, als haar teamgenoot, niet als één of andere Mega die ze toe kon voegen aan haar collectie. ”Verder nog nutteloze vragen?” beet ze hem toe. Rex volgde de uitwisseling een beetje beduusd, maar ging voor de zekerheid wel dichterbij zijn trainer staan. Zeker toen hij de verzameling van Pokémon achter de man zag staan.