Tales of

Sinnoh

Vissen was niet iets dat hij vaak had gedaan. Natuurlijk had hij wel eens een poging gedaan terug in Alola, maar niet meer sinds hij hier was en hij kon nu ook niet zeggen dat hij er goed in was. Toch had hij een hengel gekregen om een poging te wagen iets uit het water te vissen. Chestnut nam naast hem plaats in het zand, terwijl Coconut een eindje verder leek te liggen zonnen. De pokemon kwam uit Alola, dus het was niet echt raar voor hem om zo te doen. Hij pakte zijn hengel stevig vast, maar niet zo sterk dat hij zou breken en gooide de hengel uit. Nu was het wachten tot iets zou gaan bijten.

Snel genoeg had hij al beet en hij trok aan de hengel om de pokemon uit het water te halen. Voor een moment staarde hij naar de pokemon voor hem en hij merkte dat Chestnut hetzelfde aan het doen was, terwijl Coconut helemaal niet geïnteresseerd leek te zijn. Was dit een pokemon waar hij mogelijk wat aan zou hebben? Hij wist niet goed of deze wel bij zijn team zou passen en hij mocht nog twee keer vissen. Hij wist dan ook al wat zijn besluit ging zijn. "Je mag weer terug de zee in," Sprak hij tegen de Skrelp en hielp de pokemon terug het water in. Vervolgens pakte hij de hengel er weer bij en gooide deze nogmaals uit. Hij was benieuwd wat er nog meer in het water zou zitten.

De volgende pokemon die hij opviste was een Sobble. Niet een pokemon die echt bij hem zou passen als hij eerlijk moest zijn. De Sobble zag zijn gezicht en kon het niet helpen om vrijwel meteen ervan te schrikken en in huilen uit te barsten. Snel deed hij de pokemon terug het water in voor hij ook zou moeten huilen. Chestnut zat hem wat raar aan te kijken, waarom hij de pokemon zo snel weer terug het water in had gedaan, maar Coconut leek het te begrijpen en lag zelfs lichtelijk te lachen. "Het is beter zo," Het was niet een antwoord waar zijn Chespin naar op zoek was, maar het moment dat de Sobble zijn gezicht eng had gevonden gaf al aan dat hij niet om zou kunnen gaan met deze pokemon. Dus pakte hij zijn vishengel er nogmaals bij en gooide de dobber terug in het water.

De laatste pokemon die uit het water kwam was een Mareanie. Hij wist dat hij nu zou moeten beslissen of hij de pokemon erbij zou willen nemen of niet. Chestnut kwam ondertussen dichterbij kijken bij de pokemon, terwijl Coconut er niet in geïnteresseerd leek. Hij keek wat bedenkelijk naar de Mareanie, het zou wel wat meer afwisseling in zijn team geven, dat moest hij wel toegeven. Hij liet zijn blik nogmaals over de pokemon gaan en pakte toen een pokeball erbij. "Zou je met ons mee willen?" Vroeg hij dan ook aan de pokemon.

Het was duidelijk met dit vissen niet moeilijk om een pokemon te vangen, want de Mareanie bleef gewoon zitten. Waar hij met zijn andere pokemon meer moeite had gehad om te vangen leek dat hier niet het probleem te zijn. Hij liet dan ook kort zijn blik naar Coconut en Chestnut gaan en haalde toen zijn schouders op. Mareanie was niet een pokemon die hij in gedachten had gehad om in zijn team te nemen, maar het was zijn laatste poging geweest en hij had de pokemon toch niet kunnen laten gaan.