Tales of

Sinnoh

Met een glimlach om haar lippen keek Aurora naar de badge die ze had gewonnen. Ze had een flink gevecht achter de rug gehad, maar ze had het eigenlijk nog vrij goed gedaan. Hoewel drie van haar Pokémon onder serieuze statussen hadden geleden, was het ook zo geweest dat geen van haar Pokémon neer was gegaan tegenover hun tegenstander. Ze had groot geluk gehad met het feit dat ze had mogen wisselen en dat ze Thunder en Blizzard van het veld had kunnen halen voordat er te veel schade was voorgevallen. Maar ze had haar eerste badge op zak en ze was er blij mee. Ze had Blizzard en Thunder naast zich lopen en besloot dat het tijd werd om de volgende stap te nemen zodat ze zo snel mogelijk haar tweede gymbadge kon gaan halen. Nu dat ze had mogen proeven van de adrenaline van een eerste gevecht was ze lang niet meer zo bang om ervoor te gaan dan dat ze was geweest voordat ze haar eerste gevecht was gaan doen. Ze was blij dat ze de keuze had gemaakt om trainer te blijven en wist dat haar Pokémon dit ook fijn vonden. Ze had Celestic Town net achter de rug en begaf zich op Route 211, want hier was ergens een Pokémon dat ze graag aan haar team toe wilde voegen. Ze wist dat de Fire type zich ergens in deze omgeving moest bevinden, maar dan was het natuurlijk nog van hem tegen te komen. Ze glimlachte naar Thunder en Blizzard en liep verder, benieuwd zijnde wat er nu weer op haar pad zou komen.

Aurora schrok zich nog net geen ongeluk toen er plotseling een grote schaduw over haar heen kwam hangen. Ze keek omhoog, alleen maar om nog meer te schrikken toen ze oog in oog stond met een Drampa. Haar trainersinstincten waren het eerste die aan de haal gingen en ze dacht kort na, maar besloot dat ze Raptor al in haar team had zitten en dat ze aan één Dragon type wel genoeg had. Ze wisselde dan ook kort een blik uit met Blizzard en Thunder en toen zij niet echt reageerden op de Drampa gaf ze een knikje en liep ze door. Ze wist niet zeker wat ze aan haar team wilde toevoegen, maar deze kans ging ze wel aan zich voorbij laten gaan. Al was ze er vrij zeker van dat een Drampa geen veelvoorkomende Pokémon was en dat ze, als ze Raptor niet in haar team had gehad, misschien wel had overwogen om hem te vangen.

Niet veel later trok een andere Pokémon haar aandacht. Eentje die ze misschien wel in haar team wilde hebben. Een Teddiursa. Ze liet haar blik kort naar Thunder glijden en de Raichu knikte, waarna hij zich op zijn vier poten liet vallen en snel dichterbij kwam. Aurora scande ondertussen de Teddiursa en hield haar adem in toen ze zag dat het een mannetje was en dat het een egg move had. Night Slash. Ja, nu wilde ze de Teddiursa zeker wel ! Een krachtige Pokémon die het ook nog eens goed zou doen tegen Ghost types. Wat wilde ze nog meer? En dus knikte ze naar Thunder, welke terug naar haar knikte. De Teddiursa kwam overeind en de schattige uitdrukking die hij net nog over zijn gelaat had, verdween en maakte plaats voor een gemene. Meteen kwam hij naar voren rennen en begon zijn poot zwart te gloeien. Night Slash. ”Thunder, ontwijk met Agility en val dan aan met Electro Ball!” riep ze. Aangezien Agility de Speed status naar boven bracht, zou Electro Ball meer schade doen. De Teddiursa wist de Electro Ball niet op tijd te ontwijken en viel naar achteren, waardoor zijn blik alleen nog maar gemener werd. Hij sprong naar voren en raakte Thunder volop met een Feint Attack. Aurora glimlachte toen Thunder’s Static meteen in werking trad en er elektrische schokjes om de Teddiursa heen dansten. Mooi zo. Dat zou zijn Speed status nog meer naar beneden brengen. ”Thunder, gebruik opnieuw Agility en ga daarna weer voor een Electro Ball!” Als de Teddiursa al iets had willen doen, dan werd hij belemmerd door zijn paralyzed status en wist Thunder hem weer volop te raken met Electro Ball. De aanval zou nog krachtiger zijn dan de vorige keer, maar dat was ook precies wat Aurora wilde.

Het was dat de Teddiursa zo gemeen keek, anders had ze het waarschijnlijk niet over haar hart kunnen verkrijgen om hem aan te vallen. ”Thunder, volg op met Thunderbolt!” riep ze. De Thunderbolt trof doel en Aurora kon zien dat de Teddiursa het moeilijk begon te krijgen. Hij ging weer voor een Feint Attack, welke Thunder moeiteloos raakte. ”Sla hem weg met je Slam en gebruik daarna de aanval waar je naar vernoemd bent, Thunder!” riep ze. Misschien een tikkeltje drastisch, maar het nadeel aan zo veel snelheid te veel gebruiken in een gevecht was dat het Thunder ook snel moe maakte en dus wilde ze voorkomen dat hij dadelijk, samen met de aanvallen die hij al geïncasseerd had, niet verder kon vechten. De staart van Thunder kwam hard tegen de Teddiursa aan en de enige reden dat de Teddiursa de Thunder niet kon ontwijken dat volgde, was omdat zijn paralyzed status op dat moment hem belemmerde om nog te bewegen. Aurora haalde snel haar Poké Ball tevoorschijn, vergrootte deze door op het middenstuk te drukken en gooide de Poké Ball daarna zonder al te veel omhaal naar de Teddiursa toe. Ze keek toe hoe de bear-Pokémon naar binnen werd geslokt en wachtte vervolgens gespannen af of ze de Pokémon gevangen zou hebben of niet.